Unexpected Love

Κεφάλαιο 30ο

Οι επόμενες εβδομάδες μέχρι τα Χριστούγεννα είναι μια θολούρα. Μία οι αγώνες που έχουμε κάθε Σαββατοκύριακο, μία οι ετοιμασίες για την Χριστουγεννιάτικη γιορτή δεν είχα χρόνο ούτε να ανασάνω. Να μην μιλήσω για τις Παρασκευές. 

Χτες, ήταν η Χριστουγεννιάτικη γιορτή και ευτυχώς όλα πήγαν καλά και δεν είχαμε τραυματίες. Σήμερα, Παρασκευή, τις τρεις τελευταίες ώρες η κάθε τάξη θα κάνει το δικό της πάρτι κι έχω ξυπνήσει πιο νωρίς για να ετοιμαστώ. Έτσι κι αλλιώς από αύριο θα μπορώ να κοιμάμαι όλη μέρα. (Εδώ γελάμε)

Στο σχολείο, οι ώρες περνάνε βασανιστικά αργά και προσπαθώ να μην σκέφτομαι το πάρτι. Στο διάλειμμα της τρίτης ώρας εγώ και άλλα δύο παιδιά από την τάξη μου, ο Φοίβος και η Έλενα, πηγαίνουμε στο σούπερ μάρκετ δίπλα από το σχολείο μας για να πάρουμε τα απαραίτητα για το πάρτι.

Μπαίνουμε στο σούπερ μάρκετ. Εγώ κι ο Φοίβος παίρνουμε ένα καλάθι ο καθένας ενώ η Έλενα έχει ήδη προχωρήσει πιο μπροστά και συγκρίνει τιμές για τα αναψυκτικά. Όταν φτάνουμε, αφήνει 4 μπουκάλια στο καλάθι του Φοίβου και μας κάνει νόημα να την ακολουθήσουμε. Κοιτάζομαι με τον Φοίβο αλλά δεν λέμε τίποτα. Την προηγούμενη εβδομάδα χώρισε με το αγόρι της και από τότε όλοι κρατάμε μια απόσταση.

Στον πάνω όροφο βρίσκονται πολλά παιδιά από το σχολείο, είτε αγοράζοντας πράγματα είτε, στην περίπτωση του Χρήστο και του Μαξ, κυνηγώντας και πετώντας ο ένας στον άλλο τις σακούλες με πατατάκια που κρατούσαν στα χέρια τους. 

Αγόρια.

Η Έλενα τους αγριοκοιτάζει και συνεχίζει να συγκρίνει τιμές.

"Ευθαλία, πάρε δέκα από αυτά και μετά πήγαινε να πάρεις ποτήρια." λέει δείχνοντας προς το ράφι δεξιά της που είναι γεμάτο πατατάκια. "Φοίβο, μαζί μου. Τα πιο φθηνά να πάρεις ε;" συμπληρώνει και ο Φοίβος την ακολουθεί χωρίς να πει λέξη. 

Της κάνω σήμα με το χέρι μου ότι την άκουσα και αρχίζω να μετράω σακούλες. 2, 3, 4, 6, 7, 8, 10. Διπλοτσεκάρω για να είμαι σίγουρη. Όλο το σούπερ μάρκετ θα σηκώσουμε έτσι όπως πάμε. 

Προχωράω προς το τέλος του διαδρόμου και ψάχνω να βρω ποτήρια. Χαρτοπετσέτες, ρολά κουζίνας, υγείας,  πιατάκια, μαχαιροπίρουνα... Α, να τα. Έχει μόνο μία μάρκα οπότε παίρνω μία συσκευασία και ξεκινάω να βρω τους άλλους δύο. Μα καλά που πήγανε; Λογικά θα κατέβηκαν κάτω.

Τους βρίσκω μπροστά από τα.. λαχανικά; Μα καλά πως βρέθηκαν εδώ; "Α, εδώ είστε; Σας έψαχνα." Η Έλενα και ο Φοίβος γυρνάνε να με κοιτάξουν. " Ε, τι κοιτάτε; Δεν ήξερα ότι έπρεπε  να τους ταΐσουμε και βιολογικά;"ειρωνεύομαι.