Τα Χρονικά Του Dragonmere: Ο Άρχοντας Των Δράκων {Book 1}

~55~

Με τις δύο Μέδουσες ηττημένες, μόλις η επίδραση από το δηλητήριο πέρασε και η Atalantis μπορούσε να σταθεί στα πόδια της ξανά, προχώρησαν προς το επόμενο πάτωμα. Βρέθηκαν σε έναν μακρύ διάδρομο, στα αριστερά του οποίου στέκονταν δύο τεράστιες πόρτες που έφραζαν τον δρόμο για αυτό που η Evie υπέθετε πως ήταν η αίθουσα του θρόνου, εκεί που τους περίμενε ο Borgia λογικά μαζί με την Lissandra. Στάθηκαν για μία στιγμή μπροστά στις δύο τεράστιες πόρτες που τους χώριζαν από το πεπρωμένο. Έπειτα η Evie έκανε ένα βήμα μπροστά και τις έσπρωξε ώστε να ανοίξουν, ίσως με λίγη περισσότερη δύναμη από όσο έπρεπε.

Οι πόρτες άνοιξαν με έναν δυνατό πάταγο, αποκαλύπτοντας την τεράστια αίθουσα του θρόνου. Περιμετρικά στους τοίχους υπήρχαν δάδες με πράσινες και γαλάζιες φωτιές και ακριβώς απέναντι τους, στο κέντρο ακριβώς, βρισκόταν τοποθετημένος ο θρόνος του Borgia στον οποίο ήταν καθισμένος μέσα στην μαύρη πανοπλία του. Τα κόκκινα μάτια του γυάλιζαν στο σκοτάδι ενώ τα λευκά μαλλιά του έπεφταν στην πλάτη του. Δίπλα του στεκόταν η Lissandra φορώντας ένα από τα πιο μοχθηρά χαμόγελά της. Κανένας δεν μίλησε. Ο μοναδικός ήχος που αντίχησε ήταν αυτός των βημάτων τους καθώς προχωρούσαν βαθύτερα μέσα στην αίθουσα. Ο Borgia έκλεινε το κεφάλι του στο πλάι, παρατηρώντας τους με ζωηρό ενδιαφέρον.

"Ambrose, τι ευχάριστη έκπληξη," είπε απευθυνόμενος στον Δράκουλα. "Θα είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα να εμφανιστείς."

Ο Δράκουλας κάγχασε. "Είσαι πολύ ανόητος τότε."

"Έχοντας υπόψιν την τελευταία μας συναντηση, όχι, δεν θα το έλεγα." Ο Borgia χαμογέλασε προτού σηκώθηκε όρθιος. "Το αντίθετο μάλιστα. Εσείς είστε οι ανόητοι που ήρθατε εδώ πιστεύοντας ότι μπορείτε να με νικήσετε."

"Η αλαζονεία ήταν και θα είναι ο χειρότερος εχθρός σου," είπε με σφιγμένα δόντια ο Δράκουλας.

"Αυτό θα το δούμε," είπε ο Borgia.

Εκείνη τη στιγμή, από το πουθενά εμφανίστηκαν τέσσερα σπαθιά αιωρούμενα γύρω από τον Borgia. Ήταν όμως πολύ διαφορετικά από αυτά που μπορούσε κανείς να συναντήσει στο Dragonmere. Η Evie είχε καταφέρει να τους ρίξει μία ματιά όταν τους είχαν παγιδέψει έξω από τις Γαλάζιες Λίμνες όμως ήταν πολύ πιο εντυπωσιακά από κοντά. Καθένα από αυτά είχε ένα διαφορετικό χρώμα: το Σπαθί της Φωτιάς είχε μία κοκκινοπή απόχρωση, του Νερού ήταν ένα σκούρο μπλε, της Γης πράσινο και μονάχα του Αέρα φαινόταν να είναι το πιο απλό από όλα, όμως στην πραγματικότητα ήταν εξίσου επικίνδυνο. Ο Borgia έπιασε το Σπαθί της Φωτιάς στα χέρια του και τα άλλα συνέχισαν να αιωρούνται γύρω του. Η Lissandra κρατούσε στο χέρι της μία λεπίδα, την ίδια λεπίδα που είχε χρησιμοποιήσει για να βασανίσει την Evie στο Dralville. Η Evie τράβηξε το δικό της σπαθί στην επιφάνεια του οποίου αντανακλούνταν το φως από τις δάδες. Δίπλα της την μισήθηκαν και η Eden, και ο Δράκουλας και η Atalantis ενώ ο Orion τραβηξε το τόξο του.