One Great Love (COMPLETED)

11: Stone Cold

ANDRES

Panay ang kwentuhan nina Julia, Gel, Erich at Matt. Kanilang napagsasabay ang pag-uusap sa buhay ng ibang tao habang tutok sa kani-kaniyang ginagawa. Nasa kanto ako ng mahabang lamesa sa loob ng aming silid-aklatan o silid-aralan sa bahay. Pahapyaw na dumadaplis ang hangin sa aking balat sa pag-ikot ng dalawang electric fan sa aming lima. Kasama pa doon ang malamig na nanggagaling sa mga nakabukas na bintana sa aking kanan.

Aking tanaw sa labas ang kalsada. Iilan lamang ang dumadaan. Kumikislap din ang bakal ng aming bakuran dahil sa pagkakapalibot ng Christmas lights dito. Kay lamig ng Pasko. Sobrang lamig.

"Kanina pa siya tulala, oh."

"Oo nga."

"Ramdam 'ko din naman siya."

"Sana matanggap na niyang hindi na siya kikibuin no'n."

Narinig ng aking tenga ang mga bulong nila. Matamlay 'kong tinignan ang screen ng aking laptop. Tanging pangalan 'ko pa lang ang aking natitipa.

"Kumain na muna tayo? Alas otso na." Sambit ni Gel na nasa aking kanan.

Sumang-ayon naman sila. Sumunod lang ako sa kanila hanggang sa makababa kami sa kainan. Panay pa din ang kanilang pag-uusap habang ako, eto, nakatanaw sa kawalan. Panaka-naka lang ang pagsubo sa pagkain.

"Andres," Tawag ni Matt na aking nilingon. "Hindi mo boyfriend 'yon, okay?"

"Daig mo pa naagawan ng jowa d'yan sa emote mo." Dagdag pa ni Julia.

Huminga ako ng malalim at uminom ng tubig.

"Akala mo ba madali lang sa'kin 'to, Julia?" Baling 'ko dito. "Oo na, aaminin 'ko na!"

"Ano'ng aaminin mo?" Nagtatakang tanong ni Gel.

"Bet mo na siya?" Segunda naman ni Erich.

Ngumuso ako sa pagitan ng paghinga ng malalim. Tinatantya ang aking sasabihin sa kanila.

"Ang tanga 'ko kasi. Napaka-insensitive 'ko. Hindi 'ko na dapat binitawan pa ang tanong na 'yon."

"Exactly." Sabi ni Matt, sumubo ng kanyang pagkain.

"Alam na namin na insensitive, tanga, at walang kwenta ang ginawa mo. Ilang ulit na namin narinig, sis." Sabi naman ni Gel bago tuluyang tumayo para maghugas ng kamay niya.

"Hindi makakatulong 'yang pag-aalala mo ng ganyan sa pagtapos ng mga pinapagawa ni MGMA." Banggit ni Erich. "Narinig mo na 'to pero para sa ikapapanatag ng loob mo—magkaka-ayos din kayo. S'yempre, nasaktan siya. To think na may nakaraan siya tungkol sa pera, eh, talagang maapektuhan 'yon. Give him some time. Stop bombarding him messages. Sabi nga sa baking, allow the cake to cool before decorating it. Lalamig din ulo no'n."

Of all the advises, I always listen to Erich. All of them, actually. But Erich's is more comforting. Kaya nga she is the angel of this group.

It's just that I am worried. From the moment I went home that night, I texted an apology message. He didn't answer. Pinalipas 'ko 'yon for a day before messaging him through Messenger. He was offline. Then I keep on reaching him through calls, wala talaga. So I decided to stop disturbing him, as Erich said.

Ayoko ng may katampuhan. Especially this Holiday season.

JAY

The freezing cold weather of Canada welcomed me as I step foot in the country about four days ago. Good thing I have my coat to ease this weather. My Mom, Gemma, and Uncle Philip, her husband, fetched me at the airport. They were so welcoming. I missed my Mom so much that I hugged her tightly the moment I saw her. Uncle Philippine gave me a warm welcome. He is a nice man. I have no doubt that Mom married her.