Oh my Angel!

Epilogue Part 3

[Xave]
Matapos lahat ng nalaman ko ay pinacancel ko ang aking schedule. Kaya pala sa loob ng sampung taon nakaramdam ako na parang may kulang, siya pala ang kulang sa buhay ko. Siya pala yung hinanap-hanap ko. Kaya hindi ko magawang tumingin sa iba dahil siya lang ang nilalaman nito.

Where are you flat woman? Mahinang tanong ko habang naglalakad dito sa tabing-dagat. Nagsisimula na ang paglubog ng araw. Masaya sana natin papanoodin ito. Naupo lamang ako sa buhanginan ng biglang tumunog ang phone ko.

Agad kumunot ang noo ko nang makitang may tawag galing sa isang unknown number. Tss. Sinabi nang i clear ang schedule ko ngayon hapon.

Pinili kong sagutin ito dahil baka isa ito sa mga business related call.

Hello. Nag iintay naman ako na may magsalita sa kabilang linya pero tahimik ito. Chineck ko pa kung naka in call pa. Hello, who's th—

Xave. Agad akong napatayo sa aking pagkakaupo matapos kong marinig ang boses niya. Isang pamilyar na boses na matagal ko ng gustong marinig.

...ang boses niya.

G-Gail?! Narinig ko naman ang mahihina nitong tawa.

Kamusta ka na Xave? Lalo kang pumogi ah! Natawa ulit siya. Namiss kita Xave. Malambing na pagkakasabi niya.

Nasaan ka?!! Gusto kitang makita! Agad akong tumakbo para hanapin siya. Palingon-lingon ako habang hawak ko ang cellphone ko.

Nasa puso mo lang ako Xave. Tanging sagot niya sa akin.

Gail, pakiusap sabihin mo sa akin kung nasaan ka?!! Pupuntahan kita, kahit nasaan ka man. Nakarinig naman ako ng pag choppy sa kabilang linya na parang unti-unting naglalaho ang connection namin. Tanging narinig ko lang ay ang pagtawag niya sa pangalan ko.

Gail!! Gail!! Pagtingin ko sa cellphone ko ay naputol na ang tawag. Agad akong napaluhod at unti-unting bumagsak ang mga luha ko.

Medyo madilim na dahil lumubog na ang araw kasabay ng pagkawala niya.

Bakit?!! Bakit ang bilis naman?!! Bakit hindi manlang kita nakita?! Hanggang kelan pa?!! Hanggang kelan pa ako maghihintay para makita at makasama ka?!!

Sabi ng isang lalaki, kung kaya ko pang maghintay, may darating. Bakit hindi ka dumating?!! Bakit hindi ka bumalik?!!

Xave!! Agad akong napatingin dahil sa pamilyar na boses na tumatawag sa akin. Napatayo at agad na lumapit ako ng makita ko siya. Hindi ko magawang alisin ang mga mata ko sa kanya dahil natatakot ako...

...Natatakot ako na mawala ulit siya sa akin. Na baka sa oras na mawala ang tingin ko sa kanya ay maglaho ulit siya.

Nang makalapit ako sa kanya, ay nakangiti niyang pinahid ang luhang tumakas sa mata niya. Ang bilis mo talagang matakot Xave. Akala mo siguro ay mawawala na nam— hindi ko na siya pinatapos sa sinasabi niya at agad ko siyang niyakap ng napakahigpit.
——————————————————
Nakayakap lang ako sa kanya habang nakaupo kami dito sa may buhangin.

Ang ganda talaga dito Xave, buti pumayag ulit ang may-ari na pumunta ka dito. Natawa naman ako dahil sa sinabi niya kaya napanguso siya. Bakit ka tumatawa? pag tayo napagalitan dito. Agad ko naman siyang hinalikan sa labi, smack lang dahil nakanguso ulit siya. Nagulat naman siya sa ginawa ko at nag blush kaya natawa ako.

Hindi tayo mapapagalitan ng may-ari. Nakangiting sabi ko.

Bakit? Nirentahan mo na naman ba ito? Kunot noo na sabi niya.