BAHAR

🌹Her kaçışın bir sonu...

🌹⭐🌹⭐🌹⭐🌹

Yüzümdeki solgunluk ayna da iyice belli oluyordu , makyaj yapmayan ben ,şimdi ise daha da çok yapmaya başlamıştım.
Yüzüme canlılık gelsin istiyordum .

Son olarak allığımıda yüzüme sürdüğüm de , hazır olmuştum .
Yatağın üzerindeki siyah baş örtüyü elime aldığımda odamın kapısı tıklanması ile ,"Gel "dedim.

"Kuzen hazırmısın çiçekler arabanın içinde "diyerek konuşması ile ,

Çantamı alıp "Hazırım "diyerek yanına yaklaşıp koluna girdim .

Aşşağıya doğru adımladığımızda Yengem ile Amcam bizi bekliyordu .Amcama bakıp tebessüm ederek "gidelim "dedim .

"Gidelim kızım "diyerek yanıma yaklaşıp alnıma bir öpücük kondurdu .

İyi görünmeye çalışıyordu ama iyi değildi ,onun açısından da kötüydü . Bu gün Mezarlığa gidecektik , Ailemin ölüm yıl dönümünde ,yanında olmak istiyordum .

Amcam da benim gibi her sene susar ve sessizliğine hapis ederdi ,
Hepimiz bir arabaya yöneldiğimizde Toprak şoför koltuğuna geçti ,yengem ile arka koltuğa oturup ,yolu izlemeye koyuldum .

Bir süre sonra mezarlığa geldiğimiz de ,Toprak çeşmeden su doldurduğunu Amcam kasaları aldı yengem ile yanıma geldi .

Annem ile Babamın mezarlığına doğru yöneldiğimizde derin bir iç çektim . İşte huzur bulduğum yer burasıydı.

En son o lanet günden önce gelmiştim . Özlemiştim Ailemi toprağını ,çiçeklerini severek konuşmayı her şeyi, bir tek derdimi onlara anlata biliyordum .

Her sene olduğu gibi Çiçekleri ben ekecektim sevgi ile zaten benden önce kimse elini sürmezdi müsade etmezdim .

Mezarlığın yanına oturup hasretle bakıp kederlendim. Amcam Babamın mezarlığına bakıp toprağını eline alıp konuştu .

"Abi biliyorum beni bizi görüyorsunuz ,bak sana emanetini getirdim her ne kadar elimden geldiğince koruyup kollasamda senin gibi bakamadım belki "diyerek elindeki toprağa bakıp gözlerini yumdu .

"Büyüdü abi bak çiçek açtı kızımız kocaman oldu prensesin "dedi .

Gözlerimi kapamam ile gözümdeki yaşlar akıp yol aldı .
Annemin toprağına bir damla yaş düştü ,bir damla daha düşmüştü.

Ben çiçek açamadan soldum Amca soldurdular beni, artık yeşeremiyorum.

Annemin mezarına dikkatlice baktığım da beyaz papatya buketleri görmem ile kaşlarım çatılarak Babamin mezarına baktım onun da çiçekleri vardı .

"Bu çiçekleri kim koydu ?"diyerek bizimkilere baktım .

Amcam"Bilmem ki kızım belki de ,teyzen gelmiştir "dedi.

Doğruya nasıl unutmuşum tabi ya Teyzemdi kesin , omzumda bir el hissetmem ile ,Amcam "Kızım biz konuştuk sıra sende arabada bekliyoruz "dedi.

Başımı sallayarak kasalardaki çiçekleri alıp konuşmaya başladım .Toprak yardım ediyordu çiçekleri fidanlarında çıkarıyordu .

"Uzun zamandır gelememiştim Anne "diyerek elimdeki papatya çiçekleri toprağın kenarına koydum .

"Hissediyorum az kaldı yanınıza geleceğim ama ne zaman gelirim bilemiyorum Baba"diyerek toprağı kazıyordum.

Bir süre sonra çiçeklerin hepsini ayrı ayrı teker teker güzel bir şekilde ektiğimde Toprak elindeki su ile ıslatmaya başladı .

Üzerim hep toprak olmuştu.
Başımdaki siyah tülbenti çamur elim ile düzeltip konuştum .