Koray Avcı- gittin gideli
İyi okumalar 🌙💫
Gecenin yarısı çalan telefonum ile yerimden sıçradım. Saat kaçtı? Telefonu elime aldım gece dörttü. Fakat arayan numarayı göremiyordum çünkü özel numaraydı. Acaba açmalımıydım? Gecenin dördünde arandığıma göre önemli birşey olmalıydı. Yoksa kim bu saate birine şaka olsun diye birini arardi ki. Tam açacağım sırada telefon kapandı.
Tam geri yatacağım sırada telefon tekrar çaldı. Özel numaraydı buda hemen telefonu açtım.
"A..alo"sesim uykulu çıkıyordu.
"Alo"diye kısık bir ses duydum. Ama sesi tanıyabileceğim kadar yüksek değildi.
"Kimsiniz acaba"dedim. Bir kaç mırıldanma sesinden sonra gürültülülü bir ses geldi ve kapandı. Kimdi bu Allah aşkına? Daha fazla beklemeden telefonu sessize alıp yattım. Zaten zar zor uyuyordum. Bir de uykum bölünüyordu.
Yamaçdan.
Üç gün bu sabah tam üç gün olucak. İlayda olmadan üç gün. Sahi acaba onu bıraktığımı düşünmüşmüydü? Yada beni bulmak için bir kaç şey yapmış mıydı? Onu özlemiştim. Deli gibi hemde . Bu akşam herşey belli olacaktı. Ya ölecektim yada kaçacaktım.
En başında peşimde olan adamlar sonunda beni bir köşede tek yakalamıştı. Beni karanlık bir odada bağlı tutmuşlardı. Tanımadığım bir adam sürekli bana .
"Babanın öldürdüğünü itiraf et ."diyordu.
Babam öldürmemişti. Hem yalandan beni bıraksınlar diye öldürdü desem bile yine öldüreceklerini söylüyorlardı. Kaçırıldığım gün herkes ile vedalaşmam için müddet verdiler. Eve gidip çalışanları işten çıkardım. Şirkete gidip paralarını alabileceklerini söyledim. Daha sonra annem ile görüntülü konuşup vedalaştım. O bunu anlamamıştı ama böylesi daha iyiydi zaten. Daha sonra sevdiğimin evine gittim. Uyuyordu ve beni duymadı. Çok ısrar ettim birazdan kalkar dedim . Fakat adamlar izin vermedi. Bende mesaj atmak istediğimi söyledim.
Onu korkutmak istemedim. Geri dönecektim. Eskisi gibi olacaktık. O beni beklerdi biliyorum. Mesaj attıktan sonra tekrar bu odaya getirildim. Sürekli bana vurarak itiraf etmemi söylüyorlardı. İlaydayı özlemiştim en son dün sesini duydum ama benim konuşmama izin vermediler.
~Dün~
Kapı açıldı ve bir adam yanıma geldi.
"Şanslı günündesin patron telefonu kullanmana izin verdi. Ama sen konuşmayacaksın sesini duyacaksın sadece"dedi.
Hemen İlayda'nın numarasını söyledim. Ağzımı her ihtimale karşı bağladı. Telefon bir kaç kere çaldıktan sonra o güzel sesi kulaklarımı doldurdu.
"Alo"ses çıkarıp ona cevap verememek beni üzüyordu.
"Alo diyorum duymuyor musun?" Sesini duyunca anlamıştım. Ben bu kız için yaşamalı burdan kaçmalıydım. Deli gibi özlemiştim.
"Benim işim başımdan aşkın boş boş işlerle beni uğraştırma zararlı sen çıkarsın " atarlı konuşması beni güldürürken sesinden tek anladığım ağlamış olmasıydı. Benim için ağlıyor olmalıydı. Çünkü ağladığında hep böyle kırık çıkar sesi. Kalbim acıyordu. Ona sarılmak,öpmek istiyordum.
Adam telefonu kapatmadan İlayda kapatınca geri kapının oraya gidip kapıyı kilitledi.
~günümüz~
..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İncirler Çiçek Açtığında (Tamamlandı)
Genç Kurgu" Nerdeydin sen ha? Hiç düşünmedin mi? Bu kız merak etmiştir demedin mi? Ya hiç mi aklına gelmedim ? Konuşmuyordu sadece gözlerime bakıyordu. Onu o kadar özlemiştim ki kızmak bile zor geliyordu artık. Konuşmayınca devam ettim ve aklımda olup içimi...
