The bracelet (Υπό Διόρθωση)

Chapter 44: Το τελευταίο μας βράδυ

Στο προηγούμενο...

Τα χείλη του Jungkook εγκλώβισαν τα δικά μου, για μια ακόμη φορά και τα χέρια του, από την μέση μου έπεσαν στους μηρούς μου.

Έπειτα από λίγο, τα έβαλε κάτω, πίσω από τα γόνατά μου με βοήθησε να στηριχτώ πάνω του, τυλίγοντας τα ήδη τρεμάμενα πόδια μου γύρω από την μέση του.

Έτσι όπως ήμασταν, με εμένα στην αγκαλιά του, και χωρίς να σπάσει το φιλί μας, κατευθύνθηκε γρήγορα μέσα στο νέο μας σπίτι, και έπειτα στο δωμάτιό μας.

Συνεχίζουμε...

B-Jungkook...
Jk- Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο καιρό το περίμενα αυτό Bulmyeol μου... Μου ψιθύρισε απαλά στο αφτί, ακουμπώντας με απλά στην άκρη του κρεβατιού μας.

Έφυγε για λίγο από κοντά μου, πήγε δίπλα στο φανάρι, που με το ζεστό του φως φώτιζε το δωμάτιο από μια μικρή γωνιά, και σχηματίζοντας με τα γεμάτα χείλη του ένα 'ο' φύσηξε σβήνοντας τη μικρή του φωτιά.

Έφτασε δίπλα μου, το ίδιο αθόρυβα όσο είχε φύγει πρίν, και ξάπλωσε πάνω στο κρεβάτι.

Jk- Έλα εδώ... ψιθύρισε βραχνά και χτύπησε απλά τη θέση δίπλα του.

Ανέβηκα πιο πάνω στο κρεβάτι, και ξάπλωσα δίπλα του.

Κύλισε στο πλευρό του, και το βλέμμα του αιχμαλώτισε για άλλη μια φορά το δικό μου.

Χωρίς να πάρει το βλέμμα του από το δικό μου, άρχισε αργά, και σαγηνευτικά, να μου αφαιρεί το ένδυμα.

Το μεταξένιο ύφασμα άρχισε να γλιστράει από τους ώμους μου, ενώ τα του δάχτυλά, ακουμπούσαν απλά το κορμί μου, απομακρύνοντας κάθε τι που θα μπορούσε να τον εμποδίσει να κάνει αυτό που και οι δύο μας τόσο πολύ θέλαμε.

Έκλεισα τα μάτια μου, και συγκέντρωσα τη προσοχή μου στο άγγιγμά του, που αργά, αλλά σταθερά, χαρτογραφούσε το κορμί μου.

Κάθε άγγιγμα, κάθε κίνηση, έκανε την ανάσα μου να κόβεται, και να βγαίνει από τα πνευμόνια μου βιαστική.

Έπειτα από λίγο, δεν ένιωθα τίποτα. Τα δάχτυλα του Jungkook, δεν βρίσκονταν πια πάνω μου.

B- Jungkook... Είπα με παράπονο βραχνά αναζητώντας ξανά τη θέρμη που μου χάριζαν τα ακροδάχτυλα του Jungkook καθώς ταξίδευαν πάνω μου.

Άνοιξα τα μάτια μου. Το νυφικό ένδυμα του Jungkook, βρισκόταν και αυτό στο πάτωμα, διπλά στο δικό μου.

Τα μάτια του έλαμπαν καθώς κοίταξε πίσω σε εμένα.

Το βλέμματα μου έπεσε από το δικό του, και άρχισε να εξερευνά, υπό το λιγοστό φεγγαρόφωτο που έμπαινε από το παράθυρο, το κορμί του.