Stay for a While....FOREVER (completed) © Cacai1981

Chapter 7

Tiningnan muna ni Delphine ang naka extend na kamay ni Lucian bago inabot iyun, she knew what those hands can do to her body, "I'm Delphine Abad, sir Gardner" ang sagot ni Delphine. 

     Natawa naman si Lucian, "just call me Lucian please" sagot ni Lucian na di pa rin binitiwan ang ang kamay ni Delphine naalala niya kung paano siya hinaplos ng mga kamay nito. Delphine cleared her throat and pulled her hand free. "I'll see you to your room" ang sabi ni Lucian.

     "That won't be necessary, kaya ko na mag-isa" ang sagot ni Delphine who sounded breathless. Muli namang natawa si Lucian, "alam mo na ba ang buong bahay?" tanong ni Lucian na nakataas ang pa ang isang kilay at nakahalukipkip ang mga braso.

      "Magpapasama na lang ako kay" -

      "Manang Tina is busy" Lucian cut her off, "c'mon" sabay hatak ni Lucian sa luggage ni Delphine na wala ng nagawa kundi ang sumunod kay Lucian. Umakyat sila sa second floor, malawak ang itaas na floor ng bahay, naglakad sila papunta sa isang corridor, na may limang kwarto. Magkakatapat ang pintuan ng apat na kwarto, ang panlimang kwarto naman ay nasa gitna at dulong bahagi ng corridor. Sa pangalawang pinto sa right side sila huminto. Binuksan iyun ni Lucian, bago pumasok ay itinuro pa muna ni Lucian kay Delphine ang kwarto ng anak na katapat ng silid nito, para kung kailanganin nitong puntahan ang anak ay alam na ni Delphine kung saan pupuntahan ang anak . But at that moment, he also wanted to tell her that his room was on the center of the corridor, pero pinigilan ni Lucian ang sarili.

     Pumasok na sila sa loob ng kwarto, malaki ito, kulay dove gray ang pintura ng walls, malalaki ang bintana, pero dahil sa air-conditioned ang kwarto ay nakasara ang mga ito. May built-in closet rin sa loob, at vanity table at may sarili ring bathroom ang kwarto. Nagawi ang mga mata ni Delphine sa queen sized bed na kulay off white ang sheets, habang ang comforter at pillows ay kulay puti rin na may maliliit na pink floral prints. Delphine didn't noticed na pareho pala silang nakatingin ni Lucian sa kama. Lucian remembered that night, he remembered Delphine's image while she's lying in bed, her hair was like a river flowing on the pillow, her faced was flushed, she was biting her lips while she writhed below him, and he was pushing inside her fast, deep, and hard.

     Nang may biglang kumatok sa pinto at pareho silang nagulat, at halos napatalon si Delphine. Lucian cleared his throat.

     "Come in" Lucian called, his voice was husky, bumukas ang pinto at sumilip si manang Tina.

     "Ay sir nandito rin po pala kayo, nakahanda na po ang meryenda sa may patio" ang sabi ni manang Tina.

     Ngumiti si Lucian sa matanda, "sige po manang susunod na po kami" sagot ni Lucian, at umalis na si manang Tina. Ano bang nasa isip niya? Lucian thought, kung do siguro kumatok si manang Tina ay baka niyakap na niya si Delphine at siniil na ito ng halik. Hindi ba't kasasabi lang niya rito kanina na the last thing he wanted was a relationship? Kailangan niya munang maimproved ang relationship niya sa anak, of course priority niya si Shelly, but that doesn't mean na kailangan niyang ideprived ang sarili, he's a healthy man at natural lang ang attraction niya kay Delphine, lalo na't they had sex before. Oo sex lang ang gusto niya rito at di relationship, ang pagkumbinsi ni Lucian sa sarili kahit pa na lumukso ang kanyang puso nang muli itong makita. But still magiging tutor na ito ng kanyang anak, kaya dapat niyang pigilan ang sarili.

     "You may freshen up if you want, I'll wait for you at the patio, madali lang naman itong makita" sabay talikod niya kay Delphine para lumabas ng kwarto.

     "Lucian?" Delphine called him kaya ito napahinto, at lumingon kay Delphine, "pwede nyo ba akong saluhan ni Shelly? I wanted to meet her" nabasa ni Delphine na para bang nag - alangan si Lucian, then he nodded for affirmation bago ito tuluyang lumabas ng kwarto.

     Delphine soundly expelled her breath nang makalabas na ng kwarto si Lucian. Nagtrabaho siya rito sa Maynila para iwan ang nakaraan niya sa  Zambales and to make a fresh start. Pero bakit parang pinaglalaruan siya ng tadhana? Oo masakit ang mga ala-alang naiwan ni Mark, pero sa loob ng isang buwan ay madali niyang nakalimutan ito. Dahil sa kanya, dahil kay Lucian. Natakpan ng mga memories ng magdamag na iyun ang halos limang taong memories nila ni Mark. Nagkagusto na ba siya rito? Ang tanong ni Delphine sa sarili. No, yes? God hindi niya alam, ang sabi ni Delphine saka pasalampak na naupo sa kama and she covered her face with her hands. She can't fall for him, physical lang ang nararamdaman niya para rito and no feelings involved. Kailangang mapaglabanan niya ang kakaibang nadarama sa lalaking iyun. Dapat niyang tandaan na may asawa na ito. "My god may asawa na ito" bulong ni Delphine at napahilamos ang mga kamay niya sa kanyang mukha. Ano bang nagawa niya? She thought, she had sex with a married man, dapat ba siyang magsisi? She asked herself. No, hindi niya kaya at kailanman pagsisisihan ang mga sandaling pinagsaluhan nila ni Lucian, lalo na't nang makita niya itong muli ay ang una niyang gustong gawin ay ang yakapin at hagkan itong muli.

     "Delphine ayusin mong sarili mo, nagkamali ka ng minsan at wag ka ng umulit muli, lalo na't may asawa na ito, hindi ka dapat laging second choice na lang" ang malakas na sabi ni Delphine sa sarili, napabuntong-hininga si Delphine saka siya tumayo at nagpunta sa bathroom for a quick shower.