Chapter 35

1.2K 90 3
                                    

Katelyn's pov.

ღმერთს ვთხოვდი რომ მიწა ახლავე გამსკდარიყო და შიგ ჩავეტანე. ჰარი აქ იყო, ისევ არ მანებებდა თავს.

ჯანდაბაშიც წასულხარ სტაილს!

-რამე მოიფიქრე, უთხარი რომ აქ არ ვარ.

-იცის რომ აქ ხარ, თან საშინლად გაბრაზებულია.

სიტყვა არ ჰქონდა დამთავრებული, როცა კაბინეტის კარი ვიღაცამ შემოგლიჯა. ჰარი ასეთი გაბრაზებული არასდროს მინახავს.

-დაგვტოვეთ.

მკაცრად თქვა, ისე რომ ერთი წუთითაც არ მაშორებდა თვალს. ბეტი და რებეკას ოთახიდან გასვლის შემდგომ კარი ჩაკეტა და ჩემსკენ წამოვიდა.

წამომაყენა და ჩემი მაჯა აიღო მტკივნეულად,საშინლად მაგრად მიჭერდა.

-შენი აზრით, რა ჯანდაბას აკეთებ?

დამიყვირა და კიდევ უფრო მიმიკრა მასზე.

-გამიშვი ჰარი, მტკივა.

-გტკივა?

ირონიულად გაიცინა

-რატომ არ იფიქრე, რომ გული მეც მეტკინებოდა შენი არყოფნით.

მისი თვალები შავი იყო, არიყო ისეთი მწვანე როგორიც მე მიყვარდა. ის საშიში იყო.

-მიპასუხეე!

იმხელაზე დაიღრიალა კედლებმა ზანზარი დაიწყეს.

-ნუ ყვირიი!

მეც არ დავაკელი ყვირილი

-შენი აზრით გაქვს უფლება თავგზა ამირიო? ხომ მიიღე ის რაც გინდოდა ბრავო ჰარი საწადელს მიაღწიე.

-რა ყ***ბას მეუბნები ქეითლინ  თუ ხვდები!

კედელს მუჭი მთელი ძალით დაარტყა მის მაგივრად მე მეტკინა გამწარებული იყო.

-ისევ იგივე, ისევ გგონია რომ გამოგიყენე. ჯანდაბა, რატომ მაბრაზებ? ეს დედამო*****ლი როდის უნდა გაიგო რომ ჩემს ცხოვრებაში მნიშვნელოვანი ადამიანი ხარ. წამოდი, მივდივართ!

Now It's Time For Love | CompletedOnde histórias criam vida. Descubra agora