Tainted love/ feat Ajax

~37~

𝐻𝒶𝓀𝒾𝓂

Ik zit met Nous en Noa op de tuinbank als ik Ana huilend de tuin in zie rennen. Ik twijfel geen moment en sta op om naar haar toe te gaan.

"An, wat is er?" vraag ik bezorgd aan Ana die nu huilend in mijn armen kruipt. "

"Ik... Ik was...en.'' verder komt Ana niet door haar tranen.

''Rustig maar, je kan het straks vertellen als je dat wilt.'' stel ik haar gerust.

Ik zie Noa en Nous verbaasd naar ons toe kijken. Ik sein ze om eventjes mee te lopen. Ik loop Carel zijn huis uit en besluit om eventjes naar het Vondelpark te gaan met Ana en de jongens wat hier maar 5 minuutjes van lopen is.

Na een stille wandeling gaan we op een parkbankje zitten.

"Je kan ons alles vertellen An. We zullen je niet veroordelen of het aan iemand anders vertellen." stel ik haar gerust en leg een hand op haar arm. "Dit blijft tussen ons.'' zegt Nous dan.

Ana knikt. "Ik was karaoke aan het zingen zoals jullie hadden kunnen zien. Daarna liep ik naar Justin, maar hij deed heel kortaf en duwde me steeds weg als ik hem wilde zoenen. Zo deed hij ook al voor dat we naar Carel gingen. Ik besloot maar te dansen met Karina, Matthijs en Carel als afleiding. Toen gingen Matthijs en ik de keuken in om nog een drankje te halen. Voor ik het wist waren Matthijs en ik aan het zoenen...''

Het valt even stil. Ana slikt even en gaat dan verder met haar verhaal.

''Matthijs ging toen met zijn hand onder mijn shirt. Hij wou 'm uittrekken en toen werd alles weer helder waarmee ik bezig was. Ik zei tegen Matthijs dat hij moest stoppen, maar hij luisterde niet. Pas toen ik hem van me af duwde stopte hij. En toen kwam ik dus bij jullie terecht in de tuin..."

Het valt weer stil. Iedereen moet denk ik even nadenken over het verhaal wat Ana net verteld heeft.

"Houd je van Justin of Matthijs.'' vraagt Noa dan.

"Van Justin... denk ik.''

''Denk ik?'' vraagt Nous.

"Nee ik houd echt van Jus, alleen Matthijs... ik weet niet.'' stamelt Ana.

"Ik denk dat je even rustig aan moet doen met beiden.'' stel ik Ana voor. Ze knikt.

''Willen jullie alsjeblieft niks tegen Justin zeggen?'' vraagt Ana hopeloos. We knikken allemaal.

-

𝒜𝓃𝒶

Het is inmiddels april. Ik ben alleen maar bezig met het voorbereidden van mijn school examens. Ik woon weer thuis.

Justin is toch eerder vertrokken naar Rome, omdat het bij Ajax niet lekker ging aangezien de supporters hem het maar al te graag moeilijk maakte en hem weg wilde.

Ik heb net meivakantie dus morgen ga ik vijf dagen naar Justin toe in Rome. Hakim gaat ook mee, omdat hij toch niet kan spelen aangezien hij een blessure heeft en als advies kreeg om even er tussen uit te gaan. Justin zijn broers Quincy en Ruben zitten al in Rome.

Wat Matthijs betreft. Hem spreek ik helemaal niet meer. Hij heeft me nog een paar keer proberen te bellen, maar gelukkig heeft hij dat opgegeven toen hij wist dat ik toch nooit zou opnemen

Het is 21:00 dus ik besluit mijn koffer in te pakken en daarna te gaan slapen, want de vlucht gaat om 06:00 dus dat betekent dat ik al om 04:00 op Schiphol moet zijn.

-

Ik word vrolijk begroet door Hakim als ik bij de juiste gate aankom.

"Hey Anie.'' roept Hakim, wat irritaties van andere mensen oplevert aangezien het 04:00 in de ochtend is. "Hey patser.'' zeg ik lachend terug en geef Hakim een knuffel.