Chapter 12-- Good Together

1.5K 42 2
                                    

Chapter 12-- Good Together

"And you just stepped inside a man's territory alone, sweetheart. What do you think will happen next?"

And just like on cue, her phone rang with a ringtone of Chris brown's Sweet love. Mas lalo siyang na tense. "Do you want me to conclude what will happen?" My lips touched her soft cheeks as I told her closely.

"No, thanks! H-ha-ha-ha!" Malakas niya kong tinulak at tsaka tumakbo palayo. I even heard her mumbling. "Ba't ba kasi, ito ang ringtone ko? Kainis." I chuckled while looking at her. But deep inside me I'm really cursing Aidan for leaving his garbage in my room. Ako pa ang napagbintanagan na nagbabasa no'n.

Sinagot ni Irene ang tawag tsaka tumalikod sa akin. "Hello, Jin? Uhm.. nasa.. nasa mall ako, tumitingin lang ng bagong damit.. Kumain na ko.. Ha? Ah, wag na! Kaya ko naman yung sarili ko.. sige, sige.. bye. I love you too.."

Tinago niya sa bulsa ng pantalon niya ang phone niya tsaka umupo ulit sa kabilang dulo ng couch na inuupuan ko. "You lied, sweetheart." I said.

"Siguradong magagalit si Jin kapag nalaman niyang kasama kita.. tsaka wag mo na nga akong tawaging sweetheart! Bakit ba sinabi mo sa pulis na asawa mo ako?"

Sinampa ko ang paa ko sa couch at tinukod ang siko ko sa tuhod ko habang nakapangalumbaba sa kanya. "Can't you see? I saved you again. But then you're doing nothing to cure my wound."

"Ay, oo nga pala! aish. Sorry."

Kinuha niya ang bulak na may betadine at dinampian ang sugat ko. "Puro ka na lang sorry. Kung tutuusin ang dami mo na ding kasalanan sa akin. Sobrang dami." Napatigil siya nang matapos ko ang pangungusap ko. I know she knew what I mean. Not just the wound she caused to me but also the scar she left at my heart.

"Oh, ba't ka tumigil?" Usal ko.

"Sorr-- Ugh." Napabuntong hininga siya. Magso-sorry nanaman siya. I shook my head.

"Sinira mo ang date natin."

"Its 'friendly' date, for your information." she said.

"Pareho lang 'yon, Irene. Date pa din. Tayo parin dalawa ang magkasama."

"Oo na.. masakit pa ba?" Sabi niya habang nilalagyan ng bandaid ang sugat ko.

"Hindi na masyado. Pero mas bubuti ang pakiramdam ko kung lulutuan mo ko."

"Bakit? Wala ka namang sakit ah?" Sinamaan ko siya ng tingin kaya napabuntong hininga siya. "Sige na nga." Naglakad siya papunta sa kusina at kinalikot ang laman ng fridge. She wore the apron then began washing the ingridients.

I walked closer to her, are bodies touched that caused her to stop from slicing. I rested my chin to her shoulder while smelling her strawberry scented hair. "Para talaga tayong mag-asawa diba?"

Nagpatuloy na siya sa paghihiwa. "Tumigil ka na nga. Your jokes are not funny anymore. I'm getting married so stop talking like that."

Still You (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon