Ben annesinin yaralı kızı ÇİĞDEM...
Hatalarımdan ders alıp
yeniden doğacak olan ÇİĞDEM...
Artık bana karanlık geceler değil,
aydınlık günler doğacak...
- Bacanak yaş günü hediyeni vereyim. Yaş gününde enişte seni yangından mal kaçırır gibi aldı götürdü. O gün hediyeni veremedim.
Dolabından çıkardığı kutuyu Çiğdem'e uzattı.
Gümüş rengi kol saati Çiğdem'i etkilemekle birlikte gözleri de doldu.
- Çok teşekkür ederim. Çok ama çok güzel bir hediye.
- Bu saat kolunda olduğu sürece zaman öyle güzel akıp gitsin ki akan zamanda keşkelerin olmasın...
Bir de sana janjanlı defter aldım bacanak. Bu deftere yaz yazabildiğin kadar...
İlk sayfasına ben yazdım...
Çok güzel bir kalp çizdim. Kalp biraz armuda benzedi ama olsun. Okları da çıkardım. P ve Ç harfini yazdım...
Patlattım dörtlüğü de:
Sepet sepet yumurta,
Sakın beni unutma...
Aşk bir sudur,
İç iç kudur anam...
Şair gibi kadınım kız. Şu yazdıklarıma enişte bile ağlar bacanak.
- Kader artık senin tuhaflıklarına o kadar çok alıştım ki şu an yazdıkların tuhaf gelmedi hani.
Toplantıdan çıkar çıkmaz odasına giden Poyraz karşılaştığı manzara ile midesi bulandı.
Masanın üstüne oturan sekreteri kolundan tutup indirdi. " Çık dışarı. " Demesiyle birlikte sekreter Müjgan Hanım, Poyraz'ı öpmeye çalışsa da Poyraz geri çekildi.
- Poyraz Bey şu güvenlik bayanda ne buluyorsunuz anlamıyorum. Altı üstü güvenlik doğru düzgün vasfı da yok, dişilikte yok bu kadında...
Poyraz sekreterin sözlerini tamamlamasına izin vermeden bileğinden tutup:
- Bana bak Çiğdem hakkında düzgün konuş. Sen onun tırnağı bile olamazsın. Elimden bir kaza çıkmadan çık dışarı!!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
