Αθανασίας Pov
A- Jungkook, έχεις να κανείς τίποτα τώρα;
Jk- Όχι, γιατί ρωτάς;
Α- Εε να μωρέ... Μήπως θες να πάμε για κανά καφέ;Δεν τον πιστεύω ότι από την πρώτη μέρα της γνωριμίας μας τον ρώτησα κάτι τέτοιο...
Ααα είσαι ηλιθια κοπέλα μου! Τώρα θα με περάσει για καμιά εύκολη!Jk- Ορίστε;
Jk- Bulmy πες το άλλη μια φορά! Είπε συγκλονισμένος
Α- Ε... Θέλω να γνωριστούμε καλύτερα; Δεν ξέρω γιατί το κάνω αυτό... Απλά... Θέλω να σε γνωρίσω καλύτερα, για αυτό.... Θες να σε κεράσω ένα καφέ;Περίμενα με αγωνία την αντίδρασή του. Δεν ήμουν σίγουρη για αυτό που είχα μόλις κάνει, αλλά αυτό μου έλεγε η καρδιά μου να κάνω, και αυτό το δρόμο διάλεξα να χαράξω.
Jk- Ναι, γιατί όχι; μου είπε χαμογελώντας
Jk - Έλα ξέρω ένα πολύ καλό μέρος! Είπε και πιάνοντάς μου το χέρια, άρχισε να με οδηγεί μέσα από το πλήθος...[time skip]
Α- Δηλαδή, εσύ τώρα κυκλοφορείς με μάσκα, όχι λόγω της ρύπανσης, αλλά για κάλυψη επειδή είσαι τραγουδιστής; ρώτησα μπερδεμένη ανακατεύοντας τη ζέστη μου σοκολάτα
- Ναι... Βασικά είμαι μέλος σε ένα όχι και τόσο άγνωστο γκρουπ, οπότε... Μου είναι δύσκολο να κυκλοφορώ ελεύθερα. Δεν έχουμε καταφέρει να φτάσουμε τους στόχους μας ακόμη, αλλά κάποια στιγμή θα γίνουμε ένα μεγάλο συγκρότημα, αυτό μπορώ να στο εγγυηθώ.
- Μάλιστα... Δεν ήξερα ότι τραγουδούσες. Πραγματικά αυτή τη στιγμή με κάνεις να ντρέπομαι. Με άκουσε να γκαρίζω ένας επαγγελματίας...
- Αυτό δεν είναι αλήθεια. Είμαι σίγουρος πως αν το επιθυμούσες θα μπορούσες και εσύ να τραγουδίσεις επαγγελματικά.
- Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα...
- Κι όμως, μην το παίζεις ταπεινόφρων.
- Χιχιχι έχεις δίκιο, με κατάλαβες. Έχω αρκετή αυτοπεποίθηση όσο αφορά τη φωνή μου.
- Κάτι κατάλαβα, είπε ο Jungkook γελώντας και ήπιε μια γουλιά από τον κρύο του αμερικάνο.
Έτσι συνεχίσαμε να μιλάμε μέχρι που έφτασε αργά το απόγευμα.
Α- Jungkook σε ευχαριστώ που με έφερες μέχρι το σπίτι μου, αν και δεν ήταν ανάγκη.
Jk- Μα τι λες φυσικά και θα σε έφερνα, πέρασα υπέροχα μαζί σου!
Α- Και εγώ, είπα και του χαμογέλασα. Χέι, αν ποτέ θες να ξανακάνεις καμιά προπόνηση, μην διστάξεις να με πάρεις τηλέφωνο.
Jk- Εννοείται ότι θα σε πάρω!Γύρισα για να μπω μέσα στο σπίτι.
Α- Λοιπόν Jungkook, καληνύχτα...
Jk- Α Bulmyeol...Το άκουσμα του ονόματός μου, εξεπλάγειν
Α- Ναι Jungkook;
Jk - Καληνύχτα, όνειρα ονειρεμένα, είπε με ένα τεράστιο χαμόγελο και αποχώρησε ήσυχα..Κοκάλωσα. Μπροστά μου ακόμα η θέα της πλάτης του. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά δυνατά.
Α- Χούν-ah ψιθύρισα, και τα πάντα μαύρισαν γύρω μου.Jungkook's Pov
Εκεί που απομακρυνώμουν από το σπίτι της Bulmyeol, ξαφνικά, άκουσα ένα γδούπο.
Η Bulmyeol είχε πέσει κάτω. Έτρεξα γρήγορα κοντά της...
Α- Χούν -ah... Είπε, και μετά έχασε τις αισθήσεις της.Stay tuned και μέχρι την επόμενη φορά σας φιλώ 😘😘
DU LIEST GERADE
The bracelet (Υπό Διόρθωση)
FanfictionΑθανασία= κάτι που δεν πεθαίνει. Στη προκειμένη περίπτωση, θα μπορούσαμε να πούμε ο έρωτας. Ο έρωτας μεταξύ του Jungkook και της Bulmyeol, που όσο ξαφνικά και αν αρχίζει, τόσο βάθος φαίνεται να έχει. Μπορεί όλα αυτά να είναι απλές συμπτώσεις; Μπορ...