ကိုယ္ခ်စ္ရေသာသူႏွင့္ အနီးဆံုးမွာရွိေနရတယ္ဆိုတဲ့
ခံစားခ်က္က အလြန္ကိုၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတယ္ဆိုတာ
ပန္းျမတ္အခုမွပဲသိေတာ့သည္။ အရင္ရက္ေတြက
ဧကရီ႕ကိုေရွာင္ေနခဲ့ေပမယ့္ ကိုယ့္စိတ္ကိုလႊတ္ေပးၿပီး
ေနာက္မွာေတာ့ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဧကရီ႕ကိုရွာရတာက
အလုပ္တစ္လုပ္ျဖစ္ေနသည္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ဧကရီ
အလုပ္ကိုေစာေစာဆင္းလာၿပီး ထမင္းစားခ်ိန္ေတြဆို
ဆံုတာမို႔ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ဖို႔ေစာင့္ရတာ
အေမာျဖစ္ေနသည္။ ထမင္းစားေနရင္းလည္း
ဧကရီ႕ကိုပဲခိုးၾကည့္ေနရင္းက ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာကို
ေငးၾကည့္ရင္းစားရတဲ့ထမင္းက ပိုအရသာရွိသည္ဟု
ေတြးမိသည္။ ေမေမနဲ႔ေဖေဖထမင္းစားရင္ တစ္ေယာက္နဲ႔
တစ္ေယာက္ျပံဳးျပရင္းစားေနၾကတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို
အခုမွပဲနားလည္ေတာ့သည္။
'သဘက္ခါဒယ္ဒီတို႔ေခ်ာင္းသာသြားမလို႔ သမီးတို႔
ဘာမွာၾကဦးမလဲ'
'အဟမ္း ... Honeymoonလား ဒယ္ဒီ'
'အဲ ... ဒီလိုေတာ့မဟုတ္ပါဘူးသမီးရယ္ ... သမီးအန္တီ
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ရက္ရတုန္း ဒယ္ဒီလည္း
စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္အေနနဲ႔ ... '
'ဟုတ္တယ္သမီးရဲ႕ အန္တီလည္းခရီးမထြက္ျဖစ္တာ
ၾကာၿပီဆိုလို႔ သမီးဒယ္ဒီက ... '
'အဟမ္း ... အန္တီနဲ႔ဒယ္ဒီေတာ့ရွက္ေနၿပီ Honeymoon
မဟုတ္ရင္ သမီးတို႔ကိုဘာလို႔မေခၚလဲေျပာ'
'သမီးတို႔မအားမွာစိုးလို႔ ၿပီးေတာ့အခုကဒယ္ဒီ့
အသိတစ္ေယာက္ သြားမလို႔စီစဥ္ထားတာ မသြားျဖစ္လို႔
မဂၤလာေဆာင္တုန္းကလည္းလက္မဖြဲ႕ရေသးဘူးဆိုုၿပီး
ေပးလာလို႔သမီးရဲ႕ ဟုတ္တယ္ေနာ္ပန္းျဖဴ'
'ဟုတ္တယ္သမီးရဲ႕ ... အစီအစဥ္မရွိပဲမို႔သမီးတို႔ကို
မေခၚျဖစ္တာ'
႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ လူႀကီးႏွစ္ေယာက္ကိုစေနေသာ ဧကရီ ...
ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူကဒီလိုလည္းေနာက္တတ္တယ္တဲ့လား ...
မထင္ထားခဲ့ေသာဧကရီ႕ပံုစံတစ္ခုကိုျမင္လိုက္ရေတာ့လည္းပန္းျမတ္သေဘာက်မိျပန္သည္။ လူႀကီးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့
လူႀကီးရွက္ရင္ရယ္တယ္ဆိုသလို
ရယ္က်ဲက်ဲျဖစ္ေနၾကေလသည္။
