Dziesiąty (poprawa)

Rozdział XVI

Czas przybycia rodziny Arcany zbliżał się nieubłaganie. Kamerdynerzy przygotowali stół w jadalni. Był przystrojony białym obrusem, a talerze lekko beżowe ze srebrnymi sztućcami.

-Dania, które zostaną podane to owoce morza z sosem białego anioła, czerwone iskry z Erlas, a na deser ciasto królewskie.

-Brzmi smakowicie.-uznał chłopiec, ubierając jasno niebieską koszulę do granatowych, eleganckich spodni i czarne mokasyny.

-Wyglądasz dostojnie, paniczu.-zaczął, gdy młodszy wkładał na kciuk pierścień rodzinny.

-Tak sądzisz?

-Tak. Nie wkładaj kamizelki.-powiedział widząc, że po nią sięga.

-Dlaczego?

-Mam ją!-do pokoju wpadł Kastiel w dłoniach trzymając piękną ciemno granatową pelerynę z biało-czarnym futerkiem, nałożył ją na młodszego zapinając ją. Zapięcie stanowiła złota czaszka ze srebrnymi oczami.

-I jak?-spytał okręcając się dookoła.

-Wspaniale!-zakrzyknął czarnooki.

-Dlaczego mam tu zostać?-wszedł do pokoju Avis razem z Shinsuke.

Przystanęli w szoku patrząc na chłopca, nie mogli uwierzyć w to co zobaczyli. Jego krucha osoba prezentowała się idealnie.

-Wyglądasz pięknie!-zachwycał się jego mate.

-Zgadzam się, Atsushi.

-Dziekuję, ale o czym mówił Felcor?-zaciekawił się.

-O tym, że nie mogę iść z wami na to spotkanie.

-Dlaczego?

-Nasi goście mogą się zniechęcić, bez obrazy, do zmutowanego Alphy I. Oczywiście mógłbyś użyć głosu i tak przyjść, ale nie chcesz stracić w jego oczach, prawda?

-Tsk. Jeśli będzie działo się coś złego mojemu Omedze nie myśl, że będę tu spokojnie wtedy siedział!

-Rozumiem cię bardzo dobrze.

Rogacz podszedł do swojego mate przytulając go i szepcząc mu do ucha, żeby na siebie uważał. Pocałował go mocno i czule puszczając.

Ten chwilę zamroczony otrząsnął się.

-Powinniśmy już iść.

Pokiwał głową żegnając się z Felcorem.
Dotarwszy do jadalni czekali na nich pogrążając się w cichą rozmowę.

-Nie denerwuj się, wiem co robić.-pocieszył zdenerwowanego czerwonowłosego.-Zaufaj mi.

-Dobrze.

Do sali wszedł kamerdyner, który kłaniając się powiedział:

-Przybyła głowa rodziny Arcana-Lorenzo Arcana razem ze swoją żoną-Adele i z synami:
Samuele, Rufo, Pietro, Paolo, Luciano, Ivo, Flavio, Arturo, Abercio, Walter i Zenone.

Weszli do pomieszczenia. Młodszy podszedł do gości.

-Nazywam się Atsushi Kokushibyō, jestem rad pana poznać.

-Mi również.-uścisnęli sobie dłonie. Brunet ucałował dłoń pani Adeli.

-Proszę, może usiądziemy.-zaproponował. Odsunął krzesło damie, sam siadając na swoim miejscu, po prawej stronie mając Rojera, a z lewej Zero.

Służąca nalała czerwonego wina do kieliszków, a pozostałe podały dania.

-Prawdę mówiąc nie spodziewałem się, że Yakuzą tak słynnej rodziny zostanie tak młody człowiek.-zaczął Lorenzo.