İncirler Çiçek Açtığında (Tamamlandı)

12.

Şarkı=Ariana Grande -7rings

Dediği şeyle ne diyeceğimi şaşırmıştım.

Ne demekti şimdi o? Dalga mı geçiyordu?

"Ne demek o?" diye sordum.

"Birşey demek değil." dedi. Derin bir iç çekti ve bana dönüp konuştu.

"Bana bunu yapma."dedi

"Ne yapıyorum?" diye sordum. Karışık konuşuyordu.

"Sorun bu işte birşeyler yapıyorsun bana ama bunun farkında bile değilsin."

"Bak ..." konuşmamı bölen benim telefonum oldu.

Telefonu cebimden çıkardım. Arayan kişiye baktım. Abim arıyordu. Doğrusu şaşırmıştım en son aylar önce konuşmuştuk. Ne kadar çok özlemiştim onu hemen telefonu açtım.

"Canım kardeşim abisini özlemiş mi?"

"Ya ben seni çok özledim." dedim. Gözlerimden yaşlar dökülmüştü bile o benim tek dayanağımdı. Ailemden geri kalan tek kişi oydu .

O sırada Yamaç elimden telefonu alıp kapattı.

"Öyle mi İlayda? Çok özledin öyle mi? "

Yanlış anlamıştı işte.

"Hayır öyle değil başka..."

"Ya senden hoşlandığımı açıkça belli ediyorum. Sevdiğim kadın diyorum. Senin yaptığına bak madem başka bir erkek var hayatında neden bana böyle davrandın?"

"Yamaç o benim abim." Sesim yüksek çıkmıştı. Bağırdığı için sesimi duyurmak için bağırmam gerekmişti.

Hiç birşey demeden çekip gitti.

Akşama doğru eve geldim. Korumalara evime götürmelerini söylesem de izin vermemişlerdi. Artık burada kalmamam gerektiğini düşünüyordum. Beni sevdiğini söylemişti ama daha dün emin değildi. Beni seviyordu peki ben onu seviyor muydum? Bundan emin değildim. Emin olmadığım bir konuydu. Burada kalarak daha da kendimi sevdirmemeliydim. Zaten hafta bitiyordu. Kötü adamların hala benim peşimde olacaklarını zannetmiyorum.

Geldiğim de Yamaç henüz gelmemişti. Kendi odama çıktım. Zaten az olan kıyafetlerimi katlayıp bavula koydum. Makyaj malzemelerini çantamın içine attım. Yamaç gelince vedalaşır çıkardım.

Saat on bire geliyordu. Mutfaktan su alıp oturma odasına geçtim. Dış kapının açılma sesini duyunca suyu masaya bıraktım. Gelen Yamaçtı. Önce küçük bavula sonra bana baktı.

"Hayırdır yolculuk nereye?"

"Eve, eve gidiyorum"

"Bak İlayda..."

Sözünü keserek konuşmaya başladım. Bu işin uzayıp Yamaç'ı kırmak istemiyordum.

"Yamaç bence bu kadar süre yeterli yanlış anlama beni sevdiğini öğrendiğim için gitmiyorum. Tek neden bu değil. Sence de çok uzun zaman geçmedi mi?"

Ona beni seviyorsun ama ben emin değilim seni sevdiğimden sana olan duygularım netleşir seni sevmessem ayıp olur sana mı diyecektim. En iyisi herşey net değilken gitmekti.

"Hoşçakal" diyerek sözlerini söyledi. Onu üzmek istemiyordum. Ama bu kadar az konuşması beni üzmüştü.

"Merak etme yine görüşücez." dedim.

"Görüşücez" dedi. Yanıma yaklaşıp sarıldı. Bende ona sarıldım. Kokusu bile beni mutlu ediyorken hala ne diye düşünüyordum bilmiyorum ama kafamdakiler bile böyle net değilken ona onu sevdiğimi söyleyemezdim. Bu en doğrusuydu. İkimiz içinde.

...

Aradan iki hafta geçmişti. Ne ben aradım ne o beni aradı. Belki de sevmiyordu artık. Hisleri yok olmuştu belkide. Böyle yaparak kendimden uzaklaştırmıştım belki. Belki lafını ne çok kullanmıştım hiç de sevmezdim bu lafı belirsizlikten ibaretti.

Üzerimi giyindim. Saçımı yapıp evden çıktım. Tam köşeyi döndüğüm sırada bir el kolumdan tuttu ve beni köşeye çekti. Beni çeken kişiye baktığımda sebepsizce mutlu oldum. Bu yamaçdan başkası değildi. Duvara kolunu koydu ve bana bakmaya başladı. Bende ona bakmaya başladım. Onu yakından inceleme fırsatım vardı şuan. Normalde işi gereği hem takım elbise giyiyordu ama bugün siyah pantolon ve siyah tişört giymişti. Gözleri yem yeşildi. Yeşil gözlü erkekler benim için her zaman öndeydi babam aklıma geliyordu çünkü. Sakalları yeni yeni çıkmıştı. Onda en sevdiğim özelliği ise konuşurken çıkan gamzesiydi. Gülmesede sadece konuşurken bile çıkıyordu gamzesi. Uzun süre daha bu şekilde durduk.

Kimse konuşmuyordu ilk kimin konuşacağı merak konusuydu. Tam ağzımı açıp konuşacağım sırada Yamaç bana doğru yaklaşıp kollarını belime sardı. Bende kollarımı boynuna doladım. Yine ve her zaman ki gibi kokusu beni benden alırken onu ne kadar özlediğimi farketmiştim. Bu düşüncem ile boynumdaki kollarımı dahada sıklaştırdım. Onu gerçekten özlemiştim. Bu geçen zaman da netleştirdiğim birşey varsa oda Yamaç'ı sevdiğimdi. Onu özlemiştim. Onunla geçen zaman daha mutlu ve huzurluydum. Bu Yamaç'ın peşindeki adamların gitmesiyle netleşmişti. Ben Yamaç'a aşık olmuştum.