Chapter 5

3K 57 0
                                    

Chapter 5:

pagkadismissed na nung class inantay ko nalang yung mga iba kong classmates na umalis, grabe antagal nilang umalis panu andame kaek-ekan eh, nagpupulbos pa, nagmemake-up, nagpapabango, daming alam kakain lang naman, 

after 1234567890 years natapos na din yung mga classmates ko at wala nang tao sa room kundi ako nalang, grabe gutom na ako

bumaba na ako at dumiretso sa cafeteria na parang restaurant yung style??? ewan ah basta ang ganda eh parang hindi cafeteria, may mga kurtina pa at wag ka, glass door lang naman ang bubungad agad sayo, dahil sa manghang-mangha ako pumasok ako. . . 

pagpasok ko grabe anlameg ah, 

dumiretso ako sa mga nakadisplay na pagkain, hmmmmm sarap *O* tiningnan ko yung strawberry shortcake, at tinignan yung presyo at. . .  O_O

100.00 pesos yung isang slice??? what the??? ang mahal ah, 15.00 pesos nga lang yan sa bakery sa amin eh, pero lasang lupa naman, pero ito siguro mamahalin ang mga ingredients na nakalagay dito kaya ganyan kamahal, tinignan ko yung wallet ko at,

voila!!! wala nga pala akong pera. . . . 

*Brruuuuuttttt*     tunog ng tyan ko yan, haaaayyy (-_-), paalis na sana ako dun ng biglang may bumangga sa akin, pagtingin ko. .  oh sila pala yung kung maka bulong kala mo sigaw, mga mukha namang Coloring Book yung mukah, tse nubayan!!!

Girl1: oh look who's here? yung girl na may VOTE FOR CHARMEE sa likod AHAHAHAHA!!!

Girl2: tama ka dyan, at oh mukhang wala syang pambili ng pagkain, AHAHAHAHA kanina pa kase sya dya naktitig eh, hay naku girl kung ako sayo, magtransfer ka nalang sa ibang school dahil hindi ka nababagay dito!! dun ka nalang sa isang HINDI sikat na PUBLIC SCHOOL dahil MAS dun ka nababagay!! ahahaha, NAGMUMUKHA KANG PULUBI!!! AHAHAHAHA

NAGMUMUKHA KANG PULUBI. . . . 

NAGMUMUKHA KANG PULUBI. . . 

NAGMUMUKHA KANG PULUBI. . . 

dahil sa narinig ko hindi na ako nakapagtimpi, ang ayoko sa lahat ang sinasabihan ako ng pulubi, OO alam kong mahirap ako, pero wala silang karapatang sabihan ako ng ganyan

Ako: ansama nyo naman, bakit ba?? inaano ko ba kayo?? Oo alam kong mahirap ako, pero hindi ako pulubi, hindi naman ako namamalimos  para tawagin nyo akong pulubi eh, at kahit ganito ako kaya ko namang rumespeto ng kapwa ko, hindi tulad nyo na, ang yaman-yaman nyo nga pero wala naman kayong respeto sa kapwa nyo. . 

andame nang nakatingin sa amin kaya lumabas na ako

paglabas ko, yung mga luha kong pinipigila kanina, nagunahan na, tumakbo lang ako ng tumakbo wala akong pakialam kung madami ang nakatingin sa akin, nung napagod na ako, umupo nalang ako, nasan nga ba ako?? 

lumingon lingon ako para malaman ko kung nasan ako, para syang garden eh, may bermuda grass, may fountain sa gitna at may mga benches sa gilid, at punung-puno ng ibat-ibang kulay ng bulaklak ang paligid, may mga puno din

umupo lang ako sa may ilalim ng puno at yumuko. . 

habang inaalala ko yung mga nangyare kanina biglang tmunog yung tyan ko

*bluuuuuurrrrttt*     hay pasensya kana ah, kung hindi ko lang nakalimutan yung pera ko eh di sana nakabili ako kahit biscuit lang, wala pa ma--

" Hi!"

huh?? O_o?, inangat ko yung ulo ko at. . . . . 

(si Raine po yung nasa gilid habang nasa garden =)

Your Guardian Angel [COMPLETED]#Wattys2016Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon