To, Co Nam Zostało | Tłumaczenie

Rozdział 1 - Lody w ramach przeprosin

Autor: pommedeplume

Oryginał: Ice Cream Apology

Zgoda: jest

Rating: +13

Pairing: Brak

Ilość części: 1

Opis: Dwunastoletnia Lily Evans próbuje naprawić relację z nieśmiałym cichym chłopcem, którego jej, już były, przyjaciel – Severus Snape, prześladował. Zaangażowane w to są lody.

8 Lutego 1995 r.

Pod brzozą rzeczną przed uczelnią siedział chłopak i wyglądał na smutnego. Lily poczuła się absolutnie okropnie i podeszła do niego ostrożnie.

- Cześć – powiedziała Lily, stając kilka stóp od niego.

Chłopiec nie uniósł wzroku, ale cichym głosem, powiedział:

- Cześć.

- Przepraszam za Seva – powiedziała Lily.

Chłopiec skinął głową.

Lily wypuściła powietrze z płuc i zastanowiła się, jak zwrócić jego uwagę.

- Wiem, jak cię traktował. To nie w porządku – powiedziała Lily.

Chłopak ponownie skinął głową, ale wciąż na nią nie patrzył.

- Nawiasem mówiąc, nazywam się Lily – powiedziała, próbując brzmieć przyjaźnie.

- Jestem Remus – powiedział chłopak.

Brzmiał na tak pokonanego, że serce Lily niemal się złamało. Powoli podeszła bliżej Remusa, świadoma, że sznurówki jej butów są zbyt ciasno związane, a plecak zbyt ciężki.

Przykucnęła obok niego, owijając ramiona wokół swojej szarej spódniczki i kolan. Remus w końcu uniósł na nią wzrok. Jego brązowe włosy były w nieładzie i częściowo zakrywały jego oczy, ale wciąż mogła dostrzec, ze są zaczerwienione i opuchnięte. Miał bliznę, która biegła przez jego twarz w postrzępionej, ukośnej linii. Lily zastanowiła się, jak się jej dorobił, ale sama myśl sprawiła, że zadrżała.

Mimo to Remus był przystojnym chłopakiem. Dorcas Meadowes powiedziała jej, że uważa, że jest słodki. Dorcas sądziła, że ta blizna czyni go bardziej interesującym, nawet jeśli nie znali jego imienia.

Jeśli Sev znał imię Remusa, nigdy go nie wypowiedział. Nazywał go tylko „tym chłopakiem" albo „tym brzydkim, małym pedałem". Lily nie lubiła, gdy Sev mówił tego typu rzeczy.

Znała Severusa Snape'a od kilku lat. Mieszkali w tym samym budynku i chodzili do tej samej szkoły nim zaczęli uczelnią. Lubiła Seva. Mieli podobne zainteresowania oraz współczuła mu. Jego życie w domu było okropne. Ale dziś zdała sobie sprawę, że są pewne rzeczy, których zwyczajnie nie mogła tolerować.

- Nie jestem już przyjaciółką Seva – powiedziała Lily z nadzieją.

Remus spojrzał na nią, a jego oczy rozszerzyły się nieco. Potem odwrócił wzrok.

- Naprawdę! Nie jestem! – nalegała Lily.

- To dobrze – odpowiedział Remus, ale wciąż unika jej wzroku.

- Po prostu źle się z tym czuję, w porządku? Czuję się tak, jakbym mu pozwoliła mówić co zechce, gdy jest przy mnie. Wiedziałam, jak cię traktował i zwyczajnie to ignorowałam. Wciąż miałam nadzieję, że przestanie! – błagała Lily.