The bracelet (Υπό Διόρθωση)

Chapter 8: Μήπως Σε Γνωρίζω Καλύτερα Από Ότι Νομίζω

Αθανασίας Pov

Ένιωθα να είμαι ξαπλωμένη σε ένα στρώμα άγνωστο, σίγουρα όχι το δικό μου, αφού ήταν σκληρό.

Ένα δάχτυλο άρχισε να ακουμπά τα χείλη μου, να ταξιδεύει πάνω τους.

Άνοιξα τα μάτια μου και χαμογέλασα πλατιά.

?? - Bulmyeol μου ξύπνησες; μου είπε ο ημίγυμνος άνδρας που βρισκόταν μπροστά μου.

Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά. Έπιασα το χέρι του νεαρού άνδρα στοργικά, και έκρυψα το πρόσωπό μου μέσα στην τεράστια σε σχέση με τη δικιά μου, παλάμη του.

??- Σ' αγαπώ, είπε γλυκά, και με εγκλώβισε μέσα στη ζέστη αγκαλιά του.

Η μυρωδιά του, μυρωδιά νυχτολούλουδου, άρχισε να εισχωρεί στη μύτη μου να με περιβάλλει.

Ξέθαψα το πρόσωπό μου από το στιβαρό του στήθος για να τον κοιτάξω στα μάτια.
Α- Και εγώ σ' αγαπώ - — –

Δεν πρόλαβα να τον κοιτάξω στα μάτια.

Ξύπνησα απότομα. Ανοίγοντας τα μάτια μου, μπροστά μου αντίκρισα το γνωστό μου ταβάνι, εκείνο του δωματίου μου.

Βρισκόμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, ιδρώτας και δάκρυα με έχουν συνεπάρει, έχουν αναμειχθεί και έχουν γίνει ένα.

Α- Αυτό το όνειρο ήταν τόσο αληθοφανές! Ένιωθα πραγματικά... Αχ δεν είμαι καλά! Αν είναι δυνατόν να βλέπω τέτοια όνειρα τώρα... Όμως... πως βρέθηκα εδώ; Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι, είναι να χαιρετώ τον Jungkook στην πόρτα...

Σηκώσα τον κορμό μου από το στρώμα, και γύρισα το βλέμμα μου στο κομοδίνο δίπλα από το κρεβάτι μου.

Πάνω του, ένα ποτήρι νερό, και ένα τεράστιο φούξια σημείωμα... στα κορεάτικα φυσικά.

Yah Bulmyeol!

Δεν μπορώ να σε αφήσω μόνη σου ούτε λεπτό μου φαίνεται! Είσαι καλά; Εκεί που ήμουν έτοιμος να φύγω, ξαφνικά λιποθύμησες. Ελπίζω να είσαι καλά, η κύρια του κάτω ορόφου με βοήθησε να σε φέρω εδώ. Ήμασταν τυχεροί που πέσαμε πάνω στην ιδιοκτήτρια και είχε τα κλειδιά να μας ανοίξει. Άμα ξυπνήσεις στείλε μου ένα μήνυμα. Περαστικά 😉

Jungkook<3

Το γλυκούλι! Ανησύχησε!

Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου πήγα να πλυθώ, ετοιμάστηκα, έφαγα πρωινό και αποφάσισα να του στείλω μήνυμα.

Καλημέρα Kookie!

Ευχαριστώ που με βοήθησες χθες, δεν ξέρω τι με έπιασε... Ελπίζω να είσαι καλά, και μακάρι να τα πούμε σύντομα! 😆

Α- Καλημέρα κυρία Άννα! Είπα στην ομοεθνή ιδιοκτήτρια του οικήματος.
Κ. Αν - Καλημέρα παιδί μου, τι κανείς, όλα καλά; Χθες σε έφερε εδώ ένα παιδί λιπόθυμη, και ανησύχησα.
Α- Χαχα ναι, όλα καλά, δεν ξέρω για πιο λόγο, χθες, λιποθύμησα στην πόρτα...
Κ. Αν- Ναι, μου το είπε το παιδί, πολύ καλός φαίνεται να είναι. Είσαι τυχερή που έχεις καλούς φίλους.
Α- Χαχα ναι, όντως.

Κοίταξα το ρολόι μου.
Α- Παναγία μου! Είναι 07:15! Σε ένα τέταρτο πρέπει να χτυπήσω κάρτα! Κυρία Άννα φεύγω! Καλημέρα!
Κ. Αν - Καλημέρα χρυσό μου, καλή δουλειά!
Α- Ευχαριστώ!

[time skip]

Jungkook's Pov

Μόλις τελείωσα την πρόβα του χορευτικού μας. Σήμερα έμαθα ότι θα κάνουμε τελικά και το ντεμπούτο μας, στην Αμερική και αυτός είναι ο πρώτος μας χορός και το πρώτο μας τραγούδι στα Αγγλικά.

Σκούπισα τον ιδρώτα μου σε μια καθαρή πετσέτα και κοίταξα το κινητό μου.

Α η Bulmyeol ξύπνησε και μου έστειλε μήνυμα.

Σηκώθηκα να πάω στο dorm. Πρέπει να ετοιμαστώ, γιατί η ώρα είναι πέντε και έξι έχω μάθημα φωνητικών.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Δεν ξέρω τι με έχει πιάσει. Δεν έχω έμπνευση να το πω, κουράγιο να το πω, δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει με εμένα, αλλά γράφω κεφάλαια των 500 λέξεων! Δεν ξέρω τι συμβαίνει, έχω όλη τη καλή διάθεση να γράψω, να συνεχίσω αυτή την ιστορία, να γράφω οπότε έχω χρόνο, μα δεν μπορώ! Θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ να βρω πάλι τον αρχικό μου ρυθμό.
Stay tuned και μέχρι την επόμενη φορά σας φιλώ 😘😘