Your Guardian Angel [COMPLETED]#Wattys2016

Chapter 42: Mahal kaba niya?

(m/n: I dedicate this chapter to DemoninHeavenz kasi natuwa ako sa mga comments niya every chapter)

Raine's POV

Minulat ko ang aking mata at ang unang tumambad sa akin ay puro puti.

Sabi ko na nga ba eh...

Mamamatay na ako kanina and yeah!! Nasa langit na nga ako.

Umupo ako mula sa pagkakahiga at nagpalinga-linga, napako ang paningin ko sa anghel na kasalukuyang nakayuko sa gilid ng kama ko at waring natutulog ata.

Sinilip ko siyang maigi at doon lang nagsink-in sakin na hindi pa pala ako patay.. Anu bayan!! Sana namatay nalang ako tutal....

*sigh*

Dahil nga sinilip ko kung sino itong lalaki na ito ay hindi ko namalayan na nalaglag pala sa pisnge niya yung ilang hibla ng buhok ko at nagilawgawan siya kaya napamulat siya at nakita ko kung sino siya.

Sino pa nga ba?

Edi kung sino ang may kagagawan kaya ako nandito.

Si...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Lightning.

"bakit ako nandito??....a-anong nangyari sakin??" malumanay kong tanong.

"nakita kita kahapon sa tabing kalsada, nanghihina tapos nahimatay ka, anu ba kasi ang ginagawa mo doon at nagpapaulan ka??" alalang tanong niya.

Napayuko ako nang maalala ko yung nangyari kahapon.

Bakit nga ba akong apektadong-apektado sa nangyari eh mukha wala naman atang pakialam si Thunder eh. Tignan mo kahapon pa pala ako nandito and yet mukhang hindi naman niya ata ako pinagaksayahan ng oras na hanapin man lang oh kaya kamustahin.

Siguro sa mga oras na yun andun siya sa tabi ng Koreanang Hilaw na yun. Pwes magsama silang dalawa.

"Raine??" tanong ulit ni Lightning, mukhang nahalata niya ata yung paghigpit ng hawak ko sa kumot

"ah...wala lang yun, may pinuntahan lang ako kahapon eh naabutan ako ng malakas na ulan, tapos inatake ako nang sakit ko..."

"may sakit ka?!....ano?"