The Search For Everything

|| Chapter 24 ||

"Dus je hebt hem afgewezen?" Vraagt Blaire.

We zitten achteraan in de bus. Blaire en Jamila zitten samen en ik heb nog een plek vrij. De bus zit al redelijk vol en Flynn is er nog niet.

"Technisch gezien zei ze dat ze hetzelfde voelde maar nog niet ik hou van je durft te zeggen." Zegt Jamila.

"Ik vindt het gewoon moeilijk om te zeggen oké?" Zeg ik.

Ik zak ietsje onderuit en verstop me in het deken wat ik had meegebracht. De rit duurt 5 uur en ik wil het mezelf zo comfortabel mogelijk maken.

"Schat we willen je echt niet pesten hoor." Zegt Blaire.

"Dat weet ik maar mijn god wat vindt ik dit moeilijk." Zucht ik.

"Hottie alarm op 1 uur." Zegt Jamila en ik kijk op.

Flynn komt de bus in en ziet me zitten. Hij glimlacht en ik wenk naar hem.

"Hallo Flynn Porter." Zegt Jamila.

"Hallo, mag ik hier zitten?" Hij wijst naar de plek naast mij.

"Yo Porter kom bij ons zitten!" Zegt iemand verder achteraan.

"Wie zijn dat?" Vraag ik met een frons.

"Vrienden, ze steunen me nog wel." Antwoordt Flynn.

"Ga maar bij hun zitten." Glimlach ik.

"Vindt je het erg?" Vraagt Flynn.

"Nee joh, we gaan al genoeg met elkaar om, andere mogen je ook eens hebben." Antwoordt ik.

Flynn glimlacht. "Maar in de pauze ben je wel even de mijne."

"Als jij mijn chili cheese nuggets betaald ben ik dat." Zeg ik.

"Deal."

Flynn loopt door en ik leg mijn kussen tegen het raam. Ik doe mijn oortjes in en zet muziek op en ben in no time in dromenland.

"Al we hebben pauze." Fluistert een stem dicht bij me.

Ik wordt wakker geschud en ik doe mijn oortjes uit. "W-wat?"

"Kom Al ik heb honger." Zegt Blaire.

Nog slaapdronken sta ik met deken en al op en wordt door ze begeleid naar buiten.

"Man oh man ik weet nou al dat ik een complete Afro ga krijgen van dit weer." Jammert Jamila.

"Jij kiest om je haar los te dragen." Zegt Blaire.

Ik sla het deken nog een keer om me heen en kijk wazig voor me uit. Niet veel later voel ik twee armen om me heen.

"Ik heb je vieze nuggets." Zegt Flynn.

"Mhm."

Ik draai mij om en rust mijn hoofd tegen zijn borst. "Ik ben zo moe."

"We hadden een deal, kom we gaan ergens zitten." Zegt Flynn.

Nu pas zie ik duidelijk waar we zijn. We staan op een vrij lege parkeerplaats met een diner, benzinepomp en een Burger King. Eromheen is alles bos met de snelweg erlangs.

We gaan met wat andere aan een picknicktafel zitten en beginnen te eten. Ik geniet van de nuggets en een arm van Flynn om mij heen voor support.

Als we weer worden teruggeroepen worden ben ik een van de laatste die binnenkomen. Flynn helpt me naar mijn plek en komt bij me zitten.

"Ga toch naar je vrienden." Zeg ik.

"Nee ik wil bij jou zitten, wat luister je?" Flynn pakt een oortje en doet hem in.