Tainted love/ feat Ajax

~32~

𝑀𝒶𝓉𝓉𝒽𝒾𝒿𝓈

"Mats, kom even! Er is iemand voor je aan de deur!" roept mijn broertje Wouter.
"Ik kom eraan!" schreeuw ik terug. Ik loop verward naar beneden de trap af wie er voor mij aan de deur is.

"Even aan de kant dan he." zeg ik lachend tegen Wouter, omdat hij in de weg staat.
"Ga je gang maar." zegt hij lachend terug en loopt weer naar boven.

"Anabel?" vraag ik verbaasd als ik zie dat ze voor de deur staat. "Ja, uhm mag ik even binnen komen?" vraagt ze. "Ja tuurlijk, kom verder." antwoord ik.

"Mijn ouders zijn niet thuis dus we kunnen wel gewoon in de woonkamer zitten." zeg ik en loop samen met Ana naar de bank in de woonkamer toe. "Carel komt wel zo, maar je kan wel rustig aan doen." zeg ik en ze knikt.

"Maar vertel." begin ik dan. "Uhm je weet dat ik alleen woon." zegt Ana waarop ik knik.

"Nou mijn broer die kwam langs en we raakte in een ruzie. Hij zag dat ik een tattoo had laten zetten." zegt ze en wijst naar mijn tattoo.

Ik krijg een glimlach op me gezicht als ik de drie kruisjes van Amsterdam op haar arm zie, maar focus snel weer op wat Ana aan het vertellen is.

"En toen was hij verbaasd, omdat ik nog geen 18 ben, maar ik ben wel 18, alleen ik vier mijn verjaardag nooit dus jullie wisten het ook allemaal niet. En toen begon hij tegen me te schreeuwen." en dan stopt Ana met praten, want ze barst in tranen uit.

"Kom hier An." zeg ik en trek haar in een knuffel. "Het komt goed. Je mag vanavond wel hier blijven slapen. Geen zorgen. Ik stuur Carel wel een appje, dan gaan we lekker samen netflixen." zeg ik om haar op te vrolijken.

We keken net een film en zitten nu wat te zappen op de televisie. "Was Justin er trouwens niet?" vraag ik Ana dan. "Nee, ik ben bij hem langs geweest en heb hem gebeld, maar beide geen gehoor." antwoord Ana.

"Is er wat?" vraagt Ana als ze ziet dat mijn gezicht vertrekt. "Nee hoor." zeg ik en schenk haar een glimlach.

Ik weet wel degelijk waar Justin op dit moment is. Hij is in het buitenland een transfer aan het maken bij Roma. Ik weet het doordat ik daarvan op de hoogte moet zijn als captain, maar ik mag niks zeggen. Het is ook niet aan mij.

𝒜𝓃𝒶

Matthijs en ik zijn inmiddels naar boven gegaan, naar zijn kamer. We liggen in bed. Gewoon als vrienden. Ik scroll nog wat door mijn telefoon.

"Matthijs." zeg ik dan paniekerig als ik een bericht op Instagram zie voorbij komen over Justin. "Hmm, wat?" vraagt Matthijs. "Is dit waar?" vraag ik gestresst. Matthijs kijkt de post dat Justin weg gaat bij Ajax. "Je moet Justin even bellen denk ik." antwoord hij hees. Ik knik.

Na twee keer te bellen neemt Justin eindelijk op.

Anabel: Justin?
Justin: Hey babe, hoe gaat het?
Anabel: Is het waar? Ben je nu in Rome voor een transfer?
Justin: Uhm ik kan je dit beter allemaal persoonlijk uitleggen morgen.
Anabel: Dus het is waar?
Justin: Babe ik leg het morgen uit.
Anabel: Justin ik wil dat je stopt met ontkennen. Vertel het me nu alsjeblieft.

Ik hoor een piep en het contact is verbroken. Ik barst weer in huilen uit vandaag.

"Hoe kan hij me dit aan doen. Ik heb het hem nog gevraagd." snik ik in Matthijs zijn armen.

"Hij is het je niet waard Ana." zegt Mathijs en draait met zijn hand rondjes over mijn rug.

Dan komt Wouter de kamer in gelopen. Matthijs laat me door de schrik Ana los.

"Uhm sorry, ik wil jullie niet lastig vallen, maar ik wou vragen of we nog pizza gaan bestellen?" vraagt Wouter.

"Ja is goed." antwoord Mathijs terwijl ik mijn tranen probeer weg te vegen. "Oke, bel jij dan even?" vraagt Wouter waarop Mattijs knikt en Wouter en loopt weer de kamer uit.

"Weet je zeker dat ik hier kan blijven?" vraag ik voor de zekerheid. "Tuurlijk An, je bent altijd welkom." antwoord Mathijs en schenkt me een glimlach.

Ineens gaat Matthijs zijn telefoon af dan. Hij krijgt een FaceTime oproep van Carel.

Matthijs: Hey Carel, hoe gaat ie?
Carel: Ja ik ben bijna bij je huis en zie net pas je appje. Kan ik niet even langs komen.

Mathijs kijkt me vragend aan. Ik knik goedkeurend.

Mathijs: Is goed, kan je dan even wat pizza's halen?
Carel: Ja is goed man. Zijn er meer mensen dan?
Mathijs: Ja Ana is er.
Carel: Ah oke gezellig, tot zo!
Matthijs: Tot zo man!

"Vind je het echt niet erg dat Carel langskomt?" vraagt Mathijs. "Nee joh, het is jouw huis. Ik kwam zo onverwachts en ik kan wel wat afleiding gebruiken." antwoord ik met een glimlach.

Even later wordt er aangebeld. "Daar is Carel vast." zegt Mathijs en we lopen naar beneden. Ik loop de woonkamer in en ga op de bank zitten. Matthijs loopt naar de deur.

"Hee, Noa en Hakim zijn ook mee. Dat is wel oke toch?" hoor ik Carel in de gang zeggen.
"Ja tuurlijk kom verder. Ana is er ook he jongens." zegt Mathijs en de jongens komen de woonkamer bonen lopen.

"Yoo." hoor ik al de drie jongens zeggen als ze mij zien zitten. "Hey." zeg ik en zet een glimlach op.

"Je ziet er een beetje wit uit, gaat het wel?" vraagt Carel nadat hij me een minuut aan heeft gestaard. "Uhm, Mathijs." zeg ik en kijk hem aan of hij mij te hulp wilt schieten.

Matthijs legt de jongens het hele verhaal uit.

"Wacht, maar is dit serieus. Zelfs wij twee wisten niet dat Justin een transfer ging maken. En we bespreken altijd alles." zegt Hakim en wijst Noa en zichzelf aan om duidelijk te maken wie hij met wij bedoelt.

"Dit kan hij echt niet maken. Hij laat iedereen hier barsten." snauwt Noa. Hakim komt naar me toegelopen en gaat naast me zitten om me vervolgens een knuffel te geven.

"Laten we maar gewoon eten." zeg ik dan. De jongens knikken goedkeurend en we beginnen aan de pizza's.

Het is inmiddels 23:00, we hebben nog wat gekletst en een film gekeken. De jongens willen net gaan als mijn scherm op licht met de melding dat ik gebeld wordt door Justin.

"Jongens." zeg ik niet wetend wat ik moet doen. "Wat moet ik doen?" vraag ik ze en laat mijn scherm zien.