Tainted love/ feat Ajax

~12~

𝒜𝓃𝒶

Ik schrik als iemand naast me op de koude stoep komt zitten. "Niet schrikken. Ik ben het maar." zegt een stem. Als ik goed kijk zie ik dat het Kasper is. "Oh hey." zeg ik onzeker. "Gaat het wel? Sorry. Een domme vraag, natuurlijk gaat het niet goed." zegt hij en kijkt me meelevend aan.

Er beginnen tranen over mijn wangen te rollen. Kasper schrikt ervan, maar trekt me dan in zijn armen. Het voelt zo vertrouwd en warm in zijn armen, ook al ken ik Kasper nog niet zo lang. "Wil je anders mee naar mijn appartement? Dan kunnen we er rustig over praten als je dat wilt."  vraagt Kasper lief. Ik knik.
Kasper staat op en trekt me omhoog.

We lopen samen naar Kasper zijn auto en rijden naar zijn appartement. De hele rit was er een stilte en ook nu we in de lift staan. Als we de lift uitstappen komen we in een appartement met een mooi uitzicht op Amsterdam.

"Wil je wat te drinken?" vraagt Kasper me. "Uhm ja doe maar een glas water." zeg ik en hij verdwijnt de keuken in. Ik loop naar het grote raam en geniet even van het mooie uitzicht totdat ik voel dat er zuur vanuit mijn keel omhoog komt.

"Kasper waar is het toilet." roep ik snel uit paniek hij wijst ernaar en ik ren zo snel mogelijk naar het toilet toe. Ik kots alles uit. Kasper staat inmiddels op mijn rug te wrijven en haalt mijn haar uit mijn gezicht.

Als ik alles heb uitgekotst lopen we naar de woonkamer en neem ik gelijk een paar slokken van mijn water. "Gaat het wat beter nu?" vraagt Kasper me bezorgd. Ik knik beschamend.

"Ik moet Sarah anders even een berichtje sturen dat ik al weg ben gegaan." zeg ik en pak gelijk mijn telefoon. Als ik mijn telefoon weer uit zet kijkt Kasper me met een bezorgde blik aan.

"Wil je er over praten of wil je liever gaan slapen?" vraagt Kasper me lief. "Uhm ik wil liever slapen als je het niet erg vind." zeg ik voorzichtig. "Nee tuurlijk niet." zegt hij en geeft me een snelle knipoog. "Mag ik misschien bij jou in bed slapen. Ik wil eigenlijk niet alleen slapen nu." zeg ik en kijk naar beneden.
"Is goed." zegt Kasper en steekt zijn hand uit als teken om zijn hand vast te pakken.

Ik volg hem en we komen aan bij een slaapkamer met een groot bed en een groot raam die ook een mooi uitzicht op Amsterdam heeft.

"Mooi he?" vraagt Kasper me. Ik knik en geef ene kort glimlachje. "Ik slaap altijd alleen in een boxer. Is dat oke?" vraagt Kasper me. Ik schud mijn hoofd dat het goed is. "Heb je misschien een shirtje wat ik als pyjama kan gebruiken?" vraag ik Kasper dan.
Hij pakt een Ajax shirtje uit de kast met zijn naam achterop en gooit die naar me. Kasper draait zich om zodat ik eventjes op me gemak me kan omkleden. "Klaar." zeg ik dan als teken dat hij zich weer kan omdraaien.

Kasper gaat in zijn bed onder de dekens liggen en klopt op het bed als teken dat ik er bij mag liggen. Zodra ik goed lig doet Kasper het licht uit. Ik ga op zoek naar zijn lichaam om tegen hem aan te kruipen. Kasper draait zich om en doet zijn armen om mij heen. Hij streelt zacht over mijn armen als geruststelling dat het goed komt. En zo vallen we samen in slaap.

𝒥𝓊𝓈𝓉𝒾𝓃

Ik zie Ana met tranen in haar ogen de club uit rennen. Alles wordt voor mij nu een beetje bij beetje meer helder. De drank in mijn lichaam verdwijnt. Shit wat heb ik gedaan denk ik bij mezelf en ga naar buiten.

Ik loop naar het Vondelpark en ga daar op een bankje zitten. Ik haal mijn handen door mijn haar uit frustratie. Wat heb ik allemaal gezegd. Ik ben haar nu echt kwijt ben ik bang. "Godverdomme." zeg ik hardop en sla mijn hand keihard op het park bankje. Fuck. Dat deed best wel pijn.

Ik draai me om en zie nu pas dat er iemand naast mij op het bankje zit. Het is lastig te zien in de donkere lucht, maar ik zie dan dat het Mathijs is. Degene waar ik nu als laatste bij zou willen zijn. Matthijs schrikt duidelijk ook als hij mij ziet.

"Ik ga wel." snauwt hij boos. "Nee wacht." zeg ik snel. "Wat is er dan?" vraagt hij nu veel kalmer. "We moeten er misschien over praten, want we zitten samen in een team en als wij ruzie hebben dan heeft de rest van het team er ook last van. En wij zelf ook. Dus we moeten dit oplossen." zeg ik met volle zekerheid. Hij knikt en neemt weer plaats op het park bankje.

We praten alles uit en zeggen sorry voor wat er gebeurd is. Tenminste het is vooral mijn fout dus ik heb het meeste recht te zetten. We spreken af om geen meisjes meer tussen onze vriendschap te laten.

"Maar wat gaat we nu doen dan, want we vinden Ana allebei leuk." zeg ik dan. Matthijs knikt. "Ik denk dat we dat aan Ana moeten overlaten. Uiteindelijk is het haar keuze. En degene die niet met haar eindigt of misschien wel wij allebei niet moeten er dan maar mee leven en het accepteren." zegt Matthijs wijs. Ik knik en we geven elkaar een bro hug.

"Ik ga maar naar huis dan." zeg ik en zwaai nog naar Matthijs. Als ik naar mijn appartement loop die heel dichtbij het Vondelpark is blijf ik een steek in mijn maag voelen van schuld. Ik had al die dingen nooit moeten zeggen tegen Ana. En ik meende het ook niet. Ik weet gewoon niet wat me bezielde. Wat ben ik verdomme ook een klootzak.

Als ik in mijn appartement binnenkom loop ik gelijk naar mijn slaapkamer en ga op mijn bed liggen. Ik blijf dat schuldgevoel, maar houden dus besluit ik Ana een berichtje te sturen.

Justin: Hey An. Ik weet dat je het liefst nu niks met mij te maken wil hebben en dat begrijp ik helemaal, maar ik heb zo veel pijn in mijn buik van het schuldgevoel. Ik had te veel gedronken en was overstuur toen ik jou met Matthijs zag dansen en vervolgens zoenen. Ik was gewoon jaloers en ik weet dat ik geen recht van spreken heb om dat te zeggen, omdat ik met iemand met anders aan het dansen was. Maar dat deed ik om jou te vergeten, maar dat lukt gewoon niet. Ik weet niet wat je met me doet, maar ik krijg je gewoon niet uit mijn hoofd. Wil je misschien zondag afspreken om erover praten? Ik snap het als je dat niet wilt, maar ik hoop dat je ja zegt. X Justin

Ik twijfel geen moment en verstuur het bericht gelijk, want ik heb gewoon gezegd wat ik voelde en mijn moeder zegt dat, dat altijd goed is. Dus ik hoop dat het werkt en dat ik zondag met Ana kan spreken. Maar ik moet nu maar gaan slapen. Het is al erg laat en morgen moet ik gewoon weer trainen ook al beginnen we wel wat later.