Can You Save Me From Hell?

15. Bölüm 1. part

15. Bölüm

Eunhyuk'un Bakış Açısı

(Y.N:// Kaç seferdir böyle farkındayım ama sövmeyin lan yeter zmskxkkdfk)

Çevredeki herkes şaşkınlıkla yeni gelen kişiye bakıyordu. Taemin'i gördüklerinde şaşırmışlardı fakat asıl şaşırdıkları Taemin'in tüm dedikodulardan sonra bile hala bana inanmasıydı. Şaşkın yüz ifademi hemen düzelttim.

Yanıma yaklaştı ve kolunu belime sardı. Ellerini ellerimin arasına alarak karnımda birleştirdim ve büyük bir gülümseme göstererek konuşmaya ben başladım.

"Taemin-ah! Ben halledebilirdim. Sonuçta küçük bir yanlış anlaşılma, düzeltemeyeceğim bir şey değil."

Kafasını kulağıma doğru eğerek fısıldadı. Saçları alnıma dökülüyordu.

"Biliyorum biliyorum. Sana güveniyorum. Sadece seninle vakit geçirmek istedim."

Güven?

Bana güvenmeni istemiyorum. Bana inanma! Canını yakacağım.

Hafifçe gülümsedim ve fısıltısına karşılık daha yüksek bir sesle konuştum.

"Bana inandığını biliyorum."

Kyuhyun hafifçe öksürdü ve istediğini elde ederek tüm dikkati üzerine topladı.

"Taemin hyung! Ona hala inanıyor musun? Yalan söylü-"

Kyuhyun'un cümlesini yarıda kesen Taemin'in, gözleri parladığında herkes birkaç adım geriledi.

"Buna sen karar veremezsin! O bana yalan söylemez!"

Sözleri kalbimi eziyordu. Belki bana bu kadar güvenmese... Saçmalıyorum! Donghae'yi başka türlü nasıl kurtarabilirdim ki?

Taemin'in koluna asıldım ve yüzünü kendime doğru çevirdim. Ellerimi yanaklarına bastırıp sakinleşmesini sağladım. Kötü aurası yok olduğunda derin bir nefes alarak koltuklardan birine oturttum.

"Onları dinleme. Doğruyu söylüyorum."

Donghae ile birlikteyken yok olan profesyonelliğim bana geri dönmüş gibi görünüyordu. Rahatça yalan söyleyebildiğimi farkettiğimde derin bir nefes aldım.

"B-Biliyorum! Yine de seni korumak istedim."

Kıkırdadım ve kollarımı etrafına dolayarak sarıldım. Belki de veda etmek için sarılıyordum.

"Her şey için teşekkürler. Benim için yaptığın her şeye teşekkür etmeliyim sanırım."

"Ayrılacakmışız gibi konuşma!"

Onu seviyordum. Onu seviyordum ama bu aşk değildi. Sadece koruyucunu sevmek gibi bir şeydi.

Taemin'i gördüğümde kalbim eskisi gibi çarpmıyordu. Nedense aklıma önce Donghae geliyordu. Taemin ise benim için değerli bir kardeşti.

İlk karşılaştığımızda ondan korkuyordum. O güçlüydü. Bana inanmamasından korkuyordum. Donghae'yi kurtaramamaktan korkuyordum.

"Tabiki de öyle konuşmuyorum. "

Gülümsedi ve kollarını sıkılaştırdı.

*********

Vakit ilerledikçe Heechul hyungla yalnız kalmak için zaman kolluyordum. Ne zaman konuşmak için yanına gitmeye çalışsam Taemin dibimde bitiyordu.

"Taemin-ah! Eunhyuk-ah!"

Bize doğru gelen Minho hyungları görünce derin bir nefes aldım ve gülümsedim. Aradığım fırsat ayağıma doğru geliyordu. Onları kullanarak Taemin'i oyalayabilirdim.Gel gel~

"Aah hyung~ Burada ne arıyorsunuz?"

Taemin sorduğunda Minho hyung gülümsedi ve Taemin'in saçlarını karıştırdı.

"Bugün buralar eğlenceli diye duyduk."

Hep beraber güldük ve sohbet etmeye başladık. Sohbet ilerlediğinde Taemin, Minho hyungla uğraşmaya o kadar dalmıştı ki yavaşça yanından ayrılıp Heechul hyunga gittiğimi bile fark etmemişti.

Gizlice arkama doğru bakıp Taemin'i kontrol ettikten sonra Heechul hyung'un yanına oturdum.

"Yaaaah serseri! Önce oturabilir miyim diye sormalıydın!"

"H-Hyung! Çok vaktim yok. Hemen konuşmalıyız."

Yüz ifadesini ciddileştirdi ve ellerini birbirine kenetledi.

"Bunun için eninde sonunda bana geleceğini biliyordum. Taemin'i iyi kandırmışsın."

"Hyung! Böyle söyleme. Başka seçeneğim yoktu."

Saçlarımı karıştırdı ve oturduğu koltuğa iyice yayıldı.

"Sanırım son haberi sen de duydun. Dünya'da izini kaybettiren alfa..."

Başımı sallayarak onayladım.

"Sen de onun gibi kaçmayı düşünüyorsun değil mi? O insanı nasıl kaçıracağını mı bilmiyorsun yoksa? Doğru kişiye geldin evlat!"

Gözlerimi devirdim ve başımı salladım. Heechul hyung kahkaha atmak üzereyken elimi ağzına bastırdım.

"Hyung biraz sessiz olsan?! Diğerlerinin duymasını mı istiyorsun? İstersen plan yaparken diğerlerine de bi soralım! Eminim yardım ederler!"

Ağzındaki elimi ittirdi ve kafama hafifçe vurdu.

"Senden büyüklerle dalga geçmeye utanmıyor musun seni serseri?! "

"Pekala pekala hyung. Artık asıl konuya gelsek."

"Şimdiki şeytanlar aklını kullanmayı bilmiyor. Aslında onu kaçırmak çok basit. Beni iyi dinle. Size yardım edeceğim."

Tüm dikkatimi ona vermiştim. Bize yardım edeceğini söylüyordu ve tek yapabileceğim bu umuda sarılmaktı.

Heechul hyung! Sana güveniyorum.

********(fıs fıs fıs fıs fıs fıs)*********

(Y.N:// fısıldama efekti Snjxbxjdkxkdkf)

Bölüm Sonu

Yazar Notu:// Heyyo gençlik~

MissShangai döndü sjdhhdusjxjc

Bir haftayı henüz geçirmediğim için seviniyorum bi dakika jkabzjsıxndjf

O içimdeki kötü ses var ya o ... işte ona sövün djdhrjfjcjfjf O dedi "Kes buraaadaaaa" diye *-*

Neyse 1 hafta da gelen mini bölüm gibi farzedin djdjcjdkckfnf Tamam vurmayın!..

Ben daha fazla dayak yemeden kaçıyorum.

Hepinizi öpücükledim :****