Phoebe's POV'S
"Eat"
"Busog na ako" sagot ko habang nakatingin kay Ace with pleading eyes.
"No," shaking his head as he forced a spoon of chicken soup sa mouth ko. "Hindi mo ako madadaan dyan."
I pouted bago ko nilunok ang soup and taking a drink. "Paano pala kita ma co-convince?"
"Pag magaling ka na."
"Hindi fair, kanina pa ako kumakain so busog na talaga ako" sagot ko, frowning at him." Tsaka, hindi ako gagaling agad kahit ubusin ko itong chicken soup na dala mo"
"Well, at least I know you're consuming nutrients that will help you heal faster."
"Bakit hindi ka kumakain?"
"You need to eat first," sagot nya, forcing another spoon of soup sa bibig ko."Seeing you eat makes me full already."
Hindi ko mapigilan umubo sa narinig ko. He quickly gave me a glass of water, his hand rubbing my back. Ininom ko agad ang tubig before placing it sa table. Tumingin ako sa kanya, he wore a playful smile as he gave me a wink. I shook my head, drinking another glass of water. This guy will be the death of me.
"Careful," he said softly, leaning towards me. "I want you alive, not dead."
I gave him a sharp look before placing the empty glass sa table once again. "Then stop saying things na ikakamatay ko."
"You're too harsh," he said, chuckling at my expression. "I'm just in a rush."
"Rush?" I asked, a hint of hurt could be heard sa tone ko. "Kung nag mamadali ka pala ay pwede ka nang umalis ngayon. Hindi mo kailangan mag stay."
He smiled.
Yung galit ko biglang lumitaw. May gana pa syang ngumiti sa akin pag katapos nyang sabihin na nagmamadali sya?
"Stop," he said.
Bumalik ang attention ko sa kanya. He pinched my cheek before kissing it. My eyes widen in surprise as my heart gave a kick.
"Stop overthinking," bulong nya, his breath tickling my ear. "I hate it when you do that. Hindi ko alam kung anong nonsense na ang nasa utak mo."
"Sabi mo nag mamadali ka" bulong ko as soon as I found my voice
"Yes, I am in a rush" he leaned back to look at my eyes, his eyes twinkling in amusement. "I am in a rush to get you better so I can officially ask you out on a date."
Lahat ng heat ko sa katawan ko feeling ko ay nagsi-puntahan sa mukha ko. I lowered my face para naman hindi nya makita ang mukha ko just in case naging tomato na naman ako.
He chuckled, cupping my cheek on his hand. "I can't wait anymore."
I looked up, my eyes meeting his. Hindi ko alam kung anong nakita nya sa mga mata ko at bigla syang tumango na parang may na intindihan sya.
"Screw it," he whispered, rubbing his thumb sa cheek ko. "Phebs, I know you're not better yet, but..."
Hindi ako sure kung anong pinag sasabi nya since hindi ko magamit ang utak ko at the moment. All I can think about is yung intensity sa mga mata nya at ang pag tibok ng puso ko.
"I don't wanna risk it." he continued, shaking his head. "I don't wanna risk someone else beating me to it."
"Anong ibig mong sabihin...?"
He took a deep breath before holding both my hands. "Phebs... will you go on a date with me once you're all better?"
I blinked hard. Ni-repeat ko sa head ko paulit-ulit ang tanong nya, so I ended up staring at him.
![](https://img.wattpad.com/cover/38044397-288-k26874.jpg)
BINABASA MO ANG
Don't Mess With A Girl
Teen FictionA taglish story... Phoebe Hamilton is not your typical girl. She may seem like one but she's not. She's a girl who's hiding more than she's letting everyone see. A girl na may mukhang anghel pero merong nagtatago na devilish side na kailangan lang...