Tainted love/ feat Ajax

~28~

𝒜𝓃𝒶

"Klopt." zegt Justin met een piepstem. Hij kucht. "Uhm. Ga zitten." zegt hij en wijst naast hem. Ik ga zitten op het zand. We hebben uitzicht op de zon die onder de zee verdwijnt.

Het is inmiddels al een tijdje stil. Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen en waar ik moet beginnen.

"Sorry." zegt Justin dan. "Maar Justin je begrijpt toch dat sorry niet genoeg is. Je hebt mijn vertrouwen beschadigd." zeg ik met een brok in mijn keel. Ik probeer te vechten tegen mijn tranen, maar ik houd het niet meer. De tranen stromen over mijn wangen heen.

"Ana het spijt me echt heel erg. Ik weet dat er geen excuus bestaat die dit goed praat, maar ik dacht echt dat jij het was. Ik had veel te veel gedronken. Ik houd echt van je Anabel. Ik kan echt niet zonder je. Ik snap ook dat je dit niet zomaar vergeet, maar ik hoop echt dat je me kan vergeven." zegt Justin en nu valt er ook een traan over zijn wang.

Ik ben nog steeds boos, maar ik kan niet zonder Justin. Hij is zoveel voor me gaan betekenen de afgelopen tijd. "Jus ik vergeef je, maar vergeten zal ik nooit. En dit is ook gelijk je laatste kans." zeg ik waarop Justin knikt.

"Ik houd van je Anabel." zegt Justin en komt langzaam dichterbij met zijn gezicht. Hij trekt zijn hoofd schuin en ik voel Justin zijn adem in mijn nek. Ik voel dat Justin zachtjes zijn lippen op die van mij plaatst. Ik ga er in mee. Wat een liefdevolle zoen word veranderd na een tijdje in een ruwe zoen. We trekken beiden langzaam terug en kijken elkaar blij aan.

Justin pakt me hand vast en we lopen samen hand in hand terug naar het huisje.

Als we aan komen zien we blije gezichten naar ons toe kijken. Sarah, Mikky en Karina komt gelijk op me aflopen. "En is het weer goed?" vraagt Sarah nieuwsgierig. Ik knik alleen. "Gelukkig. Jullie zijn zo leuk samen." zegt Karina lief.

𝒥𝓊𝓈𝓉𝒾𝓃

"We gaan vanavond weer uit. Ga je ook?" vraagt Noa. "Ik weet het niet." antwoord ik schuldig, denkend aan gisteravond. Ik voel me echt nog steeds schuldig, ook al heeft Ana me vergeven.

Ik besluit me even terug te trekken van de groep. Ik ga naar mijn kamer om Quincy even te appe.

Quincy

Justin: Hey Quin! Kan je even praten?

Quincy: Ja tuurlijk man, vertel

Justin: Uhm om een lang verhaal kort te maken. Ik ben vreemd gegaan. Ik heb gezoend met een ander. En Ana heeft me vergeven, maar ik voel me nog steeds heel erg schuldig

Quincy: Ja dat mag ook wel. Dat je nu al vreemd gaat. Ik snap niet dat ze je heeft vergeven. Je hebt geluk. Je zoekt zelf maar uit hoe je dit op lost, want dit is toch echt je eigen schuld man

Justin: Quin kom op, hoezo doe je zo?

Quincy: Je weet dat ik niet tegen mensen kan die vreemd gaan na mijn eigen relatie

Ik besluit het nu maar te laten. Ik wil niet dat het uitwijkt tot een ruzie. Ik zou Ruben kunnen appe, maar dan lijk ik te wanhopig. Zoals Ruben zei het is me eigen schuld.

Ik hoor dat de deur open gaat. "Hey An." zeg ik als ik haar zie en probeer een glimlach op te zetten. "Hey Jus." zegt ze en ploft naast mij op bed. Ze gaat net zoals mij op haar buik liggen. Ana komt dichterbij en kijkt me lief aan.