MEYDAN || TEXTİNG

Giriş Bölümü

Hoşgeldin! Hoşgeldin! Hoşgeldin!
Yepyeni bir macera olacağına inanıyorum, umarım sende inanır ve okursun.
Kitap şarkısı; Emir Can İğrek – Meydan.
Hey! Bu arada bölüm sonlarına senin için sevdiğim sözlerden bırakacağım. Belki sende seversin, ha?
E haydi Meydan'da buluşalım!
Keyifli okumalar!

✨ (Flasback Falanımsı bölüm)(giriş bölümü de olur.)

Meydanda yürürken aniden gözlerime değen, kehribar rengi gözlerle duraksadım ve ona baktım. Uzun boylu kalıplı bir adamdı. Telefonu kulağındaydı, aniden arkasını döndüğünde şaşkınlıkla onu takip ettiğimi fark ettim. Kafayı mı yemiştim? Aman salla na zaman normal oldum? Iım, hiç.

Bir kafeye girdiğinde hızlıca kafeye girdim, onu görebileceğim ama ondan uzak bir yere oturdum. Üzerinde siyah v yaka kısa kollu tişört vardı, altında siyah kot pantolon, siyah spor ayakkabı giymişti. Bakışlarımı yüzüne değdirdim. Keskin yüz hatları hafif dalgalı kumral saçları vardı. İnsanın eliyle dağıtası geliyordu. Aniden yüzündeki kasların oynamasıyla ona baka kaldım. Gülmüştü, gülerken çok güzeldi. Gamzeleri vardı. Allah'ım düştüm galiba.

Elimi rotasını şaşıran kalbime koyup dizginlemeye çalıştıysam da çok başarılı olamadım. Allah'ım bu nasıl gülüş.

Telefonumu çıkartıp swarm uygulamasına girdim. Ardından mekanda chack'in atıp mekanda chack'in atanlara baktığımda onu buldum. Gökdeniz Karahan. Adına bile düştüm be, vicdansız!

Böyle gülmek olur mu gözünü seveyim yazmamak için on saniye falan.

Profiline baktığımda benim evimim önünde çekilmiş olduğu bir fotoğrafı gördüm. Ha? Ne? Nasıl?

BU BENİM EVİMİN ÖNÜNDE FOTOĞRAF ÇEKİLİRKEN BEN NEREDEYDİM BE!

Hay şansımı arılar kovalasın ya!

Swarm profilinde instagram'ı vardı. Şanslısın sürtük.

Hızlıca fake hesabıma girdim, aklıma gelen şeyle güldüm ve yazmaya başladım.
✨
Bölüm sonu.
Görüşürüz.
"Sordu:"Nasıl bu kadar iyisin insanlara karşı." Süt ve bal damladı dudaklarımdan cevaben." "Çünkü kimse bana iyi davranmadı.""
-Rupi Kaur.
Sürç-i lisan ettiysek affola!
SENİ ÇOK SEVİYORUM CANIM OKUYUCUM!