Τα Χρονικά Του Dragonmere: Ο Άρχοντας Των Δράκων {Book 1}

~53~

Αφιερωμένο στην αγαπημένη μου TheniaChris που είχε γενέθλια σήμερα ❤

~•~•~•~•~•

Ο Δράκουλας αναχώρησε μετά το φαγητό και τους συμβούλεψε να αναζητήσουν κι αυτοί τουλάχιστον πέντε ημέρες αργότερα ώστε να προλάβει να φτάσει στο Terradale πρώτος και να ειδοποιήσει τον Goisfrid. Έτσι κι έγινε λοιπόν. Περίμεναν υπομονετικά να περάσουν οι πέντε αυτές ημέρες προτού αναζητήσουν.

Στο μεταξύ δέχτηκαν μία ακόμα επίσκεψη από κάποιον γνωστό τους, τον σιδερά Reanimylor και τον γιο του Shadigo που είχαν πληροφορηθεί για την άφιξή τους στο χωριό. Έφτασαν λοιπόν στην πόρτα του αρχηγού Helrice με ένα δώρο για την Evie: μία πανοπλία και ένα σπαθί σχεδιασμένα για τα μέτρα της. Ο σιδεράς της εκμυστηρεύτηκε ότι όλο αυτό το διάστημα που έλειπαν εκείνος ετοίμαζε τον οπλισμό αυτό για να είναι έτοιμος μέχρι να επιστρέψουν. Η Evie δεν ήξερε πώς να τον ευχαριστήσει. Το δώρο αυτό ήταν πολύτιμο και ήταν η ένδειξη ότι το τέλος πλησίαζε.

Στο μεταξύ ολόκληρο το χωριό βρισκόταν σε αναταραχή. Ο Helrice είχε διατάξει την προετοιμασία των ξωτικών για μάχη, κι έτσι ο καθένας φρόντιζε να ετοιμάσει τον οπλισμό του και τις κατάλληλες προμήθειες. Δεν ήξεραν πόσο καιρό θα έπαιρνε η πολιορκία του Terradale ούτε τι συνθήκες θα επικρατούσαν στην πρωτεύουσα του Έθνους της Γης. Ήταν προγραμματισμένο οι μισοί από αυτούς να ταξιδέψουν μαζί με τους Δράκους. Οι υπόλοιποι θα έπρεπε να ταξιδέψουν με τα πόδια κι έτσι αναχώρησαν μία μέρα νωρίτερα από τους άλλους. Ελάχιστοι θα έμεναν πίσω, όσοι είχαν υποστεί κάποιο σοβαρό τραυματισμό και δεν μπορούσαν να πολεμήσουν ακόμα. Εξάλλου κάποιος έπρεπε να φροντίσει τα γυναικόπαιδα. Την παραμονή της αναχώρησής τους ο Helrice διοργάνωσε ένα μικρό γλέντι, κάτι μικρό και συμβολικό προτού ριχτούν στη μάχη. Αφού έφαγαν και ήπιαν όσο ήθελαν, έπεσαν για ύπνο σχεδόν αμέσως.

Την επόμενη μέρα όλη ξύπνησαν αργά το μεσημέρι και μέχρι το βράδυ όλοι ήταν έτοιμοι κι έτσι η Evie τους οδήγησε έξω από το δάσος όπου οι Δράκοι τους περίμεναν υπομονετικά. Τα ξωτικά ξαφνιάστηκαν. Ποτέ ξανά στη ζωή τους δεν είχαν αντικρίσει πλάσματα τόσο εντυπωσιακά όσο εκείνα. Ξαφνιάστηκαν περισσότερο όταν πρόσεξαν την Evie, την Eden, την Atalantis, τον Alphonse και τον Orion να σκαρφαλώνουν στην πλάτη του Maledy.

"Μην φοβάστε," τους καθησύχασε η κοπέλα. "Δεν πρόκειται να σας κάνουν κακό. Ανεβείτε όπου θέλετε και κρατηθείτε γερά."