အပိုင္း (၁၂) - Zawgyi
ညဘက္ေရာက္ေတာ့ ဖိန္းထင္အခန္းကေန အဆင္ေခ်ာေခ်ာနဲ့ ထြက္လာႏိုင္ခဲ့တယ္။
သူမရဲ့လက္ထဲမွာေတာ့ အထုတ္တစ္ထုတ္ကိုဆဲြလ်က္...ေဘးမွာေတာ့ တုန္းက်ိဳးက ကပ္လ်က္လိုက္ပါလာတယ္။ ေတာင္ေပၚဘက္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မီးေရာင္ မွိန္မွိန္ေလးေတြ ေတြ့ေနရတယ္။
အဲ့ဒီထဲက တစ္ခုက သခင္ေလးရဲ့ အခန္းပဲ မဟုတ္လား? တမဟုတ္ခ်င္းပဲ ၀မ္းနည္းမွဳတို့ သူမရင္မွာ ခံစားလိုက္ရတယ္။
"ငါ့ကို အေဖာ္လိုက္ေပးဖို့ မလိုေတာ့ဘူး" ဖိန္းထင္က တုန္းက်ိဳးကို ေျပာလိုက္တယ္။ "နင္ျပန္လို့ရျပီ"
"ငါ...." တုန္းက်ိဳးက တြန့္ဆုတ္ေနဟန္နဲ့ ျမင္းဇက္ၾကိဳးကို ဖိန္းထင္လက္ထဲ ကမ္းေပးလိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ ေလသံတိုးတိုးေလးနဲ့ "ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂရုစိုက္"
ဖိန္းထင္ ျမင္းေပၚကို တက္လိုက္တာ ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ျမင္းကလန့္ျပီး အနည္းငယ္လွဳပ္ယမ္းသြားတယ္။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ့ တုန္းက်ိဳးက ညင္သာစြာ ေျပာလိုက္တယ္ "သခင္မေလး....."
ဖိန္းထင္ တုန္းက်ိဳးကို ခနတာ စူးစမ္းဟန္နဲ့ ၾကည့္လိုက္ျပီး ေနာက္ေတာ့ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ က်င္းအန္း၀မ္အိမ္ေတာ္သားေတြရွိရာ အခန္းငယ္ေတြဆီ ထပ္ျပီး ေငးၾကည့္ေနမိျပန္တယ္။ သူတို့မနက္ျဖန္က်ငါမရွိေတာ့တာ သိသြားခဲ့ၾကရင္ ထပ္ျပီး ေနရာေရြ့ဖို့လုပ္ၾကမွာပဲ။ သူမ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားမိတယ္။ "သခင္ေလးက ဘာေျပာလဲ?"
"သခင္ေလးက နင္သာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မွဳရွိတယ္ဆို ေနဖို့ ဆံုးျဖတ္လိမ့္မယ္တဲ့...အကယ္လို့ အဲ့လိုမဟုတ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ထြက္သြားဖို့ လုပ္မယ့္အျပင္ အဲ့ဒါကို ငါတို့တားဖို့လည္း တက္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးတဲ့"
"တျခားေရာ?"
တုန္းက်ိဳးက ေခါင္းငံု့သြားျပီး "တျခားဘာမွမေျပာဘူး"
ဖိန္းထင္ရဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းေထာင့္ေတြ ေကြးညြတ္သြားရာက ေပၚလာတဲ့ အျပံဳးတစ္ပြင့္နဲ့အတူ သက္ျပင္းခ်လိုက္ရင္း "တုန္းက်ိဳး နင္ေတာင္ လိမ္တတ္္လာျပီပဲ"
VOCÊ ESTÁ LENDO
Gu Fang Bu Zi Shang
Romance"မိန္းမတစ္ေယာက္က ႐ိုးအေလ ပိုအဖိုးတန္ေလ" ဆိုတာ ပိုင္ဖိန္းထင္ လံုး၀ဆန့္က်င္တဲ့စကား...သူမကက်င္းအန္း၀မ္အိမ္ေတာ္က အေစခံမေလးတစ္ေယာက္ ဒါမယ့္ ႂကြယ္၀မႈက တျခားအမ်ိဳးသမီးေတြ အကုန္လံုးနီးပါးထက္ကို သာလြန္တယ္...ရုပ္ရည္အရ ရြက္ၾကမ္းေရက်ိဳမိန္းကေလးတ...
