Τα Χρονικά Του Dragonmere: Ο Άρχοντας Των Δράκων {Book 1}

~50~

Οι επόμενες εβδομάδες ήταν οι πιο απαιτητικές που είχε ζήσει ποτέ στη ζωή της η Evie. Εκτός ότι φυσικά ταξίδευαν μέσα στην έρημο για ώρες ατελείωτες, η εκπαίδευση του Elias ήταν πολύωρη, σκληρή και ανελέητη. Δεν προσπαθούσε μονάχα να της διδάξει τα μυστικά της εσωτερικής ισορροπίας αλλά και της τεχνικής των Μαχητών του Αέρα. Ειδικά σε αυτό το σημείο δεν έδειχνε καμία απολύτως επιείκεια. Εξασκούνταν μεταξύ τους όταν έβρισκαν την ευκαιρία και η Evie συνειδητοποίησε ότι παρά την προχωρημένη ηλικία του, ήταν πάρα πολύ γρήγορος και ευκίνητος και μέχρι το πέρας της τρίτης εβδομάδας δεν είχε καταφέρει να τον νικήσει ούτε μία φορά.

"Έχεις καταλάβει την λογική," της έλεγε. "Αλλά θα χρειαστεί κάτι παραπάνω για να με νικήσεις σε μία δίκαιη μονομαχία. Μπορείς και καλύτερα. Πάμε ξανά."

Το μπαστούνι του ήταν το πιο δυνατό του όπλο και η απόδειξη ήταν οι αμέτρητες μελανιές που διακοσμούσαν τα χέρια της Evie. Όμως η κοπέλα γνώριζε πως αυτό δεν ήταν ούτε κατά διάνοια το πιο δύσκολο κομμάτι της εκπαίδευσής της. Το πιο απαιτητικό από όλα ήταν η εύρεση της εσωτερικής της ισορροπίας και ο έλεγχος και των τεσσάρων στοιχείων.

Το δεύτερο σκέλος αποδείχτηκε σχετικά πιο εύκολο. Με αρκετή εξάσκηση και πολύ κόπο κατάφερε ύστερα από έναν μήνα να επιτύχει τον αρμόνιο έλεγχο και των τεσσάρων στοιχείων. Όμως ο Elias επέμενε ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει στο μέγιστο τις δυνάμεις της μονάχα όταν έβρισκε την ισορροπία της.

Η αλήθεια πάντως ήταν πως η Evie είχε αρχίσει να εκνευρίζεται με όλα τούτα γιατί δεν έβλεπε καμία βελτίωση. Ο Elias την ανάγκαζε να διαλογίζεται ώρες ατελείωτες κάτω από τον καυτό ήλιο όμως το αποτέλεσμα ήταν πάντοτε το ίδιο. Είχε αρχίσει να αναρωτιέται αν θα έβρισκε ποτέ την εσωτερική της ισορροπία ή αν όλα αυτά ήταν μία μπούρδα.

Στο μεταξύ οι υπόλοιποι νομάδες τούς αποδέχτηκαν ως μέλη του καραβανιού τους με μεγαλύτερη ευκολία από ό,τι περίμεναν. Το πρώτο διάστημα παρέμειναν καχύποπτη, με την πάροδο του χρόνου όμως η καχυποψία τους εξατμίστηκε πλήρως, ιδιαίτερα μετά από συγκεκριμένα περιστατικά.

Είχαν σταματήσει σε μία ακόμα όαση όταν ένα από τα δισέγγονα του Elias έπεσε στη λίμνη κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ο μικρός δεν γνώριζε κολύμπι και τα υπόλοιπα παιδιά που βρίσκονταν μαζί του ξεσήκωσαν τον κόσμο με τις τσιρίδες τους. Ο Alphonse όρμησε στο νερό χωρίς δισταγμό και έβγαλε τον μικρό, αποφεύγοντας έτσι τα χειρότερα. Μία άλλη φορά τους επιτέθηκε ένα σμήνος από αρπακτικά πουλιά που με τα γαμψά τους νύχια μπορούσαν να κλέψουν τις προμήθειές τους ή ακόμα να αρπάξουν μερικά από τα ζώα τους. Ο Orion κατατρόπωσε αρκετά από αυτά με το άριστο σημάδι του και τα υπόλοιπα τράπηκαν σε φυγή χωρίς να αφήσουν πίσω τους πολλές απώλειες. Ένα άλλο βράδυ η Eden έσωσε μερικούς φρουρούς από βέβαιο θάνατο χάρη στην εκπληκτική όρασή της, όταν στα σκοτεινά τους επιτέθηκε ένα πλάσμα που από την περιγραφή της η Evie κατάλαβε ότι έμοιαζε με κάποιου είδους τζάγκουαρ.
Η έρημος αποδείχτηκε πολύ πιο επικίνδυνη από ό,τι φανταζόταν.