The bracelet (Υπό Διόρθωση)

Chapter 26 : Είσαι Η Σωτηρία Μου

Taehyung's Pov

Ξύπνησα μέσα στο βράδυ, και άρχισα να τρέχω μέσα στο δάσος σαν τρελός.

Β- Βοήθεια! Άκουγα τη Bulmyeol να φωνάζει κλαίγοντας

Έτρεχα προς τα εκεί που άκουγα τη φωνή.

Τ- Τι κάνεις εκεί ρε! Στην αδερφή μου!

Σηκώθηκε από πάνω της σαστισμένος.

Jm- Τι κάνεις εσύ εδώ; μου είπε άγρια.
Τ- Ό,τι γουστάρω! Εσύ τι κάνεις ρε μαλάκα στην κοπέλα! Ήξερα ότι είσαι καθίκι, αλλά δεν περίμενα να τη βιάσεις επειδή δεν σου κάθεται!

Η Bulmyeol σηκώθηκε γρήγορα από το έδαφος και άρχισε να τρέχει. Τώρα είχαμε μείνει μόνοι μας.

Jm- Τι κατάλαβες τώρα που την έδιωξες;
Τ- Τι λες ρε ακούς τι λες ή σε βάρεσε τον φεγγάρι στο κεφάλι;
Jm- Παράτα με ρε Taehyung δεν έχω όρεξη για τα χορατά σου.
Τ- Jimin, εσύ το ξέρεις καλύτερα απ' όλους πως δεν αστειεύομαι. Δεν πήρα εκδίκηση γιατί μου το ζήτησε η μικρή μου αδερφή, αλλιώς δεν θα βρισκόμασταν εδώ τώρα. Άλλωστε εγώ ήμουν ο γιατρός του παλατιού, μπορούσα άνετα να σε δηλητηριάσω και να μην το πάρεις χαμπάρι.

Με κοίταξε με σοβαρότητα στα μάτια.
Jm- Δεν το έκανες όμως, αφού δεν είσαι ικανός, είπε και αφού έστρωσε τα ρούχα του τινάζοντας τη σκόνη που είχαν πάνω τους, έφυγε κάνοντας ένα μπίτσικο φλιπ στο μαλλί του.

Jungkook's Pov

Ξύπνησα. Ήταν νύχτα. Κοίταξα διπλά μου. Η Αθανασία δεν ήταν εδώ.

Πήγα να σηκωθώ για να πάω στο μπάνιο, με καλούσε η φύση, μα ξαφνικά, άκουσα κλάματα πίσω από τη πόρτα.

Την άνοιξαν να δω ποιός είναι, και δεν πίστευα στα μάτια μου.

Η Αθανασία, καθόταν στα σκαλοπάτια έξω από το δωμάτιό μας, με τα ρούχα της σχεδόν σκισμένα, τα μαλλιά της ανακατεμένα, και τα μάτια της πρισμένα από το κλάμα.
Jk- Αγάπη μου; της είπα γλυκά.

Γύρισε και με κοίταξε στα ματιά με φόβο.

Β- Jungkook! Είπε και έπεσε στην αγκαλιά μου κλαίγοντας

Jk- Σσσ όλα θα πάνε καλά, είπα καθώς χάιδευα τα μαλλιά της απαλά.
Jk- Έλα μέσα στο δωμάτιό μας τώρα ε; Τι λες; είπα και την πήρα από το χέρι.

Β- Jungkook, σ' αγαπώ είπε και με αγκάλιασε σφιχτά.

Jk- Και εγώ σε αγαπώ μωρό μου, είπα και τη φίλησα στο κεφάλι.

Αθανασίας Pov

Δεν ήξερα τι να κάνω. Εκτός από το ότι είχα κλειστεί έξω από το δωμάτιο, ο Jungkook ήταν πολύ κουρασμένος για να καταλάβει ότι ήμουν έξω.

Άρχισα να κλαίω ξανά. Είχα φοβηθεί πάρα πολύ, ο Jimin με τρομάζει.

Αλλά και εγώ ήμουν χαζή που πήγα μαζί του. Όμως δεν ήξερα ότι είχε τέτοιες προθέσεις...

Κάποια στιγμή, άκουσα τον Jungkook να μου μιλάει. Είχε ξυπνήσει. Έτρεξα γρήγορα και χώθηκα στην αγκαλιά του.

Με πήγε μέσα, και άρχισε να μου μιλάει, να με ρωτάει τι έγινε, και να προσπαθεί να με ηρεμίσει.

Του τα είπα όλα και φάνηκε πως είχε θυμώσει με τον Jimin, μα προσπαθούσε να διατηρήσει την ψυχραιμία του.

Jk- Δεν νομίζεις πως θα ήταν καλό να κάνεις ένα ζεστό μπάνιο τώρα; είπε για να αλλάξει θέμα

Β- Δεν θέλωωωωω μόνη μου, φοβάααααμαι! Είπα πεισματικά, μα μόλις συνειδητοποίησα τι του είπα, κοκκίνισα, πήρα γρήγορα τις πετσέτες μου και μπήκα μέσα στο μπάνιο.

Πριν κλείσω τη πόρτα του είπα ντροπαλά,
Β- Jungkook, μπορείς να μου μιλάς απ'έξω, για να ξέρω ότι είσαι εδώ;
Jk- Φυσικά, είπε και μου χάρισε ένα ντροπαλό χαμόγελο.

Μόλις βγήκα από το μπάνιο, ντύθηκα και εκείνος μου στέγνωσε τα μαλλιά. Τελικά, πέσαμε για ύπνο κατά τις 3, αγκαλιά.

Είχα κουρνιάσει κυριολεκτικά μέσα στην αγκαλιά του, ενώ μύριζα το άρωμά του.

Μόνο εκείνος με ηρεμούσε. Μόνο εκείνος με αγαπούσε, και μπορούσε να με σώσει από κάθε κακό.

Αυτή η μυρωδιά, άρωμα ανθισμένου νυχτολούλουδου, ήταν η χαρακτηριστική μυρωδιά του.

Και μου άρεσε πολύ.

Ακόμη και όταν ήμουν πίσω στην Ελλάδα, πάντα απολάμβανα τη μυρωδιά των ανθισμένων νυχτολούλουδων.

Ήταν τόσο γνώριμη. Τόσο οικεία. Με ηρεμούσε, και με βοήθαγε, αφού ήξερα, πως ο Jungkook ήταν διπλά μου.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Διορθωμένο ✔