Unexpected Love

Κεφάλαιο 23

P.O.V. Νικόλ

Μπαίνω σπίτι και βρίσκω την Ευθαλία παρέα με τον Γιάννη και τη Βάσω να βλέπουνε ταινία.

''Γειά σας!'' χαιρετάω και πετώντας την τσάντα μου και τα κλειδιά μου στο πάτωμα κάθομαι μαζί τους στον καναπέ.

''Καλώς την'' με χαιρετάνε ο Γιάννης και η Βάσω ενώ η Ευθαλία αρχίζει να τραγουδάει ένα τραγούδι από το Mamma Mia. Άντε πάλι τα ίδια. Από τότε που το είδε για πρώτη φορά έχει κολλήσει. Μιλάμε για σοβαρή περίπτωση. Πριν κλείσει τα 10 ήξερε όλα τα τραγούδια απ'έξω Αλλά τι να κάνω αδερφή μου είναι, πρέπει να την αποδέχομαι όπως είναι. 

"Πάλι;"

"Λέει ότι έχουμε καιρό να το δούμε μαζί" αναστενάζει η Βάσω και μου κάνει χώρο να καθίσω. 

"Α καλά κατάλαβα" λέω και εισπράττω ένα δολοφονικό βλέμμα από την Ευθαλία. 

"Πάω πάνω γιατί όπου να 'ναι θα έρθει η Ναταλία" ανακοινώνω μετά από λίγο καθώς σηκώνομαι.

"Όταν έρθει θα τη στείλω πάνω" μου απαντάει. Ανεβαίνω πάνω και τακτοποιώ λίγο το δωμάτιό μου. Στρώνω όπως να 'ναι το κρεβάτι μου και χώνω όλα τα ρούχα που είναι σκορπισμένα στο δωμάτιο μέσα στην ντουλάπα και μετά από πολλές προσπάθειες την κλείνω. Μόλις τελειώνω ακούγεται το κουδούνι από κάτω. Κουτρουβαλάω τις σκάλες για να προλάβω, αλλά ο Γιάννης είναι πιο γρήγορος από μένα.

"Θενκς Τζόννυ, το 'χω" τον ευχαριστώ και κλείνοντας την πόρτα ανεβαίνουμε πάνω. 

"Έκανες μαθήματα;" ρωτάει ενώ κάθεται στην καρέκλα του γραφείου μου. Πάντα εκεί το μυαλό της. Προτού κάνει οτιδήποτε θέλει να έχει τελειώσει τα μαθήματά της. Καλό είναι δεν λέω αλλά άσε μας κι εμάς να χαλαρώσουμε λίγο.

'Ε όχι τώρα ήρθα. Εσύ;" απαντάω και κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού μου.

"Ούτε κι εγώ. Θες να τα κάνουμε μαζί;" προτείνει δείχνοντας την τσάντα δίπλα στα πόδια της. Δεν την είχα προσέξει τόση ώρα. Χαμογελάω και νέυω θετικά. Εγώ και τα μαθήματα δεν πάμε μαζί.

{...}

"Νικοοοοοολ κατεβείτε να φάμε!'' ακούγεται η φωνή της μαμάς μου και κοιτάζω τη Ναταλία. Σκάμε στα γέλια και παρατάμε τα μαθηματικά. Κατεβαίνουμε τις σκάλες γρήγορα γιατί είναι μεσημέρι και κάποτε πρέπει να φάμε κι εμείς.

"Γεια σας κ.  Άρτεμις" χαιρετάει η Ναταλία και κάθεται δίπλα στην Ευθαλία.

"Γεια σου κορίτσι μου" απαντάει η μαμά και της βάζει ένα κομμάτι παστίτσιο στο πιάτο μπροστά της.