Bölüm kontrol edilmeden atılmıştır . Yazım ve noktalama işaretleri olabilmektedir.
Korkum geçmişti.
"İyisin demi"
" İyiyim sıkıntı yok." dedim ve devam ettim. " Sen neden beni görmeye geldin? " dedim.
" Bak İlayda sana geçen günde söyledim. Benim peşimde babamın öldürdüğünü sannetikleri kişinin babası var. Seni benim sevgilim olduğunu sanıyorlar bana zarar verilerse artık biliyorlar ki polis bunu direk anlar. Buyuzden bana zarar veremiyorlar. Ve sevdiğim kişilere zarar vermek istiyorlar . Seni de sevgilim sanınca sana zarar verebilirler seni korumam gerek çok üzgünüm."
Dediği şeye anlam verememiştim. Ne yani benim peşimdelerdi ve bana zarar vermek mi istiyorlardı. O zaman neden polise söylemiyorduk.
" İyide polise falan haber verelim . Yada onlara söyleyelim sevgili değiliz diyelim y.. yani "
" İlayda onlara bunu anlatamazsın. Polise gidince ne olacak elimizde delil varmı? Onları saygın bir iş adamı olarak biliniyor. İftir gibi gözükecek. Ayrıca polis bir gün korumaya alır iki gün alır ya sonra senin başına bir şey gelirse o zaman..."
Sözünü bölmüştüm. Bu o kadar kolay mıydı? Bir insanın hayatıyla oynamak şaka mıydı bu?.
" Ya Yamaç sen ne dediğinin farkında mısın o kadar kolay mı? "
Bağırıyordum artık sinirlerim zipliyordu. Ben böyle korkarak mı yaşayacağım her günümü.
" İlayda herşeye negatif yaklaşma bir kaç ay benim yanımda kalırsın yan yana göremeyince peşini bırakırlar. "
Bir şey demedim . Ne olacaktı şimdi daha 2 haftadır tanımadığım birinin evine gidip hiç tanımadığım birinden mi kaçacaktım?
Tekrar söze girdi.
"Benim gitmem lazım. Yarın seni alacağım . Adamlarım kapıda sana birşey olmayacak söz veriyorum." dedi ve kapıdan çıktı.
Sabah gözlerimi zor açtım. Korkarak ve düşünerek uyuyamamıştım. Hızla kalktım ve giyindim. Yemek yiyecek iştah yoktu doğrusu tam ayakkabılarımı giyecekken birden kapı çaldı. Buraya kim gelirdi ki bir an da duygu durumum korkuya döndü. Yuvarlak delikten baktım iki adam vardı. İşte şimdi bitmiştim. Yamaçın dediği adamlar gelmişti. Hemen korkuyla salona geçtim. Yamaçın geçen gün bıraktığı notu aldım ve numarayı tuşladım. İkinci çalışta açıldı.
"Kiminle görüşüyorum" dedi.
"B.. ben İlayda"
"İlayda ne oldu iyi misin? "
"Kapıda adamlar var . İlayda hanım falan diyorlar geldiler galiba Yamaç ben çok korkuyorum lütfen gel"
"Tamam sakin ol onlar benim adamlarım İlayda."
Demesiyle ağlamaya başladım. Hayatımda korku kotamı iki günde doldurmuştum.
"Sakin ol " dedi.
Ve suratına kapatıp ağlamaya başladım. Ya ben ne güzel mutlu mutlu yaşıyordum. Niye böyle olmuştu ki şimdi. Göz yaşımı sildim ve kapıyı açtım.
" Bir sorun mu var İlayda hanım?"
" Hayır"
" Sizi biz bırakalım izin verin"
"Peki "
Yorulmuşdum . Direnmiyordum artık araba doğru yönden gidince hastaneyi bildiklerini düşündüm. Kafamı cama yasladım ve gözümü kapattım tabi bu okadar kolay olmadı. Çünkü filmlerde ki gibi olmuyordu herşey ve kafam sürekli cama çarpıyordu.
Hastaneye geleli 2 saat olmuştu. Yoğunluk çok fazlaydı normal günü göre. Öğle yemeğini iple çekiyordum. Yeni bir hafta gelmişti ve tedavisi bendeydi. Hastanin işlemlerini hallettikten sonra aldığı çıkardığı takibi için gerekli notları aldım. Diğer hastama geçtim. Serumu kontrol ettikten sonra öğle yemeği gelmişti. Hızla asansöre yöneldim. Tam inecekken Yamaç asansöre binip beni geri alıp giriş kata bastı.
" Ne yapıyorsun yemek yiyecem" dedim düz bir sesle.
"Bu sabah korkunca merak ettim seni 10 dakika konuşalım sonra yersin."
"Sayende korkacak bir sebebim var "
"Bak İlayda yapma"
"Ne yapma ya bir sal beni artık bunaldım tamam mı hayatım boyunca yaşamadığım şeyleri yaşıyorum garip geliyor. Bunaltıyorsun artık."
"Ne istiyorsun İlayda ya koruyorum seni anla artık. Salmamı istiyorsun hadi saldım. Saldım işte bumu yani rahatladın mı? Seni koruyorum kötü mü bu İlayda . Ne zamandan beri birine yardım etmek kötü birşey oldu. En başda ben yaralıyken sen bana yardım etmiştin ozaman oda mı hataydı. Bırak ikimiz de ödeşelim."
"Ben korkuyorum "
"Korkulcak birşey yok ben varım. Sana birşey olmasını izin vermem."
"Ben sadece kendim için değil, senin için de korkuyorum. Başına bela olmaktan korkuyorum m"
"Ben bu belayı çok sevdim bırak yardım edeyim."dedi ve sarıldı. Bende ona sarıldım. Hala beni düşünen birilerin olması iyi bir şeydi.
Peki bundan sonra ne olacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İncirler Çiçek Açtığında (Tamamlandı)
Teen Fiction" Nerdeydin sen ha? Hiç düşünmedin mi? Bu kız merak etmiştir demedin mi? Ya hiç mi aklına gelmedim ? Konuşmuyordu sadece gözlerime bakıyordu. Onu o kadar özlemiştim ki kızmak bile zor geliyordu artık. Konuşmayınca devam ettim ve aklımda olup içimi...
