Hoe één dag je hele leven op zijn kop kan zetten. Een normale dag veranderd in ontmoetingen, liefde en bekendheid.
NIET KOPIËREN:
NIET kopiëren in geen enkel geval! Ik heb dit concept zelf bedacht en ik steek veel moeite in dit boek dus neem het nie...
Het is vrijdagochtend 06:00. Ik stap uit bed en doe een sportoutift aan. Ik doe oefeningen en wat yoga. Als ik klaar ben stap ik onder de douche. Ik doe mijn morning routine. En ik heb nog tijd over dus ik ga even netflixen.
Totdat ik zie dat het al bijna tijd is en ik zoals altijd op het laatste moment nog moet haasten.
Ik ben gelukkig, maar één minuut te laat. Waar Sarah me weer mee moet pesten. Pratend en lachend fietsen Sarah en ik naar school.
"Dus we gaan vanavond uit met ze allen?" vraag ik aan Sarah als we op het schoolplein lopen. "Ja klopt zegt Sarah." met een glimlach.
"Oh echt wat leuk. Hoe laat en wanneer?" hoor ik een irritante stem achter me zeggen.
Als ik me omdraai zie ik Lily staan. Wat een verrassing. "Uhm nou wij gaan met ze tweeën en wat vrienden, maar die kennen je toch niet." zeg ik kortaf. "Des te meer reden om mee te gaan. Dan kan ik ze leren kennen." zegt Lily fake aardig.
"Oh nee geloof me maar. Dat willen ze niet." zeg ik spottend terug.
"Tss. Ik kom er wel achter hoor." zegt Lily bitchy en loopt weg.
"Wat is haar probleem nou weer." zegt Andrea geïrriteerd. "Je bestie wilde mee uit gaan." zeg ik voor de grap. "Nee het is jouw bestie." zegt Andrea lachend.
"Gezelliggg." zegt Lara die zich ook bij ons heeft toegevoegd. "Ja toch altijd met onze bestie." zeg ik lachend.
"Wacht over wie hebben jullie het?" vraagt Sarah niet begrijpend waardoor iedereen moet lachen. "Over Lily sukkel." zegt Lara grinnikend.
"Ohh ja weet ik veel. Ik snap jullie codewoorden niet. Schrijf ze maar een keer allemaal voor me op. Dan leer ik ze wel uit me hoofd." zegt Sarah serieus waardoor iedereen weer in de lach schiet.
De rest van de schooldag gaat goed. Ik praat de hele tijd met Lara, Sarah en Andrea. Waar er af en toe een waarschuwing komt van de docenten.
Als ik uiteindelijk om half 4 uit ben. Lopen Sarah en ik naar het fietsenhok. Wanneer ik me omdraai zie ik Lily achter ons staan.
"Loop je ons nou gewoon te achtervolgen?" vraag ik verbaasd. "Nee hoor. Hoe kom je daar nou bij?" zegt ze lachend.
"Nou omdat je nooit met de fiets bent. Dus ik zou niet weten wat je in het fietsenhok moet doen?" zeg ik zelfverzekerd van mijn woorden. "Nou ik mag hier gewoon komen hoor. En ik wacht op iemand." zegt ze bitchy.
"Ja tuurlijk." zeg ik ongeloofwaardig en fiets samen met Sarah weg.
"Ik hoop niet dat ze ons echt gaat achtervolgen hoor." zegt Sarah zuchtend. "Geen zorgen. En als het gebeurd vinden we wel een oplossing." zeg ik om Sarah haar zorgen weg te nemen.
Ze verdient het om het vanavond gezellig te hebben, en vooral met Donny.
Als ik thuis ben gooi ik me tas neer en kijk ik weer even wat Netflix.
Het liefst zou ik vanavond ook zo willen zitten, maar we gaan uit dus het is niet anders.
Dan wordt ik gebeld door Justin.
Justin: Hey babeee. Is het goed als ik je om 17:30 ophaal? We gaan ergens wat eten, misschien de bios en daarna nog een drankje doen of zo. Ana: Ja leuk! Justin: Tot zo An! Ana: Tot zo Jussa!
Ik hang op en loop naar boven om me op te frissen. Ik neem een korte douche en ga vervolgens naar mij inloopkast op zoek naar een leuke outfit.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik kies voor een pantalon met een wit topje. Ik fix mijn haar, doe heel licht een beetje make-up op en spuit wat parfum.
Ik loop naar beneden en doe een paar zwarte pumps eronder aan. Ik pak nog een tasje en doe een spijkerjack aan. Ik loop alvast naar buiten en doe de deur op slot.
Na ongeveer 2 minuutjes buiten gewacht te hebben zie ik Justin aan komen rijden.
Ik wil in stappen maar Justin heeft de deur snel op slot gedaan.
"Justin doe de deur open." zeg ik lachend en tik op het raam. Justin doet het raam langzaam naar beneden. "Misschien. Wat krijg ik dan." vraagt Justin met een ondeugende glimlach. "Tfoe Justin." zeg ik zuchtend.
Ik denk er niet bij na en wurm mezelf naar binnen door het raam. Justin begint al te rijden terwijl mijn benen nog uit het raam hangen. "Kolere gek." zeg ik lachend en sla hem op zijn bovenarm. "Hee. Niet slaan." zegt Justin nep-beledigd. "Dan moet jij je maar gedragen maflul." zeg ik grinnikend.
Justin zingt mee met zijn liedjes die hij opzet van zijn spotify playlist.
Je wou haar laten in de steek nu heeft ze mij en vind jij het een probleem Hoe kan je zo'n lekkerding laten liggen Nu moet je haar missen Ik ben met je ex en we doen die money dance
Pull up met de gang ja je kent me systeem Wij zijn superstrong en we komen met de gang
Ik ga met je baby momma op date
"Sukkel." zeg ik weer lachend. "Leuk liedje toch?" vraagt Justin. "Ja hoor." zeg ik grinnikend om de tekst.
"Wil jij ooit een kind?" vraagt Justin ineens. "Uhm. Ik denk het wel, jij?" vraag ik. "Ja zeker. Ik zou graag een jongetje willen. Net zo'n eentje mijn broertje. Je hebt Rosanna wel al ontmoet, maar mijn echte moeder Angela nog niet." zegt Justin.
"Oh dat was ik even vergeten ja. Ik wil haar graag ontmoeten. Ze betekent veel voor je he?" vraag ik lief en Justin knikt. Ik denk dat daar wel iets dieps ligt dus ik laat het voor nu.
Justin parkeert de auto en we lopen naar het restaurant.
Onderweg is Justin al heel vaak herkent en op de foto gegaan. Ik doe mijn zonnebril op, want de zon schijnt volop ook al is het pas maart. Justin pakt mijn hand en samen lopen we gezellig door de straten van Amsterdam.
Als we bij het restaurant aankomen laten Justin ik elkaar los.
Ik loop naar Sarah en geef haar een knuffel.
Tot mijn verbazing komen Ruben en Quincy ook naar mij toe om me een knuffel te geven. Lief denk ik. "Hey Don." roep ik en we geven elkaar een knuffel.
Ik neem plaats naast Justin. Naast mij gaan Hakim en Noa zitten.
"Oh Hakim en Noa. Jullie ook hier?" vraag ik lachend. "Ik dacht dat je je vrienden mee zou nemen, Jussa?" vraag ik lachend aan Justin.
"Au." zegt Hakim nep beledigd en legt zijn hand op zijn borst. "Grapje Hakim" zeg ik grinnikend en geef hem een knuffel. "En ik dan?" vraagt Noa zielig. "Ja ik ga niet helemaal weer opstaan." zeg ik lachend.
Vanuit mijn ooghoek zag ik dat Justin het niet heel erg leuk vond toen ik Hakim een knuffel gaf, maar we zijn gewoon goede vrienden. Hij hoeft zich echt geen zogen te maken.
Na het eten lopen we met zijn alle gezellig naar Pathé. Als we binnenkomen worden de jongens weer herkend waardoor Sarah en ik zuchtend op de grond gaan zitten.
