Unexpected Love

Κεφάλαιο 11ο

Την Πέμπτη έβρεχε τόσο πολύ που αναγκάστηκα να φορέσω γαλότσες. Βέβαια αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να κάνουμε διάλειμμα μέσα.Πόσο το σιχαίνομαι αυτό το πράγμα.

Μην με παρεξηγήσετε λατρεύω τη βροχή, μπορώ να κάθομαι με τις ώρες, αυτό που δεν μου αρέσει είναι ότι όταν βρέχει στα διαλείμματα πρέπει να καθόμαστε μέσα.Αυτό σημαίνει συνωστισμός στους διαδρόμους, πολλοί άνθρωποι σε ένα πολύ μικρό χώρο και γενικά ότι σιχαίνομαι.

Τις πρώτες δύο ώρες δεν κατέβηκα καθόλου,δεν είχα όρεξη, οπότε έκατσα στο θρανίο μου και άρχισα να σκιτσάρω ακούγοντας μουσική. Νόμιζα ότι ήμουν μόνη μου οπότε άρχισα να σιγοτραγουδάω.

-'Σταμάτα,τ' αυτιά μου!' ακούστηκε μια γνώριμη φωνή.Γύρισα να κοιτάξω προς το μέρος της φωνής. Τέλεια, αυτός μας έλειπε.

-'Ότι θέλω θα κάνω!' του αντιμίλησα και γύρισα στο μπλοκ μου. Πως βρέθηκε αυτός εδώ;  

-'Μην μου αντιμιλάς εμένα Θάλια.'

-'Ασε μας ότι θέλω θα κάνω.' Τον κοίταξα εξεταστικά. Τι θέλει από τη ζωή μου;

Μάζεψα εκνευρισμένη τα πράγματά μου και έφυγα από την τάξη. Δεν θα χαλάσω τη ζαχαρένια μου για χάρη του. Κι εξάλλου αυτός τι ανακατεύεται; Δεν με ξέρει δεν τον ξέρω.

Εκεί που περπατούσα χαμένη στις σκέψεις μου συγκρούστηκα με τον Μαξ.

-'Σόρρυ,δεν θα ξανασυμβεί.'

Με κοίταξε και μου γύρισε την πλάτη προσπερνώντας με. Τι έπαθε αυτός; Μύγα τον τσίμπησε; Απορώ τι του βρίσκει η Άννα.

[...]

Χτύπησε το τελευταίο κουδούνι, πράγμα που σήμαινε ότι άλλο ένα βασανιστικό εφτάωρο έφτασε στο τέλος του. Έξω ψιχάλιζε αλλά αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που με ένοιαζε παρόλο που δεν είχα ομπρέλα.Ούτως ή άλλως ήμουν καλά ντυμένη, δεν θα πάθαινα και τίποτα. Όμως κάποιος άλλος είχε διαφορετική γνώμη.

Περπατούσα μόνη μου ακούγοντας μουσική, ενώ η βροχή άρχιζε να δυναμώνει. Κάποια στιγμή έπαψα να νιώθω τις σταγόνες της βροχής να με πιτσιλάνε. Παραξενεύτηκα και γύρισα να δω ποιος ήταν ο λόγος.

Κι εκεί, δύο βήματα μακριά μου, στεκόταν ο τελευταίος άνθρωπος που περίμενα να δω, κρατώντας μία μεγάλη μαύρη ομπρέλα  πάνω από τα κεφάλια μας. Ήμουν έτοιμη να του πω να με αφήσει στην ησυχία μου αλλά με πρόλαβε.

-'Συγγνώμη για πριν, δεν το ήθελα' μουρμούρισε.

Δεν του απάντησα και συνεχίσαμε να περπατάμε δίπλα-δίπλα. Πρώτα με άφησε σπίτι μου   και μετά πήγε κι εκείνος στο δικό του.

Τι ημέρα κι αυτή σκέφτηκα ενώ έβγαζα τα παππούτσια μου και κρεμούσα το μπουφάν μου. Ανέβηκα πάνω και έπεσα ξεφυσώντας στο κρεβάτι μου. Ποιος κάνει μαθήματα τώρα είπα στον εαυτό μου και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα πήγα να φάω μεσημεριανό.

Με τα κορίτσια έχω να μιλήσω από το πρωί αλλά βαριέμαι να τις ενημερώσω. Κι αύριο μέρα είναι. Ετοιμάστηκα για τα αγγλικά και αυτή τη φορά πριν φύγω κοίταξα από το παράθυρο για να δω αν ήταν έξω ο Χρήστος. Χαμογέλασα ευχαριστημένη και κατέβηκα κάτω. Έβαλα τα ακουστικά στ' αυτιά μου και πάτησα play.

[...]

Μετά τα αγγλικά ήμουν πτώμα αλλά δεν είχα ακουμπήσει καθόλου τα βιβλία μου. Έκανα ένα καυτό μπάνιο, ντύθηκα και άνοιξα το παράθυρο για να εισπνεύσω λίγο καθαρό αέρα. Μεγάλο λάθος.

Από το απέναντι παράθυρο είδα το Γιώργο να με χαιρετάει και να γράφει κάτι σε ένα κομμάτι χαρτί. Εμ τι φάση; Όπως στο βίντεο κλιπ της Taylor Swift θα το πάμε; Του χαμογέλασα (ευγενική πάνω απ'όλα) κλείνοντας κουρτίνα και παράθυρο.

Δεν είχα καμία όρεξη να μιλήσω μαζί του για κανένα λόγο. Με αυτές τις σκέψεις, κάθισα στο γραφείο μου και άρχισα να κάνω τα μαθήματά μου.

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Γιώργος και Θάλια σ' αυτό το κεφάλαιο. Εμένα πάντως μου άρεσε η σκηνή στην βροχή.                   
Τι προτιμάτε: 
Γιώργο και Θάλια
              ή 
Χρήστο και Ευθαλία;
Μ'αρέσουν και τα δύο.
Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο.
Τα λέμε στο επόμενο.
Δική σας,
Κάθριν ✨