CHAPTER 15
Jay's POV
"Will you keep being like this Jay? For pete's sake! Malapit na ang concert tapos palagi kang wala sa meeting at wala ka man lang rason na ibibigay! I always make my self in trouble just to keep you alive na kung sa bagay nga hindi ko na problema 'to. It's you who will lost this career if you'll continue being like this! ",sermon ni Kassy sakin pagdating ko sa office. Basang-basa ako sa ulan kaya nakikinig lang ako sa kanya habang pinapatuyo ko ang buhok ko.
"Saan ka ba galling at basang-basa ka ng ulan? Gaano ba ka importante ang pinuntahan mo para ipagpaliban mo ang meeting?", patuloy na pagsesermon niya pero hindi ako sumagot. Kasi pag sumagot ako, lalo lang siyang magagalit at sasabihan akong "wag kang sasagot-sagot dyan!'. Minsan hindi ko din maintindihan 'tong bestfriend ko, lakas maka nanay ang turing niya sakin.
"Will you keep ignoring me? Do you take me as a joke? Then fine! I won't be ever involve with you. I won't care if your career will ruin at hinding-hindi na kita pagtatakpan kung may kagagauhan ka na namang gagawin!",galit siyang lumabas at pahampas na sinarhan ang pinto. At ako nama'y parang tuta na napagalitan at hindi gumagalaw sa pwesto. Actually gusto ko din namang ipaliwanag yung side ko kaso alam kong mas lalo lang siyang magagalit. Eh sino ba namang hindi magagalit na pinagliban ko ang meeting para lang sa isang babaeng kakakilala ko lang at kung tutuusin hindi ko naman talaga siya problema at tapos na din yung pakay ko sa kanya. Mamaya na lang ako mag eexplain ky Kassy pag maganda na mood niya.
Tumayo ako para magbihis ng t-shirt dahil basang basa na din ito. Pati nga brief ko nabasa din pero sa bahay ko na papalitan dahil wala akong extra dito sa office. Matapos bumihis ay dumungaw muna ako sa bintana. "Hindi pa din humuhupa ang ulan." Kinuha ko yung coat ko at cellphone saka lumabas. Pagka labas ko ay nakasalubong ko si Mr. Yang, yung CEO kaya pormal akong nag bow sa kanya at nang makalagpas na siya sakin, tumayo ako at naglakad.
"Mr. Skawngur", seryosong tawag niya kaya lumingon ako. Guhit na guhit sa mukha ko ang kaba at hinahanda ko na ang sarili ko na mapagalitan. "Yes po?", mahinang sagot ko. "To my office now.", walang emosyong sabi ni Mr.Yang. Hindi ko mabasa sa mukha niya kung ano ang sasabihin niya sakin pero hindi ko maiwasang mag-isip ng negatibong bagay. Sumunod lang ako sa kanya papunta sa office nito. Alam kong wala nang chance na ma postpone pa yung concert ko dahil isang lingo na lang ang natitira at siguradong magproprotesta lahat ng fans na nakabili na ng ticket. Pero kilala ko si Mr. Yang kapag magalit dahil siguradong bibigyan niya ako ng mahabang hiatus kapag hindi ako umayos sa trabaho. Marami na din kasing mga baguhan sa company kaya hindi siya natatakot na palitan ako. Well, honestly there's a part of me who likes hiatus because sometimes I also need to rest and live a life as a normal person and not as a celebrity.
Nang makarating na kami sa office ay agad niya akong pinaupo sa harap niya. Uminom siya muna ng kape bago mag salita. "As you all know, you are the most promising actor right now and you bring a lot of credentials to our company. I assume your upcoming concert will be a success, no doubt for that. ", pagkatapos nang linyang iyon ay humigop muli siya ng kape. Hindi ako sumagot dahil alam kong may kadugtong pa iyon. "The company is planning to debut a girl group and they aren't still known in the public. I cannot cast them in your drama since they don't know how to act yet. I am thinking that you're gonna be a big help for them Jay.", said Mr. Yang.
"Ano po ba ang pwede kong maitulong sa kanila?",Don't tell me tuturuan ko silang mag acting? Nah, I'm too busy for that. Marami din namang act teachers diyan ba't di na lang sila mag hire?
"Do you know Jennifer Killian?", tanong niya. Teka saan ko nga siya narinig? "She's familiar", I replied.
"She went to your fan meeting. Here's her picture.",Inabot niya sakin ang isang litrato. At nang makita ito, doon ko siya naalala. Siya si Miss Poker face na nagbigay sakin ng number niya at nag 'I love you' na walang emosyon! "Yeah, I remembered her. And may I ask what was this about and why are you showing her to me. "
BINABASA MO ANG
FEAR
Fanfiction"Love something you are afraid of and you will feel better..." If you are Claustrophobic, would you love to stay in a confined space? If you are Acrophobic, would you love to ride a giant ferris wheel? If you are Hydrophobic, would you love to div...