Unexpected Love

Κεφάλαιο 1ο

Άνοιξα το παράθυρο μου για να ξεθολωσει το μυαλό μου από τα μαθηματικά και κοίταξα έξω καθώς ο ουρανός βαφόταν με όλες τις αποχρώσεις του ροζ. Πήρα μια βαθιά ανάσα και έκανα να ξαναγυρίσω στα μαθήματα μου αλλά κάτι απέξω μου τράβηξε την προσοχή. Ακριβώς κάτω από το παράθυρο μου, ένα αγόρι, περίπου στην ηλικία μου έπαιζε μπάσκετ. Τώρα θα μου πεις σιγά, πρώτη φορά βλέπεις αγόρι να παίζει μπάσκετ; Όχι, αλλά πρώτη φορά βλέπω αυτόν εδώ και μάλιστα χωρίς μπλούζα. Ειχε καστανοξανθα μαλλια και πρασινα ματια και ηταν πολύ γυμνασμενος.Οπότε εγώ,κλασικά, έμεινα να τον κοιτάω με ανοιχτό το στόμα σαν χαζή.

''Κλείσε το στόμα σου θα μπει καμία μύγα και έλα να με βοηθήσεις με την εργασία μου!''
Την ωραία μου ασχολία διέκοψε η αδερφή μου που ήθελε σώνει και ντε να την βοηθήσω με την εργασία της. Η Νικόλ είναι το μοντέλο της οικογένειας. Είναι μια πιο μικρή εκδοχή μου με ξανθά μαλλιά και μελί μάτια. Είναι  2 χρόνια μικρότερη μου.
''Ναι καλά θα θελες, να την κάνεις μόνη σου της απάντησα με νεύρα.''
''Μα η μαμά είπε να με βοηθήσεις.''
''Να πας να της πεις πως εγώ έχω δουλειά και να σε βοηθήσει εκείνη.''
''ΜΑΜΑ! Η Ευθαλια δεν θέλει να με βοηθήσει με την εργασία μου και προτιμάει να καθεται και να χαζεύει έξω από το παράθυρο!''
Δεν φτάνει που έρχεται και μου διακόπτει το χαζεμα τώρα θέλει και ρέστα.
''Έλα βρε Ευθαλια μου βοήθησε την αδερφή σου με την εργασία της και άσε το κουτσομπολιό για λίγο.';
''Όχι βρε μαμά γιατί πάντα καταλήγω να την κάνω εγώ την εργασία και στο κάτω κάτω του χρόνου θα πάει γυμνάσιο πρέπει να μάθει να κάνει μόνη της τις εργασίες της. Επίσης δεν κουτσομπόλευω απλά έτυχε κάποια στιγμή να κοιτάξω έξω από το παράθυρο.''
''Ναι καλά αφού όταν ήρθα σε είδα και κοιτούσες έξω με ανοιχτό το στόμα.''
''Αλήθεια Θαλια, τι ήταν αυτό που κοιτούσες με τόση προσήλωση;'' είπε μαμά και έκανε να δει έξω από το παράθυρο.
Έκλεισα την κουρτίνα λέγοντας
''Τίποτα μωρέ απλώς χάζευα. Τώρα θα μου κάνετε την χάρη να φύγετε;''
''Ντάξει καλέ μην βάρας φεύγουμε.''

"Αύριο Παρασκευή",σκέφτηκα κλείνοντας την πόρτα πίσω τους."Η καλύτερη μέρα της εβδομάδας. Αλλά φυσικά όχι για μένα. Εγώ αύριο 8 με 10 θα κάνω έξτρα μάθημα αγγλικών για Practise Test για το Lower, τρομάρα μου".

Πήγα ξανά στο παράθυρο αλλά δυστυχώς είχε φύγει οπότε γύρισα στα μαθήματα μου.

Το επόμενο πρωί ξύπνησα περίεργως στην ώρα μου και αφού ετοιμάστηκα κάθησα και περίμενα υπομονετικά τη Νικόλ να ετοιμαστεί κι εκείνη παίζοντας στο κινητό μου.
''Άντε τελείωνε είναι ακριβώς,'' της φώναξα.
''Τώρα καλέ μην φωνάζεις, έτοιμη είμαι παπούτσια να βάλω'' μου απάντησε.
''Καλά, αλλά γρήγορα'' είπα και ανοίγοντας την πόρτα φορτώθηκα την τσάντα και κατέβηκα γρήγορα τα σκαλιά. Φτάνοντας στην εξώπορτα ήρθε και το ασανσέρ, βγήκε η Νικόλ, άνοιξα την πόρτα και αρχίσαμε να περπατάμε.