Dangerous (VOLTOOID)

1

"Zo Misty, jij bent ook weer klaar." zeg ik en ik klop de schimmel op zijn hals. Het paard begint tevreden in het schone stro rond te snuffelen. Ik schuif de staldeur dicht en blaas mijn blonde haar uit mijn gezicht. "Er zit meer stro dan haar op mijn hoofd." zeg ik en ik probeer de strootjes uit mijn haar te plukken. "Ach Kim, we zijn stalhulpen, mensen verwachten echt niet dat we er altijd perfect uit zien hoor." zegt Daphne lachend. "Ik vind vanavond waarschijnlijk zelfs zaagsel ergens in mijn haar." Ik kijk naar Daphne's bruine haar dat ook in een knot op haar hoofd zit. "Als het goed is hoeven we alleen nog maar te vegen, dan zijn we klaar." Ik knik. "Finn, hoe ver ben jij met jouw stallen?" roep ik door de stalgang. "Bijna klaar." roept Finn terug. Samen met Daphne en Finn werk ik grote pensionstal. Elke dag zijn wij verantwoordelijk voor het voeren, buitenzetten, binnenzetten en uitmesten van de 50 paarden die hier gestald staan. In tegenstelling tot Daphne en ik heeft Finn zijn eigen paard, een Percheron genaamd Hanny, waar hij vaak bij te vinden is. De staleigenaar, Gea, komt de stal inlopen. "Het ziet er weer netjes uit hier." zegt ze goedkeurend. "Er komt een nieuwe pensionklant, dan moet het er wel allemaal extra netjes uitzien." antwoord ik met een knipoog. "Als jij even snel de gang kan vegen, dan zetten ik en Finn de merries even buiten." zegt Daphne. Ik knik en pak een bezem. Finn en Daphne zijn net de stal uit als ik een auto het erf op hoor rijden. Aan het gebonk te horen hebben ze een paard bij zich. Snel zet ik de bezem weg, en als ik me omdraai staat er een lange jongen voor me. Zijn helderblauwe ogen steken af van zijn donkere haar. Voordat ik iets kan zeggen is de jongen me voor. "Waar komt mijn paard te staan? Hij is een hengst en mag dus absoluut niet tussen merries staan." zegt hij chagrijnig. Gelukkig wisten we dit, dus hebben we een stal in de hoek klaar gemaakt. "Als u uw paard haalt, laat ik u zien waar hij komt te staan." zeg ik, de toon van de jongen negerend. De jongen mompelt wat en loopt dan weg. Al gauw komt hij terug, met dit keer een dansende vos naast zich. Ik kijk verwonderd naar de glanzende vacht van de hengst. Het paard snuift opgewonden en kromt zijn hals. Ik loop voor de jongen uit naar de achterste stal en hoor aan de ruime passen van de hengst dat de jongen mij volgt. "Hier komt uw paard te staan." zeg ik als we achterin de stal staan. "Op het bordje dat aan zijn stal hangt kan u het voer en de naam van uw paard schrijven." De jongen zet zijn paard in de stal en schrijft alle informatie op het bordje. Ik zie dat Finn en Daphne alweer terug zijn. "Jason, opschieten! We gaan!" roept iemand door de stal. Zonder wat te zeggen draait de jongen zich om en beent weg. Ik zie dat Daphne en Finn nog wat tegen hem zeggen, maar aan hun gezichtsuitdrukkingen te zien zegt de jongen, die schijnbaar Jason heet, ook niks tegen hun. Als ze bij mij aankomen rolt Finn met zijn ogen. "Wat een arrogante zak. Als iemand je groet kan je toch gewoon iets terug zeggen?" zegt hij. Ik moet lachen. Ik kijk naar het bordje van Jasons hengst. 'Chaser' staat erop. "Nou Chaser, ik mag hopen dat jij iets leuker bent dan je baasje." zeg ik en ik geef de hengst een aai over zijn neus.

Ik ben de hele dag al aan Jason aan het denken. Ik heb geen idee waarom, maar ik kan hem maar niet uit mijn hoofd zetten. Hij heeft zich nog niet eens voorgesteld aan ons. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het al bijna half acht is. "Zou ik alvast het hooi voor de avondronde pakken?" roep ik. "Is goed!" roepen Finn en Daphne in koor terug. Ik loop naar de hooischuur en begin het hooi in een kruiwagen te doen. Ineens hoor ik gebries. Verbaasd kijk ik om me heen, maar ik zie geen paard. Ik zal het me vast verbeeld hebben. Ik ga door met het hooi in de kruiwagen doen, als ik ineens een zachte hinnik hoor. Misschien heb ik het me toch niet verbeeld. Het lijkt alsof het van achter het hooi komt. Ik zoek of ik ergens langs het hooi kan, als ik een soort opening zie. Met veel kracht duw ik de hooibalen die voor de opening staan weg en loop langs het hooi op. Behalve een klein raampje is het pikdonker achter het hooi. Verbaasd kijk ik naar de ruimte achter het hooi. Het hooi vormt een soort muur, waardoor er een klein gangpad is ontstaan tussen het hooi en de muur van de schuur. Ineens zie ik een stal met een gitzwart paard erin. Vol verbazing loop ik naar de stal toe. Ik zet de zaklamp van mijn telefoon aan om het paard beter te bekijken. "Hey, wat doe jij dan hier?" vraag ik aan het paard. Op de stal van het paard hangt een bordje waar vrij groot 'Dangerous!' op staat. Ook al is het een beetje stoffig en verlaten achter het hooi, de stal waar het paard in staat is brandschoon. Het paard kijkt me licht wantrouwend, maar vooral nieuwsgierig aan. "Jou heb ik hier nog nooit gezien." zeg ik. Ik steek mijn hand uit om het paard te aaien, maar direct slaat het gedrag van het paard om. Met zijn oren in zijn nek en ontblote tanden haalt hij naar me uit. Ik kan nog maar net op tijd mijn hand terugtrekken of hij had me te pakken. "Jemig, ik snap waarom je hier staat." zeg ik geschrokken. Ik schijn langs de stal op, op zoek naar een naambordje. Het enige bordje wat er hangt, is een bordje met "Dangerous" er op. "Is dat je naam? Wel bijpassend." zeg ik zachtjes. Ik kijk nog even naar het paard, maar loop dan weer terug naar de kruiwagen. Snel gooi ik hem vol en loop dan weer terug naar de stallen.

Jaaaa daar is ie dan! Het eerste herschreven hoofdstuk van Dangerous! Voor degene die het oude boek hebben gelezen: er is en gaat flink veel veranderen. De plot en bepaalde gebeurtenissen blijven, maar ik heb besloten dat het logischer is als een stal meer dan één stalhulp heeft XD. Ik snap dat het uploaden van dit boek heel tegendraads is met de mededeling die ik heb gemaakt in 'Aan de top', maar het herschrijven van dit boek is minder moeilijk/stressvol dan het schrijven van 'Aan de top'. Bij doet boek voel ik namelijk heel erg de druk om een nieuw hoofdstuk te schrijven als ik er een upload, omdat ik me anders schuldig ga voelen als ik weer eens geen inspiratie heb en daardoor niet kan schrijven. Anyways, ik hoop dat jullie dit (herschreven) hoofdstuk leuk vonden! xxx mij