Nothing Gonna Change (ေျပာင္းလဲမရေသာ)

Part 38

'ကေလး'

ဧကရီ႕ဆီကိုအလာ ေဆး႐ုံေရွ႕မွာလမ္းကူးသြားတဲ့
ကေလးကိုေကာင္းခန္႔ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေဝးေဝးက
ျမင္လိုက္ရတဲ့ပံုရိပ္ဆိုေပမယ့္ ကေလးဆိုတာ
ေသခ်ာပါသည္။ ကေလးက ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ ...
ကေလးျပန္ေရာက္ေနတာလား ...
ဧကရီ႕အေၾကာင္းကိုေရာ ကေလးသိသြားတာလား ...။
ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာက ေကာင္းခန္႔အေတြးထဲကို
ေရာက္လာသည္။ ေကာင္းခန္႔ကားရပ္ၿပီး ကေလးေနာက္ကို
လိုက္ေပမယ့္ မမွီလိုက္ေတာ့ ...။

'အလႉရွင္ကဘယ္သူလဲအန္ကယ္'

'နာမည္မေဖာ္ပဲလႉတာမို႔ အန္ကယ္တို႔လည္းမသိဘူး'

'ဟုတ္လားအန္ကယ္ ... ဘာပဲေျပာေျပာ
အခုလိုအလႉရွင္ရလာတာကိုပဲဝမ္းသာပါတယ္
ဒါနဲ႔ဘယ္ေန႔ခြဲစိတ္မွာလဲအန္ကယ္'

'မနက္ျဖန္မနက္'

'အဲဒါဆိုမနက္ျဖန္ကြ်န္ေတာ္ထပ္လာခဲ့မယ္ေလအန္ကယ္
ကြ်န္ေတာ္မနက္ျဖန္ Duty Off တယ္'

'ေက်းဇူးပါကြာ ... မင္းလည္းပင္ပန္းေနၿပီ'

'မဟုတ္တာအန္ကယ္ရယ္'

ကြ်န္ေတာ့္အေပၚအခုအခ်ိန္ထိ
သေဘာထားမေျပာင္းၾကတာကိုပဲ
ကြ်န္ေတာ္ကေက်းဇူးတင္ရမွာပါဆိုတဲ့စကားကိုေတာ့
ေကာင္းခန္႔စိတ္ထဲကပဲေျပာလိုက္မိသည္။
ကိုယ့္ေၾကာင့္သူတို႔သမီးတစ္ေယာက္လံုး
အိမ္ကထြက္သြားခဲ့ေပမယ့္
အျပစ္မတင္ပဲေတာင္းပန္တာကိုလည္း
ခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့ၾကသည္။ ဒီလိုစိတ္ထားေကာင္းတဲ့သူေတြရဲ႕
ေအးခ်မ္းေနတဲ့ဘဝကိုတကြဲတျပားစီျဖစ္ေအာင္
ကိုယ္ဖ်က္ဆီးသလိုျဖစ္ခဲ့မိတာကိုေတြးလိုက္တိုင္း
ေကာင္းခန္႔ေနာင္တရမဆံုး ...။ ဧကရီ႕အတြက္အခုလို
အလႉရွင္ေပၚလာေတာ့ အန္ကယ္တို႔နဲ႔ထပ္တူ
ဝမ္းသာမိသည္။ ဒါေပမယ့္ အလႉရွင္က
အမည္မေဖာ္လိုသူအလႉရွင္တဲ့လား ... အခုေခတ္ႀကီးမွာ
ဘယ္လိုလူက ကိုယ့္ရဲ႕ေက်ာက္ကပ္တစ္ဖက္လံုးကို
နာမည္မေဖာ္ပဲ ရက္ရက္ေရာေရာနဲ႔ေပးတာလဲ ...
ေစတနာေကာင္းလြန္းတဲ့ဒီအလႉရွင္ကဘယ္သူလဲ ...
မဟုတ္မွ ... ေကာင္းခန္႔ေဆး႐ုံေရွ႕မွာေတြ႕လိုက္ရတဲ့
ကေလးကိုျမင္ၿပီးတစ္စံုတစ္ခုကိုစဥ္းစားမိသြားသည္။