Don't Mess With A Girl

𝙲𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚛 𝚝𝚠𝚎𝚗𝚝𝚢 𝚜𝚎𝚟𝚎𝚗

Phoebe's POV'S

"How about this?"

Tumingin ako kay Leena na nakatayo sa closet nya hawak hawak ang isang puting simpling dress na sa tingin ko kakapit sa katawan ko ng mahigpit pag sinuot ko.

Umiling ako bago ko sya sinagot. "No"

"Eh, anong gusto mo?" Tanong nya habang binalik ang dress sa closet nya.

Nandito kami ngayon sa bahay nya dahil pinilit nya lang talaga akong pumunta.

It's Friday, at ngayon ang supposed to be my blind date.

I honestly don't wanna go, pero ito lang ang way para tumigil na sya kaka set up ng mga lalake sa akin.

Just one night.

"Masyadong manipis at masisikip naman ang mga damit mo, eh." reklamo ko habang nakatingin sa kanya.

"Well, duh" she rolled her eyes before putting one of her hand sa bewang nya. "compare naman sa mga damit mo, parang pinanganak ka sa panahon ni Jose Rizal"

Tumingin ako sa damit na suot ko, plain long white sleeve matched with denim long skirt na hanggang sa tuhod ko with sneakers na binili ko lang sa palangke.

"Wala namang problema sa damit ko" bulong ko bago ako tumayo at naglakad papunta sa salamin nya.

"Anong wala?" she walked over kung saan ako at tumayo sa likuran ko. "Eh, kung hindi kita kilala pag mumukaan kitang si Manang"

Manang, ang kasambay nila Leena. Honestly, hindi ko alam kung bakit pa nag tratrabaho si Leena kung ang pamilya nya ay nag mamay ari ng isang succesfull na kumpanya.

Although, I heard that it's not about the money but something else. Hindi nya nga lang sinasabi, at hindi rin ako nagtatanong.

"Ganito lang ang mga damit ko" Defend ko.

"No wonder wala ka pang jowa."

I was silent for a second before a smile formed sa lips ko. "What's the point? Hindi naman ako pwede mag boyfriend"

"Anong hindi pwede?" tanong nya habang nag dikit ang eyebrows nya. "We're living in the 21st century"

"Aam mo naman pag nalaman-"

"Ng tito mo?" she smirked before shaking her head. "Paki ko sa tito mo? Hindi naman kayo blood related"

I turned around and walked over sa malaking nyang kama bago umupo. "Pinalaki nya ako"

"Saan banda?" tanong nya in a sarcastic tone "Kasi pagkaka alam ko ang lola mo ang nagpalaki sayo"

I sighed before looking around sa kwarto nya. By just looking, malalamn mo agad kung anong paborito nyang kulay. Her bedcover is pink, her curtains are pink, her study table ay puno ng pink na sticky notes... like everything is pink.

It's like a princess room. A room that reminds me of my childhood.

"Can you open the door for me?" I heard Leena asked, breaking my train of thoughts.

"Ano?"

"Mayroong kumakatok."

I got on my feet and walked the small distance papunta sa pintuan nya. I turn the knob and open the door wide.

"Hi"

"Faith?"

Pumasok sya sa loob leaving me there standing with confusion written on my face. Sinara ko ang pinto bago ako lumakad palapit kay Faith.

"Bakit ka nan-?"

"You think hindi ko malalaman?" tanong nya with a smirk.

Tumingin ako kay Leena and she just shrugged.