Chapter 29 : Ήταν Το Πεπρωμένο Μας

18 6 0
                                    

Στο προηγούμενο..

Jk- Αθανασία, είπε και έσκυψε για να με κοίτα στα μάτια

Jk- Ό,τι, ό,τι και να γίνει, εγώ θα είμαι εδώ, να το αντιμετωπίσουμε μαζί, εντάξει; Δεν θέλω να φοβάσαι. Όλα θα πάνε καλά, στο υπόσχομαι.

Και με αυτά τα λόγια, αφού σκούπισε τα δάκρυά μου, ένωσε τα χείλη μας σε ένα γλυκό φιλί.

Συνεχίζουμε...

Αφού τελείωσε το φιλί μας, απομάκρυνε τα χείλη του από τα δικά μου, και ακούμπησε το μέτωπό του στο δικό μου.

Jk- Saranghae... Μου ψιθύρισε κοιτώντας με βαθιά στα μάτια
Α- Na doo (να ντού =και εγώ)του ψιθύρισα και ένωσα τα χείλη μας για ακόμα μια φορά.

[time skip]

Έτσι λοιπόν, με κατάφερε, και πήγαμε εκεί που ήθελε. Περάσαμε το σημείο που με είχε πάει ο Jimin, και πηγαίνοντας πιο βαθιά στο δάσος, βρεθήκαμε, σε έναν καταρράκτη.

Το τοπίο ήταν υπέροχο. Το νερό, πέφτοντας από τα βράχια, να σχηματίζει μια μικρή λιμνούλα, το κελάρισμά του, να δίνει στο τοπίο μια αύρα γαλήνια, να με ηρεμεί.

Jk- Bulmyeol! Έλα από εδώ! και πιάνοντάς με από το χέρι, άρχισε να με τραβά προς τον καταρράκτη.

Α- Τι κάνεις, έχει βράχια θα σκοτωθούμε! Jungkook! Ααααααααα!

Jk- Ετοιμάσου να πηδήξεις! Φώναξε, και πηδήσαμε και οι δύο μέσα στον καταρράκτη.

Έκλεισα τα μάτια μου, και περίμενα να χτυπήσω σε κάνα βράχο που προεξήχε, μα αυτό δεν έγινε ποτέ.

Τα άνοιξα διστακτικά.

Μπροστά μου, ένας Jungkook, με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.

Όταν πηδήσαμε μέσα στον καταρράκτη, μπήκαμε σε μια μικρή κρυμμένη σπηλιά πίσω του.

Ήταν ένα μέρος στενό, μα όμορφο, καθώς φαίνεται πως αυτός που το είχε ανακαλύψει, το είχε στολίσει με λογής λογής αντικείμενα, τα οποία όμως έμοιαζαν πολύ παλιά.

Jungkook's Pov

Την έφερα εδώ, στη σπηλιά μας. Σε αυτό το μέρος που είχαμε βρεί μαζί, όταν ήμασταν μικροί.

Χρόνια είχα να το επισκεφθώ, γύρω στα τριακόσια, γιατί, αυτή δεν είναι η πρώτη μου μετενσάρκωση από τότε...

Αιώνες την έψαχνα, αιώνες, μα ποτέ, έως τώρα δεν κατάφερα να την βρω...

Μα και τώρα που τη βρήκα, εκείνη δεν με θυμάται. Δεν θυμάται ούτε εμένα, ούτε τα όσα περάσαμε για να είμαστε μαζί...

Αλλά δεν θα τα παρατήσω. Τώρα που τη βρήκα, θα την κάνω να θυμηθεί, ποιος είμαι εγώ, ποια είναι η αυτή, αλλά και το ρόλο που παίζει κάθε ένας από τους υπόλοιπους 6 σε αυτή την ιστορία.

Α- Jungkook τι είναι εδώ, πως ανακάλυψες μέσα σε τόσες λίγες μέρες αυτό το μέρος; με ρωτήσε μόλις την έβαλα μέσα στη σπηλιά.

Jk- Χαχα, αλήθεια, πως; Είπα γελώντας αλλά με μιας δόσης πικρίας.

Το ΞΕΡΩ πως δεν θυμάται, το ξέρω, αλλά να μου το θυμίζεις κάθε λεπτό, με τρελαίνει!

Δεν το αντέχω! Το ξέρω πως ακόμα και αν δεν με θυμάται είναι ερωτευμένη μαζί μου, αλλά μου λείπει, η παλιά Αθανασία μου λείπει.

Jk- Την βρήκα τυχαία, μια φορά που είχα ξαναέρθει εδώ, και είπα να στη δείξω.

Α- Ουαου, έχει τόσα πολλά παλιά πράγματα εδώ, μπορώ να τα αγγίξω; είπε διστακτικά, δείχνοντας ένα παλιό ξύλινο κουτί.

Ήξερα γιατί αυτό το κουτί την τράβαγε τόσο πολύ.

Jk- Φυσικά είπα και της χαμογέλασα.

Το άνοιξε.

Μέσα του, βρίσκονταν τα ραφτικά της. Τα πράγματα που χρησιμοποιούσαι κάποτε, για να φτιάξει όχι μόνο ρούχα που είχαν χαλάσει, μα και κεντήματα που όμοιά τους, δεν βγάζουν ούτε οι σημερινές μηχανές.

Ήταν χρυσοχέρα. Της έκαναν προξενιά, ακόμη και από άλλα βασίλια, μα εκείνη, είχε την καρδιά της δοσμένη μόνο σε εμένα.

Ώρα πολύ, επεξεργαζόταν τα περιεχόμενα του κουτιού.

Τα μάτια της, σαν να είχαν κολλήσει, πάνω στα αντικείμενα, που αν μη τι άλλο ήταν κάποτε δικά της.

Jk- Πως σου φαίνονται;

Δεν μου απάντησε. Απλά με κοίταξε με ένα βλέμμα, σαν υπνοτισμένη, σύντομα όμως η ζωηράδα επέστρεψε ξανά μέσα της.

Α- Μία χαρά, αν και όλα αυτά τα πράγματα που έχει εδώ, μάλλον θα έπρεπε να βρίσκονται σε κάποιο μουσείο ως εκθέματα, και όχι να σαπίζουν πίσω από έναν καταρράκτη χωρίς να τα δει ποτέ κανείς.

Δεν θυμόταν ακόμη. Απογοητεύτικα.

Α- Ααααα τι όμορφος καθρέφτης! είπε και κοίταξε το είδωλό της μέσα σε αυτόν.
Jk- Ναι, αλήθεια είναι, είπα και πηγαίνοντας από πίσω της, την αγκάλιασα από τη μέση, και στήριξα το κεφάλι μου στον ώμο της.

Την κοίταξα μέσα από τον καθρέφτη.

Οι ματιές μας κλειδώθηκαν.

Ήθελα τόσο πολύ να της πω την αλήθεια, μα δεν μπορούσα.

Γιατί αν το έκανα αυτό, δεν θα με θυμόταν ποτέ πραγματικά.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
That's it for today guys, stay tuned και μέχρι την επόμενη φορά σας φιλώ 😘😘
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Διορθωμένο ✔

The bracelet (Υπό Διόρθωση)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora