✔Daddy's Little Girl ~ L.H.✔

50.

Alexis
Ik zat al weken in een hotel. Zonder Luke. Hij had zelfs toegegeven dat hij iets met Sierra gedaan had. Hij zei dat hij er niet "ingegaan was". Ik wist niet wat ik moest. Ik had niemand meer. Phoebe en Calum zaten naast me. "Wat moet ik nu?" Vroeg ik. Ik was hoogzwanger op het moment. Ieder moment kon ik bevallen, en ik kon het niet betalen. Ik wist niet wat ik moest. "Wij helpen je" zei Phoebe. Ik keek haar aan. "Echt?" Vroeg ik. Ze knikte. "Kom je dan bij mij logeren?" Vroeg ze. "Mag dat van je ouders?" Vroeg ik. Ze knikte. "Tuurlijk".

De dagen voor de bevalling, woonde ik bij Phoebe. Haar moeder hielp me waar het kon en beloofde me door de bevalling heen te helpen. Calum kwam ook iedere dag langs, om te kijken hoe het ging. Ik voelde me niet meer zo alleen. Ik voelde me beter dan ooit. Totdat de weeën begonnen, rond half 11 in de avond. Ze kwamen om de zoveel minuten en deden pijn. Phoebe hielp me naar de auto.

"Ik hoop dat je het niet erg vindt" zei Phoebe. "Wat dan?" Vroeg ik. "Ik heb Luke gebeld, hij moet weten dat zijn kindje geboren wordt" zei ze. Ik keek haar aan. "Ik wil hem niet zien" zei ik en verging van de pijn. Toen we bij het ziekenhuis aankwamen, werd ik meteen geholpen door dokters. Ik werd naar mijn verloskundige gebracht. Ze hielp me in het ziekenhuisjurkje en op het bed. "Je hebt al 10 centimeter. Dit is heel snel gegaan" zei ze.

"Persen!" Riep Phoebe's moeder en hield mijn hand vast. Het zweet stond me op mijn hoofd. Ik voelde me zo zwak, ik had geen kracht meer. "Ik kan niet meer" huilde ik. "Nog heel even volhouden" zei mijn verloskundige. Ik wilde niet meer, ik kon niet meer. Ik perste nog een keer flink hard en toen voelde ik de baby eruit floepen. "Gefeliciteerd met uw dochtertje" zei ze en wikkelde haar in een handdoek. Ik glimlachte door mijn tranen heen. Ik perste nog 1 keer, om de placenta eruit te krijgen. Daarna viel ik in slaap.

Toen ik wakker werd, zat Luke aan het bed, met mijn kindje op zijn arm. Ik probeerde rechtop te zitten. "Blijf maar even liggen, je hebt een bloeding gehad" zei hij. "Vertel me niet wat ik moet doen, en geef me mijn kind terug" zei ik. "Alex, kunnen we hier niet over praten?" Vroeg hij. Ik schudde nee. "Jij hebt dingen gedaan met die hoer! Ik niet!" Zei ik boos. Hij keek me aan. "Het spijt me, ik kan er toch niks aan doen dat ze me drugs voert" zei hij. Ik keek hem aan. "Oh alsjeblieft zeg, bedenk nou eens een keer  geen stomme excuusjes" zei ik. "Het is geen excuus, je moet me geloven!" Zei hij. "Ik moet helemaal niks, sukkel" zei ik.

"Wat zei je?" Vroeg hij en kreeg zijn daddy trekjes weer terug. Hij kwam op me aflopen en legde het babymeisje terug. "Wat heb je gezegd?".