Chapter 18

21 2 0
                                    

CHAPTER 18

Seri's POV

🎶Can I lay by your side, next to you oooh, to you ooohh ooohhh
And make sure you're alright
I'll take care of you, oooh ohhh
And I don't want to be here if I can't be with you tonight🎶

Nasa tabi ako ng piano habang pinapakinggan ang munting awitin na tinutugtog ni Junjun habang kumakanta. Ang galing niyang mag piano at maganda ang kanyang boses. It's like I am watching a pre-concert of him inside our house. Tamang iyak at trapo ng sipon lang siya noon sa pagkaalala ko but now, he's like a celebrity. He grew alot.

Matapos niyang tumogtog ay ngumiti siya sakin at ako nama'y pumalakpak kasabay ni Mom.

Nagulat din si Mom kanina na makita kami ni Junjun na magkasama sa kitchen habang pinagluluto siya namin ng breakfast. Mother's day kasi ngayon kaya nagpapakabait ako. Binabawasan ko na din ang pagmumura ko dahil baka ma culture shock si Junjun sakin.
Ikinwento ko kay Mom kung paano ko na overcome yung phobia ko kay Junjun. Good thing she wasn't able to saw that dramatic scene last night coz It's too cringy. I didn't know those words actually came out from my mouth. But thanks to that hindi na ako takot kay Junjun ngayon. I wonder if have I really overcomed my phobia? I mean was it only for a certain person or I can completely meet any guys right now? But I should ask doc first before making a move. Ayoko ko nang mahimatay muli.

"Masaya akong makita kayong dalawa na magkasama. Ito na ata ang pinaka magandang regalo na natanggap ko sa Mother's day.", mangiyak-ngiyak na komento ni Mom.

"Hala si Mommy emotional na naman",I teased.

"Kain na tayo bago pa mapanis", tumayo si Junjun saka tumungo na sa dining area.

"OA naman nito. Wala kayang pagkaing napapanis in just 30 minutes. Tss" ,komento ko. Napatawa naman silang dalawa. I talk to him like this now. I'm trying my best to be comfortable. Well actually comfortable din naman ako pero mukhang hindi pa kami ganun ka close tulad ng mga iniimagine niyong magkapatid. Medyo matagal kaming nawalay kaya ganun. But i'm working on it.

"Ate ilang kutsara ba ng asin nilagay mo dito?",reklamo ni Junjun na parang sobrang pait ng kinakain. Kaya tinikman ko din ang niluto kong adobo.

"Fck", mapait nga.

Tumawa na lamang si Mommy at ganun na din si Junjun. Kaya hindi ko din napigilang sumabay sa pagtawa nila.

***

Kassy's POV

Medyo gumaan na ang loob ko matapos ng araw na iyon. Tanginang Jay na iyon , why can't I hate him that much. He has been sending me text messages saying sorry and trying to explain but I ignored it. I also didn't answer his calls. It wasn't the first time he did this but I want him to make more efforts than before. Noon isang araw lang pinapatawad ko na yun agad.

*ding dong*

I know it was him. Should I let him in?

Dahan-dahan akong tumongo sa pinto para hindi niya marinig foot steps ko. Then tinignan ko sa monitor kung sino.

"Huh?" Walang tao. Shet minumulto na ba ako ngayon?
Agad kong binuksan ang pinto baka nagtatago lang pero wala akong nakitang tao o kahit anino man lang. Tumingin ako sa baba at nakita ang isang yakult na may sticky note.

[I'm really sorry. I hope we can make up before my concert ~~ Jay]

"Hays. How can I resist you when I like you? ", mahinang bulong ko saka pumasok.

FEARTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon