Can You Save Me From Hell?

8. Bölüm

8. Bölüm

Eunhyuk'un Bakış Açısı

"Sanırım sorunun ne olduğunu biliyorum. Bu oldukça... eğlenceli."

Blöf yapıyordu. Anlamış olmasının imkanı yoktu. Dışarıya belli ediyor olabilirdim ama bu kadar kısa sürede anlaması sizce de saçma değil miydi?

"Pekala. Sorunumun ne olduğunu benimle de paylaşmak ister misin Kyuhyun-ah? Sanırım sorunumu bir tek ben bilmiyorum."

"Oh oh oh! Ağzından laf alabilirim diye düşünmüştüm. Bugün oldukça zekisin hyung."

Söylediği cümleyle gerçekten rahatlamıştım. Benden küçük olsa da o hala benim sunbaem sayılırdı. Onun ve diğer alfaların öğrenmemesi lazımdı.

"Bu günlerde pek boş görünüyorsun Kyuhyun-ah. Kendine birilerini bulmalısın. Sungmin hyung'u Teukkie hyung'a kaptırman büyük şanssızlık."

Kurduğum cümleyle çenesi sinirle kasıldı ve kırmızı göz bebekleri parlamaya başladı.

Tabiki de korkmuyordum. Onu sinirlendirmek bu kadar zevkliyken asla korkmazdım.

"Geçmişte olan geçmişte kaldı hyung. Artık ondan hoşlanmıyorum. Ayrıca onu Leeteuk hyung kapmadı ben bilerek Sungmin'i bıraktım. Onun dengesizliklerinden bıktığımı herkes biliyor."

Arkalardan bir hıçkırık sesi gelince ikimiz de o tarafa baktık. Sungmin Hyung bir yandan göz yaşlarını silerken bir yandan da yanımıza doğru geliyordu. Konuşmalarımızı duyduğunu söylemiyorum bile.

Kyuhyun'un gözleri eski sade kırmızılığına bürünürken yüzünde büyük bir şaşkınlık ifadesi belirdi.

Sungmin hyung'u beklemediği açıktı ve terk edilen kendisi olmasına rağmen cesurca arkasından atıp tutmuştu.

Terk edildikten sonra günlerce dünyaya bile gitmediğini herkes biliyordu. Günlerce sığınağından çıkmamış, avını bile aramamıştı. Terk edilme sebebini ise kimse bilmiyordu.

Biliyorum ona Teukkie hyung için ayrıldığını söyledim. Hadi ama! Bu fırsat kaçar mıydı? Onu deli etmek en büyük önceliğimken hem de...

Sungmin hyung yanımıza geldiğinde sert tokadı Kyuhyun'un yüzünde kırmızı bir iz bırakmıştı.

"Dengesiz olduğumu mu düşünüyordun?"

Sungmin hyung kırılmış bir ifadeyle sorduğunda karşısındaki adam nefes dahi alamaz durumdaydı. Bir alfayı bu şekilde görmek... Bilirsiniz işte, imkansıza yakın bir olaydır.

"Sungmi-.."

"Kes sesini! Seni neden terk ettiğimi dahi bilmiyorsun! Ve sen!"

Parmağıyla beni işaret ettiğinde birkaç adım geriye çekildim.

"Leeteuk hyung'la çıktığımız saçmalığını ona sen mi söyledin?!"

Ellerimi havaya kaldırdım ve ben masumum bakışı attım. Tamam belki bununla ilgili bir kaç ufak imada bulunmuş olabilirdim. Olabilir yani ne var?!

Konuşmayı şaşkınlıkla gözleri büyümüş Kyuhyun devralmıştı.

"N-Ne yani? Beni onun için terk etmedin mi?"

Sungmin hyung bir tokat daha attı. Ortam iyice geriliyordu ve ufaktan ufaktan gitme vaktimin geldiğini hissetmiştim.

Arkamı dönmeden bir kaç adımla geriledim. Tam kaçma pozisyonumu aldığımda oldukça sinirli gelen sesle durmak zorunda kaldım.

"Yah Eunhyuk! Kesinlikle hiçbir yere gitmiyorsun! Bu pisliği sen başlattın öyle değil mi?"

Sızlanarak mırıldandım.

"Ben değilim dedim ya! Hyuuung~ Gitmem gerekiyor."

Yakamı sertçe kavradı ve beni kendine doğru çekti. Koyu kırmızılıkla parlayan gözleri kesinlikle sonumun geldiğini anlatıyordu.

"Bunu nasıl yaptın?! Ben senin bir insanı sevdiğini sakla-.."

Hyung...

Söylediği cümleyle yakamı bıraktı ve elleriyle ağzını kapattı.

"E-Eunhyuk-ah! Ö-özür dilerim.."

Nasıl bunu söyler?

"Bu da ne demek? Eunhyuk hyung! Bir insanı mı seviyorsun? Bunun ne demek olduğunu bildiğini sanıyordum?"

Resmen olduğum yere çakılmıştım ve tek kelime dahi edemiyordum.

Sungmin hyung ağlamaya başlamıştı. Yaptığı hatanın farkındaydı. Ağlaması az önce bir alfanın karşısında söylediklerini düzeltmiyordu.

Birkaç gözyaşı düştü gözlerimden.

Bu hata benim ve Donghae'nin sonunu hazırlayabilirdi. Hazırlayacaktı da...

Peki ben bundan kediciğimi nasıl kurtaracaktım?

Bölüm Sonu

Y.N:// Hikayenin başlangıcında not yazmayınca şaşırmışsınızdır :))) Bundan sonra notları sona saklıyorum :D

Öncelikleee bölüm kısa oldu farkındayım kusura bakmayın ama bu bölümü burada kesmeliymişim gibi hissettim.

Bu bölüm için çok sövmeyin bana asdfdadd Neyse burada bıraktığım için ben bile heyecanlıyım :))) Merakla bir sonraki bölümü beklemeniz dileğiyle :))) Okuyan herkese teşekkür ederiim ♥

Öpüldünüz :*