The bracelet (Υπό Διόρθωση)

Chapter 65: Εσύ Είσαι;

Στο προηγούμενο...

Hoseok's Pov

Η παράνυφος της Αθανασίας παρέδωσε πρώτα τη νύφη στον γαμπρό και έτσι όπως είχαν πει ότι θα γινόταν, ήρθε και στάθηκε δίπλα μου για να αρχίσει το μυστήριο.

Μόλις πήρε τη θέση της, γύρισε το κεφάλι της ψηλά, και με κοίταξε στα μάτια χαμογελώντας.

Πρώτη φορά έβλεπα τόσο γαλανά μάτια...

Ή μάλλον... όχι. Διαπίστωσα τρομαγμένος.

Συνεχίζουμε...

Άρχισα να ψιλοζαλίζομαι. Κοίταξα ξανά την παράνυφο.

?- Με λένε Όλγα, χάρηκα, ψιθυροφώναξε κοιτώντας ξανά μπροστά

Η- Και εμένα. Hoseok...

Όλ- Είσαι καλά; Μοιάζεις λίγο... Χλωμός... Είπε και με κοίταξε με ενδιαφέρον.

Η- Είμαι κα–

Κοίταξα την παράνυφο. Αντί για τη λευκή τουαλέτα της, την έβλεπα τώρα με ένα γαλάζιο hanbok

Τι στο...

Η- Καλά... είμαι καλά απάντησα βιαστικά ανοιγοκλείνοντας τα μάτια μου, όμως η ίδια εικόνα βρισκόταν ακόμη εκεί.

[Flash back]

Η κοπέλα, να μου χαμογελά απαλά. Τα μακριά καστανά της μαλλιά πιασμένα πίσω σε μια μακριά κοτσίδα, φορούσε ακόμη αυτή τη γαλάζια παραδοσιακή στολή.

Όμως ξαφνικά... Πάνω στο γαλάζιο... Άρχισα να βλέπω κόκκινες κηλίδες. Αίμα.

Έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου, και όμως τώρα άκουγα πράγματα.

Άκουγα ουρλιαχτά πόνου να βγαίνουν από το στόμα της, το ένα μετά το άλλο.

Άνοιξα τα μάτια μου. Δεν βρισκόμουν πια στον ναό που γινόταν η τελετή. Βρισκόμουν στο παλάτι, στις φυλακές του παλατιού, εκεί που γίνονταν τα βασανιστήρια... Και οι εκτελέσεις.

Η- Noona! Noona!!! φώναζα και έκλαιγα. Φώναζα και φώναζα και φώναζα.

Ήταν καθισμένη σε μια ξύλινη καρέκλα. Τα χέρια και τα πόδια της δεμένα, και δεξιά και αριστερά της, βρίσκονταν δύο φρουροί με δύο μεγάλες ξύλινες σανίδες.

Τη χτυπούσαν με μανία στα μπούτια. Μια ο ένας μια ο άλλος, κάνοντας τα πόδια της να έχουν πλέον ματώσει από τα πολλά χτυπήματα.

Δάκρυα είχαν γεμίσει τα μάτια μου.

Κοίταξα ψηλά. Εκεί που καθόταν ο βασιλιάς. Είχε μπροστά του ένα τραπέζι, και έπινε το τσάι του, παρακολουθώντας, καθώς την βασάνιζαν, με ευχαρίστηση.