Doktor testi yapmıştı ve sonuçlarını inceliyordu. Geçici bir süreliğine hafıza kaybı oluşmuştu. Ama en kısa zamanda düzeleceğini söyledi.
Artık taburcu olabilirdim. Üzerimdeki hastane kıyafetlerini çıkarıp jiminin getirdiği yeni kıyafetleri giydim.
Tae ve Kris in derse girmesi gerektiği için gitmişlerdi. Jimini üzmek istemediğim için yanımda kalmasına bir şey dememiştim.
36.bölüm
Misa'dan
"Hazırsan gidelim Misa?"
Birlikte hastaneden çıktık ve benim evim olduğunu söylediği yere geldik. Bi arka sokakta değil miydi benik evim ya?!
"Jimin bi arka sokak 'ta değil miydi benim evim?"
"Öyleydi. Benim evimde bi kaç eşyan var onu almak için gidiyoruz."
Onu onayladım. Benim eşyalarımı getirirken evini inceliyordum. Birlikte çekindiğimiz resimler vardı. Birini elime aldım dikkatlice inceledim. O an o görüntüdeki yaşananlar aklıma geldi. Birden başıma bir ağrı girdi. Sanki bir sürü iğne batıp çıkıyordu. Başım ağrıyor ve git gide gözüm kararmaya başlıyordu. En son bir yere tutunamadım ve yere düşmeyi bekledim. Ben düşerken belime dolanan kollardan başka bir şey hatırlamıyordum.
~~~~~~~~~~~
Uyandığımda yanımda jimin vardı. Bir eli elimin üstündeydi ve uyuyakalmisti. Yavaşça koltuktan kalktım. Bazı şeyleri hatırlamaya başlamıştım. Zaten o kadar kötü değildi unutkanlık şeysi.
*yarım saat sonra*
Arkamdan dolanan kollar ile yüzüme bir gülümseme yerleşti.
"Misa ben özür dilerim. Ben Momo yu sevmiyorum. Hiç sevmedim de. Sadece... şirketin durumu yüzünden öyle gözüktüm. Bunu sana söyleyemezdim. Affet beni"
"Ben seni çoktan affettim zaten aptal"
Birlikte mutlu bir şekilde yemeklerini yedik. Daha sonra ben masayı toplarken jimin içeri gitti ve film seçti. Şu an çok mutluydum. Hem jimini hatırlamam hem de gerçekleri öğrenmek beni mutlu etmişti. Iyi ki onunla tanışmıştım ve onu sevmiştim. Birlikte film izlerken yemek için bi kaç tabak çıkardım ve abur cuburları hazırladım. Şu an tek eksik içeceklerdi. Dolaptan tepsi çıkardım ve hazırladığım şeyleri koydum. Bardakları da koyup içecekleri doldurdum. Artık her şey hazırdı ve içeri geçtim. Jimin aksiyon filmi açmıştı. Ne yani hep korku filmi izleyecek değildik sonuçta. Mutlu bir şekilde izliyoduk. Umarım bu mutluluğumuz kısa sürmezdi.
