Can You Save Me From Hell?

5. Bölüm

Merhaba kediiiciklerim^^

Uzun bir süredir ortalıklarda görünmeyen yazar karşınızda ehhshdhdx neden bu kadar uzun sürdü derseniz üniversitemi bahane edebilir miyim? Hiç mi? Tamam o zaman djdıdıfjfı

Şaka bi yana derslerim başladı ve gerçekten zorlanıyorum o yüzden çalışmam gerekiyor  :((  

Bölümler en geç bir hafta içinde gelir.

Sizi beklettiğim için bölümü hem Donghae'nin ağzından hem de Eunhyuk'un ağzından yazdım :)))

Eunhyuk ne düşünüyo merak ediyo musunuz?? Okuyun o zaman ve yorum yapın lütfen :))) eğer beğenmediğiniz bir yer olursa ve bir hata görürseniz söylemekten çekinmeyin :D     öpüldünüz :*

5. Bölüm

Donghae'nin bakış açısı

Söylediklerimi beklemediği açıktı. Şu an kız gibi trip atıyor olabilirim ama bunu hak ettiğini siz de biliyorsunuz!

Arkamı döndüm ve devamlı akan göz yaşlarıma rağmen yürümeye devam ettim. Bir kaç adım atamadan kolumdan tuttu ve beni kendine çekti.

Gözlerim irice açılırken çoktan uzun kollarını bana dolamıştı.

                                                           

Hareket dahi edemiyordum. Bu kadar güçlü olması beni şaşırtmıştı.

Kalbim kollarıma dolanmış kollardan dolayı hala son hızda atarken beynim ve ben onu boşverip kendi planlarımıza döndük. Bırakmasını söylesem? Deneyelim...

 

Duygusuz bir sesle söyledim.

"Bırak!"

"Bırakmayacağımı biliyorsun."

Ne yapmalıydım?

"Kollarımdan kurtulmak için plan yapmayı bırakmalısın. Ben istemedikçe seni bırakmayacağım."

Kalbim neden bu kadar hızlı atıyor?

Aslında beni bırakmamasını mı istiyorum? Saçmalama Lee Donghae! O sadece seninle oynuyor!

Bunu kendime kabul ettirebilmem zaman alacak gibi görünüyordu. Ayrıca o benim aklımı mı okuyor?

"Hayır aklını okumuyorum."

Sağol şimdi inandım...

Bi anlık dalgınlığından faydalanarak kollarından sıyrıldım. Sonuçta benimle dalga geçti. Böyle duramazdım.

                                     

"Gerçekten... gitmeliyim."

Arkamı tekrardan döndüm ve koşarak yanından uzaklaştım.

        

"Donghae! Lee Donghae bekle!"

En iyisi duymamazlıktan gelmekti. 

Evimin bulunduğu sokağa geldiğimde derin bir nefes aldım. Bir süre peşimden koşmuş sonra vazgeçmişti.

"Donghae-ah!"

Bir anda duvar kenarından çktığı için korkmuştum. Yol boyunca bana sarıldığı için hızlı atan kalbim yön değiştirip korkudan hızlanmıştı. Bu şekilde atmasını tercih ediyordum.