Nothing Gonna Change (ေျပာင္းလဲမရေသာ)

Part 16

'ညီမေလး ... ခဏ'

'အစ္ကို ... ဒီကိုဘာကိစၥ'

'ညီမေလး ... အခ်ိန္ရတယ္မလား ... ကိုယ္ခဏေလာက္
စကားေျပာခ်င္လို႔ ... ခဏပါ'

'ဟုတ္ကဲ့'

ေကာင္းခန္႔ ကေလးရဲ႕သင္တန္းရွိတဲ့ေနရာကို
လိုက္လာခဲ့သည္။ ေစာေသးတယ္ဆိုေပမယ့္
သူ႔ခံစားခ်က္အမွန္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဝန္ခံသင့္ၿပီဟု
ေကာင္းခန္႔ထင္မိသည္။ ဒီအတိုင္းဆက္သြားရင္
ဟိုတစ္ေန႔ညကလို ကေလးပဲ ၾကားထဲကထပ္ခံစားရမွာ
စိုးရိမ္တာမို႔ အမွန္အတိုင္းဖြင့္ေျပာဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

'ကိုယ္ ညီမေလးကိုေျပာစရာရွိလို႔'

'အစ္ကိုက ညီမကိုဘာမ်ားေျပာစရာရွိလို႔လဲ'

'အရင္ဆံုးေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဟိုတစ္ေန႔ညက
ကိစၥအတြက္ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ့္အမွားေၾကာင့္
ျဖစ္သြားတာမို႔ ကိုယ္တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္'

'အဲဒီကိစၥအတြက္ဆိုရင္ေတာ့ ညီမကိုေတာင္းပန္ဖို႔
မလိုပါဘူး ... ဧကရီနဲ႔လည္းျပန္ၿပီးနားလည္မႈရသြားပါၿပီ'

'ျပန္အဆင္ေျပသြားတယ္ဆိုေတာ့ကိုယ္ဝမ္းသာပါတယ္
ငယ္ငယ္ေလးထဲကေမာင္ႏွမလိုေနလာေတာ့
ဧကရီ႕အေၾကာင္းကိုကိုယ္သိတယ္ သူကေဒါသထြက္လာရင္
ဘာမွမျမင္တတ္ပဲ သူလုပ္ခ်င္ရာေတြလုပ္တတ္တာ'

'ဒါနဲ႔ အစ္ကိုညီမကိုေျပာစရာရွိတယ္ဆိုတာဘာလဲမသိဘူး'

'မေျပာခင္တစ္ခုႀကိဳေျပာထားခ်င္တာက ကိုယ္ဒီစကားေျပာဖို႔
အႀကိမ္ႀကိမ္စဥ္းစားခဲ့တယ္ ... ဒီလိုေျပာဖို႔အရမ္း
ေစာေနတယ္ဆိုတာလည္း ကိုယ္သိတယ္ ဒါေပမယ့္
ကိုယ္မေျပာပဲေနရင္ေနာက္ပိုင္းကိစၥေတြပို႐ွဳပ္လာမွာစိုးလို႔'

'အစ္ကို ဘာေျပာခ်င္တာလဲမသိဘူး'

'ညီမေလးကို ကိုယ္ခ်စ္တယ္'

'ရွင္'

'မင္းကိုကိုယ္ခ်စ္တယ္ကေလး ... စေတြ႕တည္းက
ကိုယ္ခ်စ္မိသြားခဲ့တာ...'

'အေမ့'

'ရလား ... ကေလး'

အံ့ၾသမႈေၾကာင့္ ပန္းျမတ္လက္ထဲက
ေကာ္ဖီခြက္လြတ္က်သြားသည္။ ေကာ္ဖီေအးမို႔သာ
ေတာ္ေတာ့သည္။ ေကာ္ဖီခြက္ အကၤ် ီေပၚေမွာက္သြားတာ
ျမင္ေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာထိုင္ေနတဲ့ ကိုေကာင္းခန္႔က
ခ်က္ခ်င္းထလာၿပီး ေပသြားတဲ့ေကာ္ဖီေတြကို
လာသုတ္ေပးေတာ့ ...