The bracelet (Υπό Διόρθωση)

Chapter 21 : Τα Βραχιόλια

N- Jin, που πάμε τέτοια ώρα σε άγνωστα μέρη, είναι περασμένα μεσάνυχτα!
J- Σε είχα για πιο έξυπνο, από που και ως που ρε είναι αυτά άγνωστα μέρη; Έχεις ζήσει μια ολόκληρη ζωή εδώ πέρα, κόβοντας ξύλα απ' αυτά τα δάση για να ζήσεις. Τα ξέρεις καλύτερα και από την παλάμη του χεριού σου!

Ν- Καλά, συγγνώμη, απλά, δεν έχω συνηθίσει, ακόμα αυτό το πράγμα με τη δεύτερη ζωή και τα λοιπά...

J- Καλά. Όμως, τώρα άκου προσεκτικά. Εμείς οι δύο, αυτή τη στιγμή, κάνουμε κάτι πολύ σημαντικό. Πάμε να ξεθάψουμε, ένα κουτί, που είχα κρύψει εδώ πριν χρόνια, λίγο καιρό μετά τον θάνατο του Jungkook της Bulmyeol. Είχα σκοπό να το κάνω μόνος μου, μα τώρα που μπήκες και εσύ στο κόλπο, είναι διαφορετικά τα πράγματα.

Ν- Τι, δηλαδή, θεωρείς κακό ότι θυμήθηκα το παρελθόν μου;

J- Όχι Namjoon, δεν είναι αυτό, απλά... Είναι επικίνδυνο για εσένα, που είσαι ο αρχηγός μας να διαλέγεις στρατόπεδο... Είπε ξεφυσώντας. Τέλος πάντων, άστα αυτά τώρα, δώσε μου το φτυάρι και ξεκινά να σκάβεις και εσύ. Πρέπει να να γυρίσουμε πίσω πριν ξημερώσει.

[time skip]

N- Καλά ρε Jin, πόσο βαθιά το έθαψες, είπα σκουπίζοντας τον ιδρώτα από το μέτωπό μου, που κυλούσε σα ποτάμι από το πολύωρο σκάψιμο.

J- Έλα, κοντεύουμε, κάνε υπομονή! Κι να θες να ξέρεις έχουν περάσει και καμιά πεντακοσαριά χρόνια δεν θα ήταν εύκολο να το βρούμε!

[time skip]

J- Αχ , επιτέλους είπε ο Jin, και φύσηξε τη τελευταία από τη σκόνη που είχε μείνει πάνω στο πανάρχαιο κουτί.

Ν- Αυτό το πράγμα, είναι τουλάχιστον 600 ετών!
J- Χαχα, κι όμως, είναι πολύ περισσότερο. Αυτό το κουτί στη πραγματικότητα, είναι του 1319.
Ν- Ουαου! Και τι έχει μέσα;
J- Τι έχει; Κάτι, που θα κάνει και τους υπόλοιπους 6 να θυμηθούν. Δύο βραχιόλια.

Jimin's Pov

Τελευταία, δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς, αλλά κάτι δεν πάει καλά, καλά με εμένα, καλά με εμάς.

Χθες, είδα στον ύπνο μου, ένα πολύ περίεργο όνειρο...

Ήμασταν λέει, όλοι ντυμένοι με ρούχα εποχής, και εγώ φορούσα στρατιωτική περιβολή. Ο Hoseok, λέει ήταν κάτι σα βαστάζος μου, σα βοηθός και ταυτόχρονα υπηρέτης μου. Και ο Jin, ήταν εκεί. Ήταν και αυτός βαστάζος, αλλά του Yoongi.

Ήμασταν λοιπόν, μέσα σε έναν μεγάλο παλάτι, ανάκτορο βασιλικό, και εγώ, με φούρια μπήκα σε ένα δωμάτιο, που είχε κάτι σαν μια τεράστια μπανιέρα, και με πολύ χαλαρώτητα, έπλενα από πάνω μου αίμα, και απ'ότι κατάλαβα, δεν ήταν δικό μου.

Αφού λοιπόν, ντύθηκα, με καινούρια ρούχα, και μπήκα μέσα σε μια αίθουσα, που έμοιαζε με αίθουσα του θρόνου.

Εκεί, πάνω στο θρόνο, καθόταν ο Yoongi.

Και μαλώσαμε. Δεν θυμάμαι γιατί. Κάτι για ένα πόλεμο; Δεν το ξέρω.

Τέτοια φαντασία ούτε σίριαλ να έγραφα... Τέλος πάντων. Ο αέρας της εξοχής μου κάνει κακό φαίνεται!