Hatırlatma
K:iyi o çok sevdiğin jimini öldürünce anlarsın ne kadar ciddi olduğumu.
İçeri geçmişti. Taksi durdurmak yerine jimini gördüğüm yere doğru ilerledim. Arabası buradaydı ama jimin nereye gitmişti ki?
40.bölüm
Misa'dan
Kibum'un bişey yapmayacağını düşünüyordum. 10 dakika sonra jimin elinde içecekler gelmişti ve beni görünce şaşırmıştı.
"kibumla konuşmanız bitti mi?"
"gördüğün gibi. Neyse sen neden burdasın?"
"sevgili olmuşsunuz?"
Boş gözlerle jimine bakıyordum. Gene her zaman ki gibi kibuma inanmış olamazdı. Korumalardan biri geldi ve jimine zarf uzattı. Soran gözlerle ikisine bakıyordum.
"olmadığınızı biliyorum misa. Geç hadi evine bırakıcam."
Koruma gitmişti. Arabaya geçtik. Kemerimi taktıktan sonra jimine baktım.
"daha fazla bakarsan yüzüm eskiyecek. Diğer kızlara da bırak istersen."
"yakışıklı olduğunu mu sanıyorsun cidden."
"söyle hadi ne diyeceksen."
"cidden kibuma inandın mı?"
"hayır. Madem o bize oyun oynuyo bizde karşılık verelim değil mi?"
Bana döndü ve Bi süre bana baktı.
"kibumla sevgili ol."
"A-anlamadım."
"sadece dediğimi yap. Ha bu arada senden isteyerek ayrılmadım. Anlamış olman lazım."
Önüme döndüm. Kibumla sevgili olmak zorunda mıydım.
Eve gelince bişey demesine izin vermeden arabadan indim. Kapıyı açıp içeri geçtim ve direk odama çıktım. Üstüme rahat bişeyler giyip telefonumla oynamaya başladım. Jiminde ayrıldıktan sonra Bi oyun bulmuştum. Sinir bozucuydu. Kaldığım leveli geçemeyince telefonu duvara fırlatasım geliyordu. Ama yani telefon boru değil.
Yemek yedikten sonra dışarı çıktım ve her zaman ki gittiğim parka gittim. Elimi boynuma götürmüştüm ki boynundaki kolye dikkatimi çekmişti. Woo hyungla Bayadır konuşmamıştık. Acaba tekrar görüşebilir miydik. Numarasını almamıştım. Arayamayacağım için tek çare dağ evine gitmekti. Biraz oturup çocukları izlemiştim. Hepsi çok masum duruyordu. Eve gidip sırt çantamı aramaya başladım. Aptal çantayı nereye koymuştum! Uzun uğraşlar sonucu bulmuştum ve Bi kaç kıyafet koydum. Ne yani sadece woo için gitmem. Biraz dinlenirim. Şarj aletimi de koyduktan sonra hazırdım. Arabama bindim ve dağ evine sürmeye başladım. Yarım saat sonra gelmiştim. Ev tertemizdi. Yani nasıl olabilirdi ki. Çantamı koydum ve telefonumu alıp tekrar evden çıktım. Hava kararmaya başlamıştı. Umarım evini bulabilirdim.
Ahh gene o yol ayrımını görmüştüm. Biraz ilerledikten sonra evini bulmuştum. Kapıyı tıklatım. Bu sefer normal Bi şekilde açılmıştı. Woo beni görmeyi beklemiyor olmalıydı.
"hey evimi nerden buldun?"
"yah özlemedin mi?"
Geçmem için geri çekildi. Evin içi gene soğuktu. Allahtan şort giymemiştim .
"seni tanıyo muyum?"
"ya beni unuttun mu. Hani kaybolmuştum. Sonra sana yardım etmiştim tabi sinirlendin de."
"şaka yapıyodum. Ee bişey mi oldu?"
"ımm hayır. Sadece ben gene kayboldum. Ve hava karardı. Eve gidemicem yardım isteyecektim."
"inanmamı bekliyorsun sanırım."
"yardım etmiyorsun sanırım."
Evden çıkmak için kapıyı açmıştım ki beklemem söyledi. Gülümseyerek arkamı döndüm ve bekledim. Hırkasını alıp gelmişti.
Kapıyı açtığımızda gökyüzüne bakmıştı.
"sanırım bu gece burdasın."
~~~~~~
Bir süre yeni bölüm atmayı düşünmüyorum.Bu bölüm belki de son bölüm olur :(...
